نه! تکامل روندی نیست که متوقف شده باشد، در واقع برخی از گونه‌های متناسب با جهان آلوده و در حال گرم شدن کنونی، به سرعت در حال تکامل هستند

چارلز داروین تکامل را یک فرآیند کند و بطئی می‌دانست، مانند حرکت آرام یخچال‌ها یا حرکت صفحات قاره‌ای. او در رساله معروف خود در مورد انتخاب طبیعی در سال 1859 در مورد منشأ گونه‌ها، به همین روند بسیار کند اشاره کرده بود.

اما در دهه 1970، دانشمندان شواهدی پیدا کردند که داروین ممکن است اشتباه کند – حداقل در مورد مقیاس زمانی.

مثلا پروانه‌های فلفلی Peppered که در مناطق صنعتی بریتانیا زندگی می‌کردند تیره‌تر می‌شدند، تا همرنگ ساختمان‌های سیاه‌شده از دوده شوند و کمتر شکار شوند. گنجشک‌های خانگی – که از اروپا به آمریکای شمالی معرفی شده بودند – با توجه به آب و هوای خانه‌های جدیدشان اندازه و رنگشان تغییر می‌کرد. یا اینکه نوعی علف که در اطراف دکل‌های برق رشد می‌کند، می‌توانست ترکیبات روی را که به عنوان پوششی برای ستون‌ها استفاده می‌شود و می‌تواند برای گیاهان سمی باشد، را تحمل می‌کرد.

در اواخر دهه 1990، اندرو هندری زیست‌شناس، متوجه تغییرات سریع مشابهی در فنوتیپ ماهی قزل آلا شد.

هندری با یکی از همکارانش به نام مایکل کینیسون، پایگاه داده‌ای از نمونه‌هایی از تکامل سریع را گردآوری کرد و مقاله‌ای در سال 1999 نوشت که باعث شروع علاقه به این رشته شد. اکنون، هندری و همکارانش مجموعه داده‌های اصلی را با بیش از 5000 نمونه اضافی به روز کرده و توسعه داده‌اند. دانشمندان از این داده‌ها برای پاسخ به سؤالاتی در مورد سرعت تغییر جهان طبیعت و میزان تغییرات ناشی از انسان استفاده می‌کنند.

در مقاله اولیه‌ای که در نوامبر 2021 با استفاده از مجموعه داده‌های جدید منتشر شده، هندری و همکارانش، چند سؤال کلیدی را بررسی کرده‌اند.

به عنوان مثال، آن‌ها تأیید کردند که به طور متوسط، در سراسر جهان، گونه‌های جانوری کوچکتر شده‌اند. این برخلاف نظریه تکاملی به نام قانون کوپ Cope است که معتقد است اندازه گونه‌ها در طول زمان افزایش می‌یابد.

کیوکو گوتاندا، یکی از نویسندگان مقاله که اکنون در دانشگاه براک در انتاریو است، می‌گوید ظاهرا اندازه بزرگ‌تر به معنی پیدا کردن جفت‌های بیشتر و نرخ بقای بهتر باید باشد. اما به‌ نظر می‌رسد به‌دلیل چیز‌هایی مانند تغییرات آب‌وهوایی، و انواع دیگر تأثیرات انسانی، کاهش کلی اندازه بدن جانداران پیش آمده.

شکار و برداشت بزرگ‌ترین محرک‌های این روند هستند: اگر انسان‌ها هر بار که تور‌های خود را می‌اندازند چاق‌ترین ماهی‌ها را از اقیانوس شکار کنند، نتیجه آن این است که فقط ماهی‌های کوچک‌تر برای انتقال ژن‌های خود زنده می‌مانند. اما آب و هوا به دلیل یک قانون اساسی زیست‌شناسی نیز می‌تواند نقش داشته باشد: موجودات کوچکتر نسبت سطح به حجم بزرگ‌تری دارند و بنابراین گرما را بیشتر حفظ می‌کنند. پس کوچک شدن به دفع گرما کمک می‌کند.

سفید شدن مرجان‌ها و انقراض دسته جمعی آنها می‌تواند اثرات منفی جدی داشته باشد. به عنوان مثال ماهی آزاد را در نظر بگیرید: ماهی‌های کوچکتر به معنای به دست آوردن پول کمتر در جوامعی است که به صید آن‌ها متکی هستند. این یعنی غذای کمتری برای گرگ‌ها و خرس‌هایی که از آن‌ها تغذیه می‌کنند.

در مطالعه‌ دیگری که در سال 2021 در پارک ملی گورونگوسا موزامبیک انجام شد، مشخص شد که که نسبت فیل‌های ماده که بدون عاج به دنیا می‌آیند به بیش از 50 درصد رسیده است، زیرا سطح شدید شکار غیرقانونی در طول یک جنگ داخلی 15 ساله، از طریق مکانیسم بقای به اصطلاح اصلح، فیل‌های بدون عاج را فراوان‌تر می‌کند. فیل‌های بدون عاج به مراتب بیشتر ژن‌های خود را به نسل بعدی منتقل می‌کنند.

برای مقایسه تغییرات بین گونه‌ها در طول زمان، محققان از معیار‌هایی به نام داروین و هالدان (به نام دانشمند بریتانیایی جی بی‌اس هالدان) استفاده کردند. این‌ها معیار‌های آماری هستند که راهی برای مقایسه انواع بسیار متفاوت اطلاعات در پایگاه داده به دست می‌دهند – از ارتفاع درختان توس که در روسیه تا اینکه چگونه اسیدی شدن دریاچه‌های سوئد بر میزان بقای قورباغه‌ها تأثیر می‌گذارد.

تجزیه و تحلیل جدید نشان داد که میزان تغییرات فنوتیپی در جمعیت‌هایی که تحت تأثیر فعالیت‌های انسانی قرار گرفته‌اند، بیشتر از جمعیت‌هایی است که تحت تأثیر فعالیت‌های انسانی نیستند.

اثرات تغییرات آب و هوایی در مناطق مختلف جهان متفاوت است: در قطب شمال، به معنی شکل‌گیری رفتارهای جدید شکار در خرس‌های قطبی است. در اقیانوس‌ها، ممکن است به این معنا باشد که گونه‌های مرجانی که قبلاً برای زندگی در محیط‌های استرس‌زا سازگار شده‌اند، به گونه‌های غالب تبدیل می‌شوند و جایگزین گونه‌هایی می‌شوند که اکنون می‌شناسیم.

پایگاه داده Proceed به صورت آنلاین برای دانشگاهیان در دسترس است و به آنها کمک می‌کند به سوالات جدید در مورد تکامل سریع پاسخ دهند. در حال حاضر، مشخص شده که اعمال انسان گونه‌های جانوری و گیاهی را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که ممکن است هرگز به شکل اول برنگرند.

وقتی ما بیش از حد ماهیگیری کنیم تا جایی که گونه‌ها شروع به کوچک شدن کنند، نهایتا از تغییرات ایجاد شده در گونه‌ها مصون نمی‌مانیم. حیواناتی که می‌شناسیم تغییر می‌کنند یا ناپدید می‌شوند و حیوانات جدیدی تکامل می‌یابند تا جای آن‌ها را بگیرند.

تکامل همیشه در حال رخ دادن است – تغییرات کوچکی که در طول گذر زمان طولانی به تغییرات بزرگ اضافه می‌شوند. علیرغم همه بالاهایی که سر دنیا آورده‌ایم، این تحقیق نشان می‌دهد که برخی از حیوانات و گیاهان می‌توانند به‌قدری سریع تطابق پیدا کنند که از سیاره در حال گرم شدن پیشی بگیرند. در واقع حیات این کار را میلیون‌ها سال است که انجام می‌دهد.

منبع