عکاسی که با عکس‌هایش ما را به بازدید شهر زیرزمینی اسرارآمیز تفلیس در دوران شوروی می‌برد
در زیر خیابان‌های تفلیس در گرجستان ، دنیای مخفی دیگری پنهان است. این دنیا را می‌توان در ضمن یک کپسول زمانی دوران شوروی دانست. این دنیایی است که عکاسی به نام داویت تاباگری Davit Tabagari در بهار ۲۰۲۱ دوباره برایمان زنده کرده و از آن زمان تاکنون او را مجذوب خود کرده.
او که از کودکی طرفدار عکاسی بود، از اشتیاق خود برای مستندسازی پناهگاه‌های زیرزمینی تاریخی تفلیس استفاده می‌کرد.
در سال ۱۹۲۱، جمهوری سوسیالیستی شوروی گرجستان تشکیل شد و سپس به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. اگرچه گرجستان در سال ۱۹۹۱، اندکی قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، استقلال خود را اعلام کرد، هنوز آثار زیادی از تاریخ شوروی وجود دارد که شامل یک شهر زیرزمینی گسترده و یک سیستم تونل است. تاباگری کاوش در برخی از بیش از ۴۰۰ پناهگاه زیرزمینی در تفلیس را با استفاده از ورودی‌های سطح خیابان آغاز کرده که اکثر مردم بدون توجه از روی آنها عبور می‌کنند.
فرود آمدن در این فضا‌ها مانند بازگشت به گذشته است. این پناهگاه‌ها در دوران جنگ سرد برای محافظت شهروندان ساخته شده بودند. هر کدام شامل یک ژنراتور و سیستم فیلتراسیون برای آب، برق و همچنین سیستم‌هایی برای تامین اکسیژن است. بقایای مبلمان، کنده کاری روی دیوار و حتی بطری‌های خالی ودکا شواهدی از نحوه استفاده از این فضاهاست. باورنکردنی است که بسیاری از مردم در خیابان‌های بالا، هیچ اطلاعی از آنها ندارند.
برخی از پناهگاه‌ها بسیار بزرگ هستند. پناهگاهی که تأثیر ماندگاری بر تبگاری گذاشت، دارای سه بال با مجموع ۱۵۰ اتاق مجزا و چهار ژنراتور دیزل بود. اگرچه او
او ابتدا به طور اتفاقی به برخی از پناهگاه‌های اولیه برخورد، اما کار روزانه‌اش در شهرداری به او این امکان را داد که اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری این امکانات جمع‌آوری کند. با این حال، بیشتر اکتشافات او از مشاهده و تماس با “جستجوگرهای” محلی به دست آمده است.
این جستجوگرهای کنجکاو ماجراجویی‌هایی هستند که دنیای زیرزمینی تفلیس را کاوش می‌کنند و یافته‌های خود را به صورت آنلاین منتشر می‌کنند. ماجراجویی انها، همراه با جست‌وجوی دودکش‌های تهویه بالای زمین، به تاباگری این امکان را می‌دهد تا فضا‌های متروک‌تری را بیاید.
اگرچه اطلاعات بایگانی کمی در مورد فضا‌های زیرزمینی و تونل‌های تفلیس وجود دارد، اعتقاد بر این است که آنها تحت نظارت لاونتری بریا ساخته شده‌اند. بریا در بیشتر دهه ۱۹۳۰ دبیر حزب کمونیست در گرجستان بود. او به عنوان با نفوذترین رئیس پلیس مخفی استالین، او از قدرت زیادی برخوردار بود. اعتقاد بر این است که برخی از سازه‌ها زندانیان تحت حکومت بی‌رحمانه بریا را در خود جای داده بودند و ممکن است از تونلی به ایستگاه قطار برای انتقال مخفیانه زندانیان استفاده شده باشد.
تاباگری پس از وقف خود به عکاسی از این فضا‌ها، امیدوار است که دیگران این تصاویر را به عنوان یک یادآور مهم از تاریخ تفلیس ببینند. او می‌گوید: «این پروژه بسیار پیچیده بود و به زمان زیادی نیاز داشت. به محض رسیدن به آنجا، تاریخ را احساس می‌کنید. دقیقاً متوجه شوید که چه تعداد منابع برای آماده‌سازی جنگ سرد سرمایه‌گذاری شده بود و در چه مقیاسی بوده است. امیدوارم مردم نیز ویژگی این پناهگاه‌ها را از روی عکس‌ها احساس کنند و این مجموعه، به درک و دانش کلی ما در مورد اتحاد جماهیر شوروی، جنگ سرد و تاریخ ما بیفزاید.»
