چگونه آب تصفیه می‌شود؟
ابتدا باید دید که چرا آب باید قابل شرب شود؟ چرا نمی‌توانیم آن را به همان صورت که در طبیعت وجود دارد بیاشامیم؟ دلیل این امر آن است که ما حتی به سختی می‌توانیم، آب خالص به دست آوریم.
احتمالاً خالص‌ترین منبع آب، برف است. منبع بعدی آب خالص، باران است.
ولی باران از گازهای نامحلول هوا و ترکیبات دی اکسید کربن، کلریدها، سولفات‌ها، نیترات‌ها و آمونیاک تشکیل می‌شود. حتی آب جوی‌ها و دریاچه‌ها که در کوه‌ها یافت میشوند ممکن است در بردارنده نمک‌های معدنی غیر قابل حل باشند. آب جریان یافته از رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در نواحی پایین معمولاً کاملاً آلوده است. آب چشمه‌ها و چاه‌ها هنگام عبور از سطح زمین تصیفه می‌شود، به طوری که کاملاً خالص است ولی ممکن است دارای نمک‌های معدنی باشد.
بنابراین بنظر می‌رسد تمام آب‌هایی که می‌آشامیم باید تصفیه شوند. روش‌های بسیاری برای انجام این کار وجود دارند.
یک روش ساده، انبار کردن است. هنگامی که آب در یک مخزن نگهداری می‌شود، واکنش‌های خاصی انجام می‌گیرد. ناخالصی‌های مجاور در کف، ته نشین میشوند که این مرحله ته نشینی نام دارد. بسیاری از باکتری‌ها قدرت خود را در هنگام نگهداری در مخزن، از دست می‌دهند، ولی این روش کامل نیست. برای بهتر انجام شدن عمل ته نشینی، مواد شیمیایی باید اضافه شوند. به علاوه برای از بین بردن بو و طعم و گازهای محلول، آب باید هوادهی شود.
سال‌ها پیش به این مسئله پی برده شد که اگر آب از میان شن تصفیه شود، بسیاری از ناخالصی‌ها و اکثر باکتری‌ها حذف میشوند. بنابراین روش‌های مختلفی برای تصفیه از طریق شن، طرح‌ریزی شد. در یکی از این روش‌ها، آب به طریق مکانیکی با سرعت زیاد رانده می‌شد. یک روش متداول برای آب، کلرزنی است. این روش بسیار سریع، مؤثر و از لحاظ اقتصادی با صرفه می‌باشد. در حدود ۲ کیلوگرم کلر به 4 میلیون لیتر آب اضافه شده و این مقدار برای از بین بردن اکثر باکتری‌های مولد بیماری، موجود در آب، کافی است.
