فیلم روزگار آدالین – خلاصه داستان، نقد و بررسی – The Age of Adaline (2015)

فیلم روزگار آدالین – خلاصه داستان، نقد و بررسی – The Age of Adaline (2015)

کارگردان: لی تولند کریگر

بازیگران[ویرایش]
بلیک لایولی درنقش ادلین بومن/جنی لارسون
میکیل هیوزمن درنقش الیس جونز
کتی بیکر درنقش کتی جونز
آماندا کرو درنقش کیکی جونز
هریسون فورد درنقش ویلیام جونز
آنتونی اینگروبر درنقش جوانی ویلیام جونز
الن برستین درنقش فلیمینگ پرسکات (دختر آدلین)
ریچارد هارمون درنقش تونی

روزگار آدالین شروع زیبایی دارد اما از حیث دراماتیکی چرخ‌هایش می‌لنگد. ما در اینجا با فیلم رومانتیکی روبه‌رو هستیم که داستان‌اش چندان رومانتیک نیست. فقط برای یک مدت کوتاه، فیلم ظرفیت‌های بالقوه‌ی خود را به رخ می‌کشد. هدف سازندگان فیلم ارائه‌ی یک قصه‌ی پریانی مدرن بوده است. اما متأسفانه ضعف‌های بارزی که در فیلمنامه وجود دارد به کار لطمه‌زده است. معمولاً این تصور وجود دارد که فیلم‌های ژانر قصه‌ی پریانی مدرن نیاز به منطق داستانی و رعایت واقع‌نمایی ندارند.

اما «غیرواقعی» بودن داستان به معنای فارغ کردن فیلمنامه‌نویس از بازگویی یک داستان محکم و قانع‌کننده نیست. طرح داستانی روزگار آدالین بسیار آشفته و درهم‌برهم است و این آشفتگی به تماشاگر اجازه‌ی تمرکز کردن بر ایده‌ی اصلی فیلم را نمی‌دهد. مشکل دیگر فیلمنامه، پیش‌بینی‌پذیر بودن طرح داستانی فیلم است. با این‌حال روزگار آدالین دیالوگ‌های عاشقانه‌ی دلپذیری دارد که می‌تواند برای نسل جوانِ جویای این نوع جملات خیلی جالب باشد. البته مشکل کار اینجاست که جملات مذکور در داستانی به کار گرفته شده که ذات غیررومانتیکی دارد.

آدالین بومن (بلیک لایولی) در سال ۱۹۰۸ میلادی متولد شده و حالا ۱۰۷ سال سن دارد با این‌حال ظاهر یک زن جوان ۲۹ ساله را دارد. آدالین در سال ۱۹۳۷ در پی یک حادثه‌ی اتومبیل به داخل آب افتاد و سپس پاره‌ای فرآیند‌های فیزیکی را از سر گذراند که نتیجه‌اش این شد که وی از موهبت جوانی ابدی برخوردار گردید. آدم‌های اطراف آدالین در گذر سال‌ها پی به این خصوصیت آدالین بردند. آن‌ها پیر و چروکیده می‌شدند در حالی‌که آدالین جوان باقی مانده بود بدون اینکه کوچک‌ترین چروکی روی صورت‌اش افتاده باشد یا مویی از سرش سفید شده باشد. آدالین به دلیل همین خصوصیت‌اش طی هشتاد سال گذشته مجبور بوده که مدام تغییر مکان بدهد.

او از برقراری رابطه‌ی نزدیک با آدم‌ها خودداری کرده و مخصوصاً دقت داشته که با هیچ مردی وارد رابطه‌ی نزدیک نشود زیرا معتقد بوده که خصوصیت جوانی ابدی وی می‌تواند به مرد زندگی‌اش صدمات روحی و روانی بزند. با این‌حال، آدالین دوبار این قانون خود را نقض کرد: یکبار در دهه‌ی ۱۹۶۰ که درگیر یک رابطه‌ی عاطفی با ویلیام جونز شد (نقش ویلیام جوان را آنتونی اینگروبر و نقش ویلیام پیر را هریسون فورد بازی کرده است)، و مورد دوم مربوط به الیس جونز زیباروی (مایکل هویسمان) در سال ۲۰۱۵ می‌شود. اما به زعم همه‌ی این‌ها، تنها رابطه‌ی دائمی در زندگی آدالین رابطه‌ی او با دخترش فلمینگ (الین برستین) است که پیرزنی هشتاد ساله است.

روزگار آدالین در یک ساعت نخست می‌کوشد داستان قانع‌کننده‌ای داشته باشد. ما در این یک ساعت با زندگی این زن تنها که هرازگاه مجبور است تغییر هویت و تغییر مکان بدهد و تنها علاقه‌ی واقعی در زندگی‌اش دختر کهنسال اوست آشنا می‌شویم؛ دختری که به زودی باید راهی خانه‌ی سالمندان و از آنجا دیر یا زود روانه‌ی قبر شود. آدالین می‌داند که به زودی در این دنیا تک و تنها خواهد شد و جز سگ‌اش هیچ دوستی برای وی باقی نخواهد ماند. متأسفانه پس از یک ساعت نخست، فیلمنامه‌نویس روزگار آدالین تصمیم می‌گیرد که سری هم به سرزمین‌های نیکلاس اسپارکسی بزند؛ و از اینجاست که فیلم مسیر زوال خود را آغاز می‌کند.

ظاهراً سازندگان فیلم با داشتن این تصور که دارند یک فیلم رومانتیک پریانی می‌سازند لذا نیازی به شرح و بسط پاره‌ای جزئیات ندارند، عملاً باعث نوعی اغتشاش در طرح داستانی فیلم‌شان شده‌اند. رسانه‌های سینمایی در آستانه‌ی نمایش عمومی روزگار آدالین چنین گمانه‌زنی کرده بودند که این فیلم اختصاصاً برای ستاره کردن بلیک لایولی طراحی و ساخته شده است؛ هرچند که پروژه‌ی ساخت این فیلم حدود ده سال است که روی میز مدیران استودیو قرار داشته و تا همین چندی پیش قرار بود بازیگر زن دیگری نقش آدالین را بازی کند.

بلیک لایولی گرچه سابقه‌ی بازی در فیلم‌های انجمن خواهران شلوار‌های مسافرتی و دختر شایعه‌ساز را در پیشینه‌اش دارد اما هنوز نتوانسته به جایگاه محکمی در سینمای آمریکا دست یابد. متأسفانه بازی لایولی در روزگار آدالین چنگی به دل نمی‌زند. او نقش آدالین را طوری بازی کرده که انگار زن ۲۹ ساله‌ای است که دارد وانمود می‌کند پیرتر است. مشکل دیگر فیلم روزگار آدالین شیمی ناکارآمد او با دو بازیگر مردی است که نقش‌های عشاق آدالین را بازی کرده‌اند. باید اذعان کرد بلیک لایولی انتخاب نادرستی برای ایفای نقش آدالین بوده است. تنها بازی درخشان فیلم از آن هریسون فورد است؛ بازی‌ای که به اعتقاد خیلی‌ها بهترین بازی هریسون فورد از زمان حضورش در فیلم شاهد عینی یا فراری بوده است.