ستون‌هایی از گرد و غبار

آیا می‌دانید که ستاره‌ها چطور شکل می‌گیرند؟ کاوش‌گر پیمایشیِ فروسرخِ میدان دید باز ناسا (WISE) منطقه‌ی W5 را به تصویر کشیده است و به‌روشنی نشان می‌دهد که ستاره‌های پُرجرم مرکزی پیرتر از ستاره‌ها در لبه‌های این منطقه‌اند. در واقع ستاره‌های پیرتر به‌نوعی نقش کاتالیزور را در روند شکل‌گیری ستاره‌های جوان‌تر بازی می‌کنند. هنگامی‌که گاز لایه‌های بیرونی این ستاره‌ها منفجر و پرتاب می‌شود، لایه‌های چگال‌تر ابر و غبار سردتر را فشرده‌ می‌کنند و نیروی گرانش کافی برای تولد ستاره‌ها ایجاد می‌شود. در این نمای رنگی و فروسرخ، ستون‌های زیبایی از گاز و غبار را می‌بینید که بخشی از آن‌ها به‌آهستگی زیراثر گازهای جاری داغ، بخار می‌شوند. منطقه‌ی W5 با نام  IC 1848 شناخته می‌شود که همراه با  IC 1805 بخش بزرگی از آسمان را پوشانده‌اند و محل تولد ستاره‌های نو هستند. این دو منطقه را با نام‌های سحابی قلب و سحابی روح هم می‌شناسیم. در تصویر بالا بخشی از W5 به وسعت 2000 سال نوری نمایش داده شده است. این منطقه 6500 سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار گرفته است.