ارتش رستگاری چه زمانی تشکیل شد؟
امروز تعداد معدودی از کشورهای دنیا وجود دارند که سپاه نجات و فعالیت آنها ناشناخته مانده است. برای اولین بار، مردی به نام ویلیام بوت «Booth William» به فکر تشکیل چنین سازمانی افتاد.
در سال 1865 «Booth» یک مبلغ جوان مذهب مدیتیست «Methodist» و سالک در خیابان‌های دلتنگ قسمت شرقی لندن بود. در آنجا او برای مردان و زنانی که به دورش جمع می‌شدند دعا می‌خواند، با این حال، آنها او را مسخره کرده و حتی سنگ به سوی او پرتاب می‌کردند، ولی «Booth» مأیوس نمی‌شد، روزهای متوالی با همسر و اندک پیروانش به خیابان‌ها رفته و مردم را به شرکت در جلساتی که در چادرها، سالن‌های رقص و یا انبارهای قدیمی برگزار می‌شد، دعوت می‌کردند، در طی این جلسات آنها سعی داشتند مردم فقیر را به طرف مذهب و جلب کرده و برای رهایی آنها از بدبختی کاری که می‌توانستند، انجام دهند. در ابتدا این گروه خود را مبلغین مسیحی می‌نامیدند، ولی در سال 1878 سازمانی را به نام ارتش رستگاری تشکیل دادند. این سازمان یک سیستم نظامی را اتخاذ کرد.
مؤسس آن ویلیام بوت: سرلشکر ارتش رستگاری نامیده می‌شد و کارکنان آن لباس متحدالشکل می‌پوشیدند این سازمان با سرعت چشمگیری گسترش یافت. سپاه در کل به قسمت‌های مختلف فرهنگ و رده‌های پایین‌تر تقسیم می‌شود که هر کدام از آنها به نوبه خود فرمانده و دیگر تشکیلات را دارا بودند. ژنرال و سایر افسران بین المللی، از طریق مرکز فرماندهی در لندن عمل می‌کنند.
سپاه نجات در حدود 18000 قرارگاه در سرتاسر دنیا برپا نموده است که فعالیت‌های اجتماعی خود را در آنجا انجام می‌دهند. این خدمات شامل هتل‌هایی با اتاق و غذای ارزان، کارخانه‌ها، اراضی کشاورزی، پرورشگاه، خانه‌های امداد، شیرخوارگاه‌ها، انجمن‌های بیمه و غیره می‌باشد.
ارتش رستگاری در ایالات متحده، به وسیله «Railaton Scott George» در سال 1880 تشکیل گردید و در سال 1904، «Booth Evangeline» دختر ویلیام بوت در ایالات متحده فرمانده شد، و در سال 1934، او اولین سرلشکر زن در ارتش نجات گردید.
