مطالعات جدید نشان می‌دهند برخلاف تصور رایج، درون‌گراها بهتر از برون‌گراها می‌توانند دیگران را درک کنند
درون‌گراها و خجالتی‌ها روان‌شناسان ذاتی بهتری هستند و مهارت‌های رهبری پنهانی دارند
بسیاری از ما تمایل داریم ویژگی‌های شخصیتی را مثبت یا منفی نگاه کنیم و به آنها صفات خوب یا بد بدهیم.
مثلا، اضطراب داشتن را ناخوشایند و ناتوان‌کننده تصور می‌کنیم و آن را یک ویژگی شخصیتی نسبتا بد می‌دانیم. درباره ویژگی شخصیتی برون‌گرایی هم این‌طور فکر می‌کنیم که افراد برون‌گرا از زندگی لذت می‌برند و همیشه شاد هستند و در همه کارها پیش‌قدم می‌شوند. خواسته یا ناخواسته، برون‌گرایی را مثبت و خوب و درون‌گرانی را منفی و بد و مطرود می‌پنداریم.
اما مطالعات جدید صورت گرفته نشان می‌دهد همه‌چیز به این سادگی‌ها نیست. تقریبا هر ویژگی شخصیتی «خوب» دارای اشکالاتی است و هر ویژگی شخصیتی «منفی» مزایایی به همراه دارد.
به عنوان مثال، اضطراب می‌تواند مانع از لذت بردن شما از زندگی و کارهای ریسک‌پذیر سالم شود ولی از سوی دیگر می‌تواند از شما محافظت کند و حافظه شما را بهبود ببخشد.
درون‌گرایی نیز مشابه هر ویژگی شخصیتی دیگری دارای مزایای و معایبی است و سایه روشن‌هایی دارد که اغلب اوقات از آنها غافل هستیم.
در یک دنیای پر سروصدا و مملو از ارتباطات و لینک‌ها، قطعا ساکت بودن یک نقص است. مطالعات هم نشان می‌دهد فقط صحبت کردن زیاد باعث می‌شود مردم تصور کنند شما قدرت رهبری بالایی دارید و واقعا یک رهبر هستید.
اما تحقیقات جدید ییل (Yale) درباره درون‌گرایی به یک سری مزایای بزرگ رسیده است. براساس این مطالعه، ممکن است افراد درون‌گرا به اندازه افراد برون‌گرا از زندگی لذت نبرند ولی بهتر آنها را درک می‌کنند. افراد خجالتی و کم رو و ساکت، درک بهتری از شخصیت و روان‌شناسی دیگران دارند تا افرادی که زمان بیشتری را صرف معاشرت با دیگران می‌کنند.
درون‌گراها «روان‌شناسان ذاتی» بهتری هستند
روان‌شناسان سال‌ها است انرژی زیادی صرف مطالعه و تحقیق برای درک بهتر پیچیدگی‌های رفتاری انسان‌ها می‌کنند ولی شاید بهتر باشد کمی از این تلاش‌ها و مطالعات خود بکاهند و بیشتر سراغ افراد خجالتی و گوشه‌گیر در میهمانی‌ها بروند.
ابتدا، گروه مطالعاتی ییل نزدیک به هزار داوطلب را مورد آزمایش قرار داد تا ببیند آنها چگونه می‌توانند به سوالات مربوط به حقایق روان‌شناختی ثابت پاسخ دهند. این افراد ابتدا پرسش‌هایی مانند «به صورت گروهی بیشتر کار می‌کنند یا فردی» و «آیا خالی کردن عصبانیت خود روی بالش یا اسباب‌بازی باعث می‌شود حس بهتری داشته باشند» را پاسخ دادند.
در گام بعدی، به داوطلبان یک سری تست‌های شخصیتی دادند. در نتایج مشخص شد که افراد خجالتی و درون‌گرا قطعا بهتر از افراد شوخ‌طبع و اجتماعی عمل می‌کنند.
ولی چرا این‌طور است؟ آنتوان گولویتزر، روان‌شناس و نویسنده مطالعه ییل می‌گوید: «ممکن است افراد درون‌گران و کم رو نسبت به افرادی که مشغول تعاملات و روابط اجتماعی گسترده با دیگران هستند؛ زمان بیشتری را برای مشاهده طبیعت انسان‌ها صرف می‌کنند یا برای مشاهده درون افراد دقیق‌تر عمل کنند؛ زیرا تعصبات انگیزشی کمتری دارند.» به هر حال این یک نظریه است و مطالعات ییل نشان می‌دهد که هنوز قدرت درون‌گرایان قابل درک نیست.
یک مزیت آشکار دیگر درون‌گراها
تحقیقات اخیر ییل به یافته‌های باارزشی اشاره دارند که شاید تا کنون کمتر درباره درون‌گراها بیان شده است.
مجموعه کاملی از شواهد نشان می‌دهد انسان‌ها تمایل دارند در میان جمع بیشترین صحبت و اعتماد به نفس را بروز دهند تا به عنوان یک رهبر شناخته شوند اما تحقیقات بیشتر و از جمله تحققات اخیر ییل نشان می‌دهد که افراد درون‌گرا اغلب مهارت‌های گران‌بهایی برای رهبری دارند که البته کمتر ارزش‌گذاری شدند.
به عنوان مثال، مطالعات دیگری نشان می‌دهد درون‌گراها در برون‌رفتار بهتر عمل می‌کنند. چون درک بهتری از رفتار و شخصیت و زوایای پنهان دیگران دارند؛ پس بهتر می‌توانند همدردی کرده، در انگیزه‌ها و اهداف دیگران بیشتر موثر باشند و در نتیجه برای رهبری مهارت‌های مهمی درون خودشان پرورش دهند.
اگرچه این تحقیقات فعلا در حد نظریه است و نمی‌توان آنها را قطعی و بدیهی دانست ولی فعلا به این معنا است که اگر در یک میهمانی خسته شدید؛ در کمتر از یک ساعت می‌توانید کاری کنید افراد سال‌ها برای تبدیل شدن به یک روان‌شناس آموزش دیده، صرف می‌کنند.
این به تیزهوشی شما برمی‌گردد که چه زمانی در جمع سکوت کنید و چه زمانی سخن بگویید. اگر در تمام مدتی که سکوت کردید و در گوشه‌ای مشغول نظاره کردن رفتار و شنیدن سخنان دیگران هستید و می‌خواهید رفتار و شخصیت آنها را درک کنید؛ احتمالا ضریب هوشی بالاتر از متوسط انسان‌ها داشته و می‌توانید به سمت رهبری تیم‌ها، کسب‌وکارها و اجتماعات حرکت کنید.
