فیلم برای عشق به بازی – خلاصه داستان، نقد و بررسی – For Love of the Game (1999)
سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ایمی رابینسن و آرمیان برنستاین
کارگردان : سام ریمی
فیلمنامه‌نویس : دانا استیونز، بر مبنای داستانی نوشتهٔ مایکل شارا
فیلمبردار : جان بیلی
آهنگساز(موسیقی متن) : بازیل پولدوریس
هنرپیشگان : کوین کاستنر، کلی پرستن، جان رایلی، جینا مالون، برایان کاکس، جاکلین پینیول و ج. ک. سایمنز
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۷ دقیقه
̎بیلی چاپل̎ (کاستنر)، بازیکن تیم بیس‌بال ̎ببرهای دیترویت̎ در زمین استادیوم یانکی ایستاده و به کمک بهترین دوست هم‌تیمی‌اش، ̎گاس سینسکی̎ (رابلی)، توپی را پرتاب می‌کند که امکان دارد بازی‌شان را به یک بازی عالی تبدیل کند. اما ̎بیلی̎ برای آنکه بتواند حواسش را روی بازی متمرکز کند، مشکل دارد: او دقیقاً نمی‌داند در زندگی شخصی و حرفه‌ای‌اش چه باید بکند و کجا باید برود. او خبردار شده که تیم ̎ببرها…̎ را می‌خواهند بفروشند و مالک جدید تیم می‌خواهد او را در پایان فصل با یک بازیگر دیگر تاخت بزند و محبوبه‌اش، ̎جین̎ (پرستن) نیز تصمیم گرفته ترکش کند…
ریمی متولد میشیگان است و از طرفداران بازی بیس‌بال. بنابراین باید از ساختن فیلمی که در آن ̎ببرهای دیترویت̎ جلوی دوربین رفته‌اند، لذت بسیاری برده باشد. اما فیلم برای طرفداران خود ریمی که خبرهٔ فیلم‌های ترسناک شناخته می‌شود (از جمله با مردهٔ شریر، ۱۹۸۳) غیرمنتظره است. فیلم هم وجه ورزشی مؤثری دارد (برای تماشاگران مرد) و هم وجه رمانتیک قابل‌توجهی (برای تماشاگران زن). کاستنر نیز پرسونای آشنای قهرمان ورزشی ̎بازنده در زندگی̎ خود (در بول دورام، ۱۹۸۸ و جام حلبی، ۱۹۶۶؛ هر دو ساختهٔ ران شلتن) را بار دیگر عرضه می‌کند… و این‌همه، در مجوع باعث موفقیت فیلم نمی‌شود. آنچه که ریمی، به‌خصوص در قیاس با مثلاً فیلم‌های شلتن، کم می‌آورد، شوخ‌طبعی است.
