کدام عنکبوتها زهر دارند و سمی هستند؟
در دنیا به سختی می‌توان جایی را پیدا کرد که به آنجا بروید و عنکبوت یافت نشود. آنها را از سطح دریاها تا کوههای اورست، در جنگلها، علفزارها، باتلاقها، صحراها و در غارهای زیرزمینی می‌توان یافت. بسیاری از مردم از آنها می‌ترسند، چون برخی از انواع آن به داشتن زهر معروفند. تمام عنکبونها به استثنای دو نوع آن دارای غدد زهری می‌باشند، ولی این به آن معنا نیست که که زهر آنها می‌تواند برای انسان مضر باشد.
غدد زهری تحت کنترل جانور بوده و در موارد خاص از آن استفاده می‌شود.
برای مثال: عنکبوتهایی که برای شکار تار می‌تند، از زهر خود استفاده نمی‌کنند. ولی آنها که بدنبال صید می روند و یا در میان گلها پنهان می‌شوند و حشرات را با نیش خود به چنگ می‌آورند، قربانیان خویش را با زهر به هلاکت می‌رسانند.
تمام عنکبوتها برای دفاع شخصی، از زهر خود استفاده می‌کنند. زمانی که بدام می‌افتند و امکان فرار نباشد، زهر می‌تواند بعنوان آخرین راه‌حل باشد.
تعداد معدودی از عنکبوتها، زهرشان برای انسان خطرناک است. تنها مورد خطرناک موجود در ایالات متحده: نوع عنکبوت است که سانتیمتر طول دارد و برنگ سیاه درخشان است و در سطح زیرین بدنش علامتی شبیه ساعت شنی است.
نیش این عنکبوت ممکن است درد شدید و بیماری را سبب می‌شود. برخی از عنکبوتها هم که در استرالیا وجود دارند، زهر آنها برای انسان، خطرناک است رتیل بزرگی معروف به «قاتل» و عنکبوتهای موذی، در واقع هرگز انسانی را نکشته‌اند، محل نیش آنها بر روی باز و با نقاط دیگر بدن، باعث تورم و درد شدید برای چند روز می‌شود.
آنقدر که زنبور سرخ و زنبور عسل برای انسان خطرناکند، اکثر عنکبوتیان نیستند. در واقع اگر بیشتر عنکبوتها را با دست بگیرید، شما را نیش نخواهند زد و حتی اگر ندانید که آن عنکبوت Black Widow» » است، می توانید کاملا احساس امنیت کنید.
جالبترین مسئله در مورد عنکبوتها: توانایی آنها در تنیدن تار است. ماده ابریشمی این تارها در با غدد مخصوص ناحیه شکم ساخته می‌شود. این ماده توسط ارگانهای مخصوصی در داخل سوراخهای بسیار ریز فشرده شده و بصورت مایع بیرون آمده و در مجاورت هوا بشکل جامد در می‌آید.
انواع مختلف این ماده ابریشمی، بسته به نوع عنکبوت، دارد. بافت این تارها نیز بسیار متنوع می‌باشد، که شامل یک نمونه در زیر آب نیز هست.
