فیلم جادهٔ آرلینگتن – خلاصه داستان، نقد و بررسی – Arlington Road (1999)
کارگردان : مارک پلینگتن
فیلمنامه‌نویس : ارن کروگر
فیلمبردار : بابی بوکووسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : آنجلو بادالامنتی
هنرپیشگان : جف بریجز، تیم رابینز، جون کیوساک، میسن گامبل، اسپنسر تریت کلارک و هوپ دیویس
̎مایکل فرادی̎ (بریجز) استاد دانشگاهی است که همسرش ـ مأمور FBI ـ هنگام انجام وظیفه، توسط اعضاء یک گروه تروریستی دست راستی به قتل رسیده و او را با پسر نه‌ساله‌اش تنها گذاشته است. یک‌روز، ̎مایکل̎ جان پسری را در خیابان نجات می‌دهد. معلوم می‌شود که پسر بچه، فرزند همسایه‌های جدیدش، ̎آلیور̎ (رابینز) و ̎چریل لانگ̎ (کیوساک) هستند. ̎مایکل̎ خیلی زود با خانوادۀ ̎لانگ̎، که خود را مدیون او می‌دانند، صمیمی می‌شود، به‌خصوص که این خانواده به‌عنوان آدم‌هائی آرام و بی‌سر و صدا، همسایه‌های ایده‌آلی نیز به شمار می‌آیند.
اما ̎مایکل̎ هر چه بیشتر با ̎آلیور̎ رفت و آمد می‌کند، بیشتر مجاب می‌شود که چیزی در این بین جور در نمی‌آید: ̎آلیور̎ زیادی با ادب و کامل به‌نظر می‌رسد و ̎مایکل̎ رفته رفته در داستان‌هائی که او تعریف می‌کند، متوجه جزئیاتی می‌شود که قضیه را مشکوک جلوه می‌دهد. پرسش این است که آیا پارانویای ̎مایکل̎ دربارهٔ افراطی‌های دست راستی، با واقعیت نمی‌خواند یا آنکه خانوادهٔ ̎لانگ̎ در واقع در پس آن ظاهر شسته ـ رفته و چمن تر و تمیز چیده شدهٔ جلوی خانه‌شان، چیزی بس شوم‌تر پنهان کرده‌اند؟…
از نخستین فیلم‌هائی (پس از محاصرهٔ ادوارد زوئیک، ۱۹۹۸ و فایل‌های ایکس راب بومن، ۱۹۹۸) که تحت‌تأثیر واقعهٔ بمب‌گذاری در اوکلاهماسیتی در سال ۱۹۹۵ به مایهٔ تروریسم در آمریکا پرداختند. این فیلم‌ها خیلی زود نیز از ردۀ کار خارج شدند، چون پس از واقعهٔ یازدهم سپتامبر دیگر تروریست‌ها در محصولات هالیوودی از خارج به آمریکا وارد می‌شدند و آمریکائی نبودند. تریلر روان‌شناختی پلینگتن، دومین فیلم او است (اولی: تا آخر خط رفتن، ۱۹۹۷) که سابقهٔ کارگردانی در عرصهٔ موزیک ـ ویدئو دارد. آغاز و پایان کار، هیجان‌انگیزتر از بدنهٔ اصلی آن است و در مجموع فیلم قابل قبول و هوشمندانه‌ای ارزیابی می‌شود؛ از جمله به‌دلیل اینکه پلینگتن شخصیت‌های بریجز و رابینز را شبیه به هم و اصلاً دو روی یک سکه تصویر می‌کند.
