فیلم جمع‌کنندهٔ استخوان – خلاصه داستان، نقد و بررسی – The Bone Collector (1999)
سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مارتین برگمن، مایکل اسکات برگمن و لوئیس ا. استرولر
کارگردان : فیلیپ نویس
فیلمنامه‌نویس : جرمی ایاکون، بر مبنای کتابی نوشتهٔ جفری دیور
فیلمبردار : دین سملر
آهنگساز(موسیقی متن) : کریگ آرمسترانگ
هنرپیشگان : دنزل واشنگتن، آنجلینا جولی، کویین لطیفه، مایکل روکر، مایک مک‌گلون، لوئیس گوسمن و جان بنجامین هیکی
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۸ دقیقه
زمان حال. ̎کارآگاه لینکلن رام̎ (واشینگتن)، از پلیس منهتن که در مورد قتل‌های زنجیره‌ای تخصص دارد، به‌هنگام حضور در صحنهٔ یک جنایت، در یک تصادف ساختگی مجروح و فلج می‌شود. اکنون او مجبور است تمام وقتش را در رختخواب بگذارند و تنها به پرستارش، ̎تلما̎ (لطیفه) و کمک‌های پزشکی متکی است. ̎رام̎ که از وضعیتش خسته شده از پزشکش می‌خواهد کمک کند تا به زندگی‌اش پایان دهد. در این بین، ̎آملیا̎ (جولی)، از گروه ضربت پلیس، جسد مردی را که همراه همسرش ربوده شده، کشف می‌کند. او با سرعت انتقالی که دارد، در محل قتل یک سرنخ کلیدی به‌دست می‌آورد. رئیس سابق ̎رام̎ از او می‌خواهد برای دستگیری قاتل کمک‌شان کند. ̎رام̎ ابتدا نمی‌پذیرد، ولی پس از دیدن شواهد به‌دست آمده، علاقه‌مند می‌شود.
̎رام̎، ̎آملیا̎ را متقاعد می‌کند که با هم کار کنند، ولی در این بین همسر مرد مقتول هم کشته می‌شود. پس از کشف جسد سومین قربانی، پرونده را از ̎رام̎ و ̎آملیا̎ می‌گیرند، ولی باز هم موفق به دستگیری قاتل نمی‌شون. ̎رام̎ و ̎آملیا̎، بار دیگر شواهد را مرور می‌کنند و این شواهد آنان را به قتل دیگری در ساحل رودخانه راهنمائی می‌کند. در صحنهٔ جنایت، ̎آملیا̎ می‌فهمد که هدف بعدی قاتل، خود ̎رام̎ است. او با عجله خود را به آپارتمان ̎رام̎ می‌رساند و درست در لحظهٔ آخر، قاتل را می‌کشد. کمی بعد، ̎رام̎ که حالا روحیه‌اش را بازیافته، در مهمانی شب کریسمس، در آپارتمانش به مهمانان خوش‌آمد می‌گوید.
ساخت فیلم‌هائی با محوریت حضور یک قاتل زنجیره‌ای در پس‌زمینهٔ داستان و یکی دو شخصیت که پی‌گیر کارهای این شخصیت نیمه‌دیوانه هستند، پس از سکوت بره‌ها (جاناتان دمی، ۱۹۹۱) که یک نقطهٔ اوج بود، اندکی فرو نشست اما نمایش و موفقیت هفت (دیوید فینچر، ۱۹۹۵) که روی دیگر سکهٔ این دست از آثار بود و پیامدش ساخته شدن مقلد تمام و کمال (جان آمیل، ۱۹۹۵) که نمونهٔ موفقی در استفاده از قواعد ژانر تلقی شد، موجی از آثار این‌گونه به‌راه انداخت که جمع‌کنندهٔ استخوان یکی از آخرین نمونه‌های موفق این موج است.
فیلمی که نویس آن را متعاقب موفقیت اکشن خوش‌ساختش، سینت (۱۹۹۷) در مسیر بازگشت به مسیر مورد علاقه‌اش یعنی تریلر ساخت. گونه‌ای که در آخرین طبع‌آزمائی نویس، حاصلی فاجعه‌بار به نام اسلیور (۱۹۹۳) داشت. جمع‌کنندهٔ استخوان یک مدل نمونه‌ای برای شناخت قواعد تریلر و البته زیرشاخه‌ای مثل قاتلان زنجیره‌ای است. فیلم‌نامهٔ ایاکون کاملاً روی خطوط ژانر حرکت می‌کند و نویس هم در کارگردانی با رعایت اصول اولیه، بار فیلم را روی دوش دو ستارهٔ اثرش می‌گذارد: جولی و واشینگتن؛ که اولی با جنب و جوشش تبدیل به نخستین گزینهٔ تهیه‌کنندگان هالیوودی برای همهٔ کارهای اکشن قرن تازه می‌شود و دومی در بازی با اجزاء صورت، در نبود امکان حرکت به واسطهٔ معلولیت نقش، بخش دیگری از توانائی‌هایش را اثبات می‌کند. فیلمبرداری درخشان سملر در فضاهای بسته و تاریک دیگر ویژگی فیلم است.
