چیزهای نوستالژیکی که در سال‌های ابتدایی قرن ۲۱ مرسوم بودند، اما الان دیگر به فراموشی سپرده شده‌اند
وقتی ما از خاطرات و وسایل و موسیقی‌ها و فیلم‌های نوستالژیک یاد می‌کنیم، معمولا دست کم ۳ – ۴ دهه به عقب برمی‌گردیم. اما سرعت پیشرفت و تغییر همیشه آهنگی پرشتاب داشته و الان حتی زندگی ما خیلی با سال‌های ابتدایی قرن ۲۱ میلادی تفاوت پیدا کرده است.
بنابراین الان حتی جوان‌های بیست و چند ساله هم می‌توانند ادعا کنند که کودکی‌ای کاملا متفاوت با الان داشته‌اند.
در اینجا مواردی از چیزهایی که عمدتا برای فرنگی‌ها در سال‌های پس از ۲۰۰۰ روتین بوده، ذکر می‌کنیم. چیزهایی که الان رونق گذشته را از دست داده‌اند. برخی از این چیزها برای ما هم خاطره‌انگیز هستند و البته برخی نه.
نمایشگاه‌های کتاب: خب اینها زمانی واقعا در ایران بسیار پررونق بودند. اما به موزاات گران شدن کتاب و اینکه حتی دانشجویان دیگر به جزوه و نسخه الکترونیک کتاب‌های اکتفا می‌کنند، رونق گذشته را از دست داده‌اند. الان فروشگاه‌های آنلاین فراوان کتاب‌های کاغذی، فروشگاه اینترنتی خود انتشاراتی‌ها و نیز فروشندگان کتاب‌های الکترونیک، این نمایشگاه‌ها را از سکه انداخته‌اند.
اما در زمان کودکی خاطرات محدود خوبی از حضور در این نمایشگاه‌ها داریم.
اسکرین سیور: چه توصیه اکیدی به ما می‌شد تا با نصب اسکرین سیور از سوختن پیکسل‌های مانیتور پیشگیری کنیم و چقدر هم ما اسکرین سیور و کاغذ دیواری نصب می‌کردیم. یکی از سرگرمی‌ها ما در زمانی که اینترنت نبود، تغییر ظاهر ویندوز و پوسته برنامه‌ها بود!
بعدی برای ما خاطره‌ای برنمی‌انگیزد. اما برای فرنگی‌ها چرا. پیدا کردن پوستر گروه موسیقی مورد علاقه در فروشگاه‌های موسیقی به این ترتیب:
سی دی نویسی، آن هم به این صورت:
مدادهای کارتریجی:
وقتی قرار بود در کلاس فیلم ویدئویی آموزشی پخش شود. چیزی که بچه‌ها دهه پنجاه و شصت از آن تصوری ندارند!
یک کاربر یک عکس قدیمی از خودش در حال گیم با یک سیستم قدیمی پیدا کرده و سعی کرده همین وضعیت را الان شبیه‌سازی کند:
این خط کش‌ها و گرداندان آنها حول یک مداد یا قلم:
ساعت- رادیویهای دیجیتال دارای آلارم:
زمان کودکی، پدر این کاربر برای جنگ به عراق رفته بود و او به پدرش این کارت‌ها را داده بود تا از او محافظت کنند. این کارت‌ها ۱۲ سال در جیب او بودند.
هنوز در ابتدای این قرن ماشین حساب کاربرد داشت. الان همه از اپلیکیشن استفاده می‌کنند. البته هنوز برخی دکمه‌های فیزیکی ماشین حساب را ترجیح می‌دهند و گاهی مثلا برای استفاده در امتحانات فقط همراه بردن ماشین حساب مقبول است:
زمانی که هر خانواده یک کامپیوتر داشت و هر کسی گوشی هوشمند خودش را نداشت:
MSNمسنجر و کلا مسنجرهای آن روزگار:
لایم وایر و کلا برنامه‌های اشتراک فایل P2P آن روزگاران:
گیم بوی:
کافه تریای مدارس – البته برای ما معنی خاصی ندارد!
مادر ۷۰ ساله این کاربر گوشی نئکیای ۳۳۱۰ خودش را به پسرش داده تا باتری‌اش را برای او عوض کند و پسر هم ترجیح داد همین کار را بکند و گوشی جدیدی برای مادر تهیه نکند:
تب بازی SIMS
خب فرنگی‌ها هم از این بازی داشتند!
نسل اول وسایل پرتابل گوش کردن به موسیقی: MP3 پلیرها، MP4ها (قادر به پخش ویدئو)، سی دی من‌ها. اینجا یک آی‌پاد نانو را می‌بینید:
بازی Farm Ville
