آلوپسی آره آتا – بیماری موی همسر ویل اسمیت- چیست و چطور درمان می‌شود؟
دقایقی پیش مراسم اسکار برگزار شد و فهرست برندگان اعلام شد. اما مراسم تا حد زیادی تحت الشعاع یک مسئله حاشیه‌ای قرار گرفت.
کریس راک -مجری مراسم- با بیماری ریزش مو یا طاسی همسر ویل اسمیت –جادا پینکت– شوخی کوتاهی کرد و ویل اسمیت گرچه نخست می‌خواست با یک لبخند عصبی از مسئله بگذرد، اما وقتی دید که همسرش ناراحت شده، ناگهان بر روی سن مراسم رفت و یک سیلی به گوش کریس راک زد!
البته دقایقی پس از این رخداد شوکه‌کننده، ویل اسمیت برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شد. او به خاطر بازی در فیلم «شاه ریچارد»، برنده جایزه شد.
او درحالی که اشک می ریخت از اینکه دقایقی قبل به کریس راک سیلی زده بود از آکادمی و سایر نامزدهای رقیب عذرخواهی کرد.
او اضافه کرد: “هنر تقلیدکننده زندگی است. من مثل پدر دیوانه ای هستم که درباره شخصیت ریچارد ویلیامز می گفتند. اما عشق سبب می شود دیوانگی کنید.”
همسر ویل اسمیت قبلا در سال 2021 ، در اینستاگرام خود، در مورد بیماری خود اطلاع‌رسانی کرده بود و نوشته بود که مبتلا به نوعی رزش مو به نام autoimmune disorder alopecia است.
چه چیزی باعث آلوپسی (یا آلوپشی) آره آتا می‌شود؟
آلوپسی آره آتا alopecia areata یا طاسی نقطه‌ای ، یک بیماری خود ایمنی است. یعنی سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بخشی از بدن حمله می‌کند.
هنگامی که کسی مبتلا به آلوپسی آره آتا می‌شود، سلول‌های سیستم ایمنی بدن، فولیکول‌های مو را فرامی‌گیرند و به آن حمله می‌کنند، که در نتیجه آن مو در برخی نقاط بدن ریزش پیدا می‌کند. هر چه فولیکول‌های مو بیشتر باشد که سیستم ایمنی بدن شما به آن حمله کند، ریزش موی شما بیشتر می‌شود.
این بیماری 0.1٪ تا 0.2٪ از جمعیت رادرگیر می‌کند و به طور مساوی در مردان و زنان رخ می‌دهد. آلوپسی آره آتا معمولا در افرادی رخ می‌دهد که سالم هستند و هیچ اختلال پوستی دیگری ندارند.
آلوپسی اغلب باعث ایجاد چند لکه طاسی روی پوست سر می‌شود که هر کدام به اندازه یک سکه است. اما در موارد معدودی، تمام مو‌های سر از بین می‌رود ( آلوپسی توتالیس )، یا تمام مو‌های بدن از بین می‌رود ( آلوپسی یونیورسالیس ).
هرچه ریزش مو کمتر باشد، احتمال اینکه مو‌ها خود به خود دوباره رشد کنند بیشتر است.
اولین علائم معمول آلوپسی آره آتا لکه‌های طاس کوچک هستند. پوست زیرین بدون اسکار است و ظاهراً طبیعی به نظر می‌رسد. اگرچه این تکه‌ها می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند، اما معمولاً گرد یا بیضی هستند. آلوپسی آره آتا اغلب پوست سر و ریش را درگیر می‌کند، اما ممکن است در هر قسمتی از بدن که دارای مو باشد، رخ دهد. نواحی مختلف پوست ممکن است همزمان ریزش مو و رشد مجدد را نشان دهند. این بیماری همچنین ممکن است برای مدتی بهبود یابد یا دائمی باشد.
-آلوپسی آره آتا مسری نیست.
-حداقل چهار ناحیه در ژنوم را شناسایی کرد که احتمالاً حاوی این ژن‌ها هستند.
-نتصور می‌شود قص متابولیک رتینوئید‌های درون‌زا بخش کلیدی پاتوژنز آلوپسی آره آتا است.
-در سال 2010، یک مطالعه مرتبط با ژنوم کامل شد که 129 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی را که با آلوپسی آره آتا مرتبط بودند، شناسایی کرد. ژن‌هایی که شناسایی شدند عبارتند از آن‌هایی که در کنترل فعال شدن و تکثیر سلول‌های T تنظیمی، آنتی ژن 4 مرتبط با لنفوسیت T سیتوتوکسیک، اینترلوکین-2، گیرنده A اینترلوکین-2 و Eos نقش دارند.
آیا کمبود ویتامین D می‌تواند باعث آلوپسی آره آتا شود؟
مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به برخی بیماری‌های خودایمنی، مانند مولتیپل اسکلروزیس یا آرتریت روماتوئید، کمبود ویتامین D دارند.
از آنجایی که آلوپسی آره آتا یک بیماری خودایمنی است، دانشمندان سطح ویتامین D را در افراد مبتلا به آلوپسی آره آتا بررسی کرده‌اند. «برخی» از افراد کمبود ویتامین D داشتند، اما برخی دیگر نداشتند. قبل از اینکه بدانیم آیا سطوح پایین ویتامین D در ایجاد این بیماری نقش دارد یا خیر، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
چه کسانی به آلوپسی آره آتا مبتلا می‌شوند؟
هر کسی ممکن است به آلوپسی آره آتا مبتلا شود، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.
افراد زیر بیشتر مستعد ابتلا هستند:
یکی از بستگان خونی نزدیک مبتلا به آلوپسی آره آتا: تخمین‌زده می‌شود که در حدود 10 تا 20 درصد از افراد مبتلا به آلوپسی آره آتا، یکی از اعضای خانواده هم مبتلا می‌شود.
کسانی که بیماری‌هایی مانند آسم، تب یونجه، درماتیت آتوپیک، بیماری تیروئید، ویتیلیگو یا سندرم داون دارند: تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به یکی از این بیماری‌ها مبتلا هستند، بیشتر در معرض ابتلا به آلوپسی آره آتا هستند.
در حال درمان سرطان با دارویی به نام نیولوماب: در این مورد البته باید تحقیقات بیشتری انجام شود، اما چند بیمار سرطانی که دارویی به نام نیولوماب دریافت کرده‌اند، دچار آلوپسی آره‌آتا شده‌اند. این دارو برای درمان سرطان ریه و ملانوم متاستاز داده، استفاده می‌شود. ریزش مو معمولاً چند ماه پس از شروع درمان شروع می‌شود. به این مسئله، آلوپسی آره آتا ناشی از نیولوماب می‌گویند و ریزش مو نشانه خوبی در نظر گرفته می‌شود. این نوع ریزش مو معمولاً به این معنی است که دارو مؤثر است.
می‌توان این ریزش مو را با یک کورتیکواستروئید که روی لکه‌های طاسی زده می‌شود، درمان کرد . این اجازه می‌دهد تا مو‌ها بدون توقف درمان سرطان رشد کنند.
نژاد شما همچنین ممکن است بر خطر ابتلا به آلوپسی آره آتا تأثیر بگذارد. در یک مطالعه بزرگ، محققان دریافتند که پرستاران سیاه پوست و اسپانیایی تبار بیشتر از پرستاران سفیدپوست غیر اسپانیایی به این بیماری مبتلا می‌شوند.
در حالی که این مطالعه چندین سال به طول انجامید، محدودیت‌های زیادی دارد. به عنوان مثال، فقط بر روی پرستاران زن در ایالات متحده تمرکز کرده بود. تحقیقات بیشتری لازم است تا بدانیم آیا این یافته برای سایر افراد نیز صادق است یا خیر.
آلوپسی آره آتا چه سنی را درگیر می‌کند؟
شما می‌توانید در هر سنی به آلوپسی آره آتا مبتلا شوید. با این حال، اکثر افراد تا 30 سالگی به آن مبتلا می‌شوند. در بسیاری از مردم، این بیماری در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می‌شود.
آلوپسی آره آتا اغلب قبل از تولد 30 سالگی شما شروع می‌شود.
تشخیص
تریکوسکوپی ممکن است به تعیین تشخیص کمک کند. در آلوپسی آره آتا، تریکوسکوپی “نقاط زرد” ( شاخه‌های هیپرکراتوز )، مو‌های کوچک علامت تعجب، و “نقاط سیاه” (مو‌های تخریب شده در دهانه فولیکول مو) را نشان می‌دهد.
با این حال، اغلب اوقات، مناطق مجزا از ریزش مو که با مو‌های علامت تعجب احاطه شده‌اند، برای تشخیص بالینی آلوپسی آره آتا کافی است. گاهی اوقات، قرمزی پوست، اریتم نیز ممکن است در ناحیه طاسی وجود داشته باشد.
بیوپسی به ندرت برای تشخیص یا کمک به مدیریت آلوپسی آره آتا مورد نیاز است. یافته‌های بافت‌شناسی ممکن است شامل ارتشاح لنفوسیتی اطراف بلبار شبیه به یک “ازدحام زنبور‌ها”، تغییر نسبت آناژن به تلوژن به سمت تلوژن، و انفندیبول‌های فولیکولی گشاد شده باشد.
آیا آلوپسی آره آتا قابل درمان است؟
این بیماری درمان مؤثر و قاطعی ندارد؛ با این حال، امکان رشد مجدد مو وجود دارد. در برخی افراد، رشد مجدد بدون هیچ کمکی اتفاق می‌افتد. برخی افراد دارای چرخه‌های ریزش و رشد مجدد مو هستند.
اما اگر مو‌های شما به خودی خود رشد نمی‌کند، درمان‌های پزشکی ممکن است کمک کند.
در موارد ریزش موی شدید، موفقیت محدودی با استفاده از دارو‌های کورتیکواستروئیدی کلوبتازول یا فلوسینونید، به صورت تزریق یا کرم حاصل شده است.
استفاده از کرم‌های کورتیکواستروئیدی روی پوست آسیب‌دیده اثر کمتری دارد و مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا نتایج حاصل شود. از تزریق استروئید معمولاً در نقاطی که نواحی ریزش مو در سر کوچک است یا به خصوص در جا‌هایی که مو‌های ابرو از بین رفته است استفاده می‌شود. اما اینکه آیا این روش موثر هستند نامشخص است.
برخی از دارو‌های دیگری که استفاده شده‌اند عبارتند از: ماینوکسیدیل، پماد الوکون ( ممتازون ) (کرم استروئیدی)، محرک‌ها ( آنترالین یا قطران زغال سنگ موضعی ). و ایمونوتراپی موضعی سیکلوسپورین،
کورتیکواستروئید‌های خوراکی ممکن است ریزش مو را کاهش دهند، اما فقط در دوره‌ای که مصرف می‌شوند تا حدی موثرند و می‌توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.
هیچ درمانی در همه موارد مؤثر نیست و برخی از افراد ممکن است به هیچ درمانی پاسخی نشان ندهند.
یک متاآنالیز در سال 2008 نشان داد که کورتیکواستروئید‌های خوراکی و موضعی، سیکلوسپورین موضعی، درمان فتودینامیک و ماینوکسیدیل موضعی در مقایسه با دارونما هیچ فایده‌ای برای رشد مو ، به خصوص در طولانی مدت نداشته‌اند.
در سال 2014، یافته‌های اولیه نشان داد که روکسولیتینیب خوراکی، دارویی که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده ( FDA ) برای اختلال میلوفیبروزیس مغز استخوان تایید شده است، رشد مو را در سه فرد مبتلا به بیماری طولانی مدت و شدید بهتر کرد. این دارو تقریباً 10000 دلار در ماه هزینه دارد.
هنگامی که آلوپسی آره آتا با بیماری سلیاک همراه است، درمان با رژیم غذایی بدون گلوتن، در برخی موارد امکان رشد مجدد کامل و دائمی پوست سر و سایر مو‌های بدن را در بسیاری از افراد فراهم می‌کند، این بهبود احتمالاً به دلیل عادی شدن پاسخ ایمنی در نتیجه خروج گلوتن از رژیم غذایی است.
به جز ریزش مو، بدن دچار هیچ مشکل دیگری نمی‌شودو اثرات آلوپسی آره آتا روانی است (از دست دادن اعتماد به نفس و خودانگاره مثبت به دلیل ریزش مو)، بیماران مبتلا به آن ممکن است فوبیای اجتماعی، اضطراب و افسردگی را تجربه کنند.
