چرا سریال برای همه بشریت یا For All Mankind یکی از بهترین پیشنهادهای سریالی حال حاضر است؟

سریال برای همه بشریت یا For All Mankind یک سریال تلویزیونی درام علمی تخیلی آمریکایی است که از اپل تی وی پلاس پخش می‌شود. این سریال تاریخ دگرگون را به تصویر می‌کشد. به این صورت که سریال در واقع این سؤال تاریخی را مطرح می‌کند که:

«چه اتفاقی می‌افتاد اگر مسابقه جهانی فضایی بین آمریکا و شوروی هرگز پایان نمی‌یافت.»

یا اینکه اگر «اگر شوروی موفق می‌شد پیش از آمریکا فضانورد روی ماه پیاده گند، چه پیش می‌آمد؟»

در این سریال جوئل کینامن یک نقش اصلی به عنوان فضانورد خیالی ناسا- ادوارد بالدوین- را به همراه مایکل دورمن، سارا جونز، شانتل وان سانتن، جودی بالفور و رن اشمیت در سایر نقش‌های اصلی ایفا می‌کند.

این سریال شخصیت‌های تاریخی از جمله فضانوردان آپولو 11 (نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز)، فضانورد مرکوری هفت (دکه اسلایتون)، دانشمند موشکی مشهور آلمانی (ورنر فون براون)، مدیر پرواز ژن کرانز (سناتور آمریکایی تد کندی) و رئیس جمهور ایالات متحده (ریچارد نیکسون) هم نشان داده می‌شوند.

در حال حاضر فصل سوم این سریال در حال پخش است. پخش سریال For All Mankind در 1 نوامبر 2019 شروع شد.

همان طور که اشاره شد، سریال یک واقعیت دگرگون را نشان می‌دهد. واقعیت دگرگون برای خودش یک ژانر ادبی و سینمایی قابل توجه است. این ژانر بر پایه تخیل و تفکری بنا شده که در ذهن همه ما است. بسیار پیش آمده که پرسیده باشیم که اگر یک واقعه تاریخی طور دیگری رخ می‌داد و چیزی مانع می‌شد که روند یک رخداد تاثیرگذار رخ بدهد، تاریخ و بشریت چه تغییری می‌کرد. برای مثال اگر ناپلئون دریک جنگ مقدماتی می‌مرد یا هیتلر در نوزادی به خاطر یک بیماری شایع نوزادان در آن زمان می‌کرد یا اگر فرضا المان متوجه می‌شد که حمله نهایی از طریق نورماندی صورت می‌گیرد یا زودتر به سلاح هسته‌ای دست پیدا می‌کرد، چه می‌شد؟!

اما در سریال برای همه بشریت یا For All Mankind همین واقعیت دگرگون به این صورت آغاز می‌شود که در سال 1969 یک فضانورد شوروی به نام الکسی لئونوف، اولین انسانی می‌شودکه روی ماه فرود آمد. این امر، روحیه ناسا را ​​ویران می‌کند، اما تلاش آمریکا برای رجبران عقب‌ماندگی را نیز تسریع می‌کند.

بعد آن ضربه دوم به ناسا وارد می‌شود: اتحاد جماهیر شوروی یک زن را هم در فرود‌های بعدی، بر روی ماه فرود می‌آورد و پروپاگاندای وسیعی بر مبنای آن آغاز می‌کند. پس ایالات متحده مجبور می‌شود با سرعت، آموزش زنان و اقلیت‌هایی را که عمدتاً از دهه‌های اولیه اکتشاف فضایی ایالات متحده کنار گذاشته شده بودند، شروع و هماهنگ کند.

در واقعیت، سرگئی کورولف پدر برنامه فضایی شوروی بود؛ او در اواسط دهه 60 در جریان عملیاتی در مسکو درگذشت.اما در سریال او زنده مانده و رهبری برنامه فتح ماه را برعهده دارد.

سریال برای همه بشریت یا For All Mankind برای دسته‌ای از علاقه‌مندان ژانر علمی تخیلی شاید دلپذیرتر باشد. آنهایی که از ترکیب فانتزی و یا ژانر اسرارآمیز و دادن این خلوط تحت عنوان علمی تخیلی به آنها، دلچرکین هستند و در سال‌های اخیر مرتب با همین نوع محتوا تغذیه شده‌اند.

از روزی جمعه هفته قبل که پخش فصل جدید سریال شروع شده، این گروه سرگرمی جدیدی یافته‌اند.

فصل سوم For All Mankind با نمایشی ترکیبی از دسیسه‌های سیاسی و مسابقه فضایی فرود روی سطح مریخ آغاز می‌شود.

سریال تهیه‌کننده‌های توسط Battlestar Galactica و Trek ساخته شد، اما وجه موفقیت آن بیش از آنکه نشان دادن سخت‌افزارهای فضایی باشد، در خوب درآوردن بخش درام آن نهفته است. رونالد دی مورد و همکارانش خواسته‌اند سریال یک درام بزرگسالانه باشد، چیزی شبیه سریال مردان دیوانه اما این بار در ناسا!

برای همه بشریت، دقیقاً مانند «مردان دیوانه»، رؤیایی آمریکای دهه 1960 را تفسیر می‌کند.

سریال برای همه بشریت، مثل بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های دهه اخیر، فیلمنامه بد و نامتوازن را در زیر جلوه‌های کامیوتری پنهان نمی‌کند.

همان طور که در مردان دیوانه متوجه می‌شویم که تعریف زندگی ایده‌آل قشر متوسط آمریکایی‌ها، توسط مدیران تبلیغاتی با ذهنی آشفته و پیچیده می‌خواهد صورت بگیرد، در سریال برای همه بشریت می‌بینیم که تعریف آینده انسان و جاه‌طلبی‌های علمی‌اش، از مجرای چه دسیسه‌ها و چه رقابت‌هایی می‌خواهد بگذرد.

مسائل مربوط به روابط عاشقانه، مرز‌های حرفه‌ای و اخلاق شخصی، در ترکیب با علمی تخیلی سریال را خیلی جذاب کرده‌اند.

برای همه بشریت کاری را انجام می‌دهد که بهترین داستان‌های علمی تخیلی همیشه انجام داده‌اند: انسانی‌سازی تمام ایده‌های انتزاعی که به عنوان پایه این ژانر عمل می‌کنند و ماجراجویی‌هایی که ما پیش از این فقط با مرور قطار اسامی و اصطلاح‌های موشک‌ها و سفینه‌ها و سیاره‌نشین‌ها و اصطلاحات علمی خوانده بودیم، به یک جدال متناقض بین گروه‌های انسان‌های ملموس تبدیل می‌کند.