زندگینامه پل نیومن ، هنرپیشه مشهور کلاسیک هالیوود
این بازیگر چشم آبی می‌توانست با بازی در هر چه به وی پیشنهاد می‌کردند، ستاره‌ای بی‌بو و خاصیت باقی بماند؛ ولی در عوض در نقش‌هایی چالش برانگیز ظاهر شد که در آن واحد، هم از سوی مردم و هم از سوی منتقدان مورد استقبال قرار گرفت.
تولد: پل لئونارد نیومن، ۲۶ ژانویه ۱۹۲۵، اوهایو
قد: یک متر و ۸۰
همسران و فرزندان اس کی ویت بازیگر (۵۸-۱۹۶۹، جدا شدند)، پسری به نام اسکات و دختر‌هایی به نام سوزان و استفانی
جو آن وودوارد (۱۹۵۸ )؛ دختر‌هایی به نام الینور ملیسا و کلر جوایز اسکار
برنده اسکار بهترین بازیگر مرد برای رنگ پول
نامزد اسکار به خاطر‌گریه روی شیروانی داغ، بیلیاردباز، هاد، لوک خوش دست، Absence of Malice، حکم، أحمق هیچکس.
نامزد بهترین بازیگر نقش دوم به خاطر جاده‌ای به سوی پردیشن
نامزد بهترین فیلم (تهیه‌کننده و کارگردان فیلم برای ریچل، ریچل
اسکار افتخاری در سال ۱۹۸۶ به خاطر شرافت کاری و تعهد و پایبندی به حرفه‌اش
پل نیومن برخلاف میل باطنی‌اش، «محبوب قلب‌ها» شد. کمپانی وارنر در ابتدای کار، نقش‌هایی رمانتیک به وی سپرد ولی او خود به دنبال نقش‌هایی بود که غیرمتعارف و چالش برانگیز بودند. اگر چه قبل از هر چیز همین چالش برانگیز بودن نقش برایش اهمیت داشت ولی آنچه را که دنبال‌اش بود به فیلم‌هایی پرفروش تبدیل کرد و به عنوان یکی از جذاب‌ترین قهرمانان شورشی دورانش شناخته شد.
البته چندان هم نباید از او تصویر یک قدیس را ارائه داد، همانطور که خودش زمانی گفت: «فقط می‌خواهم به عنوان فردی از من یاد شود که سعی خودش را کرد. » و وقتی در سال‌های آخر دبیرستان از تیم فوتبال مدرسه بیرون‌اش انداختند، سعی کرد در نمایش‌های کالج‌اش بازی کند. کار‌های تئاتری و تلویزیونی‌اش در اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ باعث شد وارنر با او قراردادی ببندد و در نخستین فیلم سینمایی‌اش جام نقردای (۱۹۵۴) بازی کند که به شدت از آن انتقاد شد. ولی دومین فیلم‌اش آن بالا کسی دوستم دارد (۱۹۵۶) جایگاه او را به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازیگران جوان تثبیت کرد. این یکی از دو نقشی بود که پل نیومن در پی مرگ جیمز دین از او به ارث برد. دومی، گربه روی شیروانی داغ (۱۹۵۸) از او یک ستاره ساخت. نیومن پس از فسخ قراردادش با وارنر، با بازی در فیلم‌هایی چون بیلیاردباز (۱۹۶۱)، هاد (۱۹۶۲) و لوک خوش دست (۱۹۶۷) به اوج شهرت و محبوبیت رسید. وقتی همسرش جوان وودوارد در هالیوود، دنبال تهیه‌کننده‌ای می‌گشت که رمان مورد علاقه‌اش ریچل ریچل را با حضور خودش تولید کند، نیومن وارد میدان شد و فیلم را تهیه و با شرکت همسرش کارگردانی کرد و با همان فیلم، جایزه‌ی انجمن منتقدان نیویورک به او تعلق گرفت.
ولی کارگردانی، وقتی را از او نگرفت چون بلافاصله به اتفاق رابرت ردفورد، پا بوچ کسیدی و ساندنس کید (۱۹۶۹) عملا ژانر فیلم‌های «دو رفیق» را ابداع کرد و پشت بندش، یانیش (۱۹۷۳) همکاری‌شان را ادامه دادند. در این نقطه از زندگی حرفه‌ای‌اش نیومن صاحب رویکردی سهل و ساده نسبت به بازیگری شده بود که به شخصیت‌هایش حالتی طبیعی و راحت می‌بخشید.
کار‌هایش پرظرافت‌تر از آن بود که در محفل برندگان اسکار جایی برای خود باز کند. پس از شش نامزدی ناموفق، در سال ۱۹۸۵ یک اسکار افتخاری به خاطر کل کار‌هایش به او تقدیم شد. سال بعد، به خاطر بازسازی نقش بیلیاردبازش در رنگ پول، سرانجام اسکاری برد. از آن زمان، به دنبال یافتن چالش‌های جدید و روش‌های تازه‌ای بود تاسهم‌اش را به عنوان یک آدم فعال توی این دنیا بپردازد؛ یا به قول خودش سعی داشته بر غنای زندگی‌اش به عنوان یک موجود بشری بیفزاید، کسی که باج نمی‌دهد و در برابر موانع و مشکلات نیز جا نمی‌زند.
فیلم‌های مهم
آن بالا کسی دوستم دارد (۱۹۵۶): نیومن با بازی در نقش «راکی گراتزیانوی بوکسور که خود را از گرداب بزهکاری بیرون کشیده و قهرمان بوکس شده- لقب «مارلون براندوی جدید» را گرفت.
بیلیاردباز (۱۹۶۱): نیومن در فیلمی که او را به یکی از جذاب‌ترین بازیگران مرد تبدیل کرد، نقش بیلیاردبازی را ایفا کرده که زندگی‌اش بالا و پائین دارد و بین رابطه‌اش با برنامه ریز حقه بازش، جورج سی اسکات و نامزد هربانش پایپر لوری گیر کرده است
هاد (۱۹۶۳): نیومن در نقش «مردی یا با روح و جانی شکنجه شده سر هر کسی را که قلب‌اش برای او می‌تید، از جمله پدرش ملوین داگلاس، برادرزاده‌اش براندون دو وایلد و پاتریشیا انیل خدمتکار را کلاه گذاشت.
بوچ کسیدی و ساندنس کید (۱۹۶۹): در فیلمی که مفهوم «فیلم‌های رفقایی را جا انداخت، نیومن و رابرت: ردفورد نقش دو یاغی را ایفا کردند که: شورش و یاغیگری جوانان دوره‌ای را که فیلم ساخته شد، بازتاب می‌داد.
حکم (۱۹۸۲): نیومن در نقش یک وکیل الکلى، به هر حال به خود می‌آید و: در پرونده‌ای که او را در مقابل جیمز می‌سون، وکیل یک شرکت بزرگ قرار داده، سرافراز بیرون می‌آید.
پل نیومن، چنان از بازی خود در نخستین فیلم‌اش، جام نقردای (۱۹۵۴) خجلت‌زده بود که وقتی ده سال بعد قرار شد از تلویزیون لس آنجلس پخش شود، یک آگهی به مجلهی ورایتی داد و طی آن به خاطر بازی‌اش از مردم معذرت خواست ولی بعدا متوجه شد که دقیقا به خاطر همین آگهی این فیلم پربیننده‌ترین برنامه‌ی تلویزیون شده است.
نیومن برای بازی در نقش راکی گراتزیانو در آن بالا کسی دوستم دارد (۱۹۵۶)، دو هفته‌ای با و گراتریانو زندگی کرد تا طرز حرف زدن و حرکات و رفتارش را یاد بگیرد، نیومن همین دقت و بررسی را در مورد سایر فیلم‌هایش نیز به کار‌زد.
او در اوایل کارش آن قدر به جای مارلون براندو عوضی گرفته می‌شد که سرانجام شروع کرد به جای او امضاء دادن.
جفت سینمایی نیومن، همسرش جوان وودوارد بود. آنها در ده فیلم همکاری داشته‌اند که با تابستان داغ طولانی (۱۹۵۸) آغاز و به خانم و آقای بریج (۱۹۹۰) ختم شد. ضمن آن که نیومن همسرش را ی تقریبا در تمامی فیلم‌هایشان هدایت و کارگردانی هم کرده است.
در بوچ کسیدی و ساندنس کید (۱۹۶۹)، این واقعا خود نیومن و رابرت ردفورد هستند که از بالای دره پائین می‌برند، البته خب از فاصله ۲-۲ متری بر روی تشکی می‌پرند که لبه دره برایشان انداخته بودند.
وقتی تنها پسرش، اسکات، بر اثر مصرف زیاد قرص، به طور ناگهانی درگذشت، نیومن «بنیاد اسکات نیومن» را برای کمک به خانواده‌ها و اطلاع‌رسانی تأسیس کرد: یکی از شعبه‌های این بنیاد به پدر و مادر‌هایی کمک می‌کند که به نوعی از اعتیاد رنج می‌برند.
پل نیومن در سال ۱۹۸۲ یک کمپانی مواد غذایی تأسیس کرد که انواع و اقسام محصولات غذایی از سالاد و پستا و پاپ کورن گرفته تا غذا‌های سالم (ارگانیک) را تولید و عرضه می‌کند. دو سالی پیش فروش ۱۵۰ میلیون دلاری این کمپانی، همه صرف کار‌های خیریه شد. خودش به شوخی می‌گوید: «مقادیری باعث شرمندگی است که سالاد‌های من بیشتر از فیلم‌هایم فروخته‌اند.»
