بارش شلیاقی در آسمان‌های جنوبی
پیش از سپیده‌دم 22 آوریل در حالی که سیاره‌ی زیبای‌مان از میان غبار به‌جامانده از دنباله‌دار متناوب و بلندمدت تاتچر عبور کرد، بارش سالانه‌ی شهاب‌های شلیاقی به اوج رسید. حتی در بیابان خشک و تاریک آتاکاما در امتداد سواحل اقیانوس اطلس شیلی، نور ماه تربیع دوم آسمان را روشن کرده و شخانه‌های ضعیف‌تر بارش شهابی را از دید پنهان کرده است. اما هنوز بارش‌های درخشان‌تر شلیاقی در معرض نمایش است. این منظره‌ی توأمان از زمین و آسمان در ساعت‌های صبحگاهی به ثبت رسیده است، و بارش شدید شهاب‌هایی که از کانون بارش در حال دور شدن هستند را به تصویر می‌کشد. کانون این بارش نزدیک ستاره‌ی نسرواقع، ستاره‌ی آلفای صورت‌فلکی شلیاق است. کانون بارش شهابی ناشی از اثر ژرف‌نمایی* است به‌طوری که مسیر شهاب‌های موازی در فاصله‌های دور همگرا به نظر می‌رسند. ناحیه‌ی غنی از ستارگان و ابرهای غبارمانند کهکشان راه‌شیری خودمان در سرتاسر پس‌زمینه کشیده شده است.
