بهترین فیلم های آدری هپبورن (Audrey Hepburn) بر اساس امتیاز IMDB همراه با زندگینامه، خلاصه و نقد

آدری هپبورن (Audrey Hepburn) یکی از درخشان‌ترین ستارگان تاریخ سینماست که با ترکیبی از استعداد، زیبایی و ظرافت بی‌نظیر، جاودانه شد. این بازیگر بریتانیایی با چهره معصوم و استایل منحصر‌به‌فردش، نه‌تنها در دنیای سینما بلکه در دنیای مد و فعالیت‌های بشردوستانه نیز تاثیرگذار بوده است. آدری هپبورن به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آیکون‌های قرن بیستم شناخته می‌شود و بازی‌های خاطره‌انگیزش در فیلم‌های کلاسیکی مانند Breakfast at Tiffany’s و Roman Holiday همچنان در میان دوستداران سینما محبوب است. نام آدری هپبورن همیشه با لطافت، شکوه و سبکی خاص همراه بوده که کمتر بازیگری توانسته آن را تکرار کند.

زندگینامه آدری هپبورن

آدری هپبورن در تاریخ ۴ مه ۱۹۲۹ در بروکسل، بلژیک متولد شد. نام کامل او آدری کاتلین راستون (Audrey Kathleen Ruston) بود و خانواده‌اش از نژاد اشرافی بریتانیایی-هلندی بودند. دوران کودکی آدری هپبورن تحت‌تاثیر جنگ جهانی دوم قرار گرفت، به‌طوری که در جریان اشغال نازی‌ها در هلند زندگی سختی را تجربه کرد. سوء‌تغذیه دوران جنگ بر سلامت او تاثیر گذاشت اما از همان دوران، علاقه‌اش به هنر، مخصوصاً رقص باله، آشکار بود. او در ابتدا قصد داشت یک بالرین حرفه‌ای شود اما سرنوشت، مسیرش را به سوی بازیگری تغییر داد.

در دهه ۱۹۴۰، آدری هپبورن به انگلستان نقل مکان کرد و آموزش‌های حرفه‌ای رقص را ادامه داد، اما پس از مدتی متوجه شد که به دلیل شرایط فیزیکی‌اش (لاغری مفرط ناشی از دوران جنگ) نمی‌تواند یک بالرین حرفه‌ای شود. این موضوع او را به سوی دنیای بازیگری سوق داد و در نمایش‌های تئاتری و نقش‌های کوچک سینمایی ظاهر شد. اولین موفقیت بزرگ او در نمایش Gigi در برادوی بود که توانست تحسین‌ها را برانگیزد و به زودی پیشنهادات سینمایی به سویش سرازیر شد. آدری هپبورن در سال ۱۹۵۳ با فیلم Roman Holiday به اوج شهرت رسید و توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را به دست آورد.

آدری هپبورن به‌خاطر شخصیت خاص و استایل بی‌نظیرش، به سرعت به یکی از محبوب‌ترین بازیگران هالیوود تبدیل شد. او نه‌تنها در فیلم‌های عاشقانه و کمدی نقش‌آفرینی می‌کرد، بلکه در آثار درام و معمایی نیز حضوری درخشان داشت. او به لطف همکاری طولانی‌مدت با طراح مد هوبرت دو ژیوانشی (Hubert de Givenchy)، به یک نماد مد تبدیل شد و استایل‌های او هنوز هم الهام‌بخش طراحان امروزی است. در کنار حرفه سینمایی‌اش، آدری هپبورن فردی بسیار مهربان و بشردوست بود و بخش زیادی از زندگی خود را به کارهای خیریه اختصاص داد.

در سال‌های پایانی عمر، آدری هپبورن به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف فعالیت می‌کرد و به کشورهای فقیر آفریقایی سفر می‌کرد تا به کودکان نیازمند کمک کند. او در سال ۱۹۹۳ بر اثر سرطان درگذشت، اما میراث او در دنیای سینما و بشردوستی همچنان زنده است. آدری هپبورن نه‌تنها یک ستاره سینما، بلکه یک نماد جاودانه از انسانیت، زیبایی و لطافت بود که نامش هرگز از خاطره‌ها محو نخواهد شد.

بهترین فیلم‌های آدری هپبورن

– فیلم Roman Holiday (1953)

کارگردان: ویلیام وایلر (William Wyler)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، گرگوری پک (Gregory Peck)، ادی آلبرت (Eddie Albert)

در Roman Holiday، آدری هپبورن در نقش «پرنسس آن»، شاهزاده‌ای از یک کشور اروپایی، ظاهر می‌شود که از وظایف سلطنتی خود خسته شده و تصمیم می‌گیرد یک روز را به عنوان یک فرد عادی در شهر رم بگذراند. در این سفر مخفیانه، با یک خبرنگار آمریکایی (با بازی گرگوری پک) آشنا می‌شود که ابتدا قصد دارد از این ماجرا برای حرفه خود سوءاستفاده کند، اما در نهایت یک عشق لطیف میان آن‌ها شکل می‌گیرد. این فیلم نه‌تنها یک عاشقانه کلاسیک است، بلکه یکی از برجسته‌ترین نمایش‌های آدری هپبورن محسوب می‌شود.

این فیلم نقطه عطفی در کارنامه آدری هپبورن بود. او با این نقش توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را ببرد و توجه جهانی را به خود جلب کند. سبک بازی او در این فیلم، ترکیبی از معصومیت و جسارت را نشان می‌دهد که باعث شد او به‌سرعت تبدیل به یک ستاره بزرگ شود. علاوه بر این، فیلم به خاطر فیلم‌برداری زیبایش در لوکیشن‌های واقعی شهر رم و نمایش خارق‌العاده روابط انسانی و عشق، همچنان یکی از بهترین آثار سینمای کلاسیک محسوب می‌شود.

– فیلم Breakfast at Tiffany’s (1961)

کارگردان: بلیک ادواردز (Blake Edwards)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، جورج پپارد (George Peppard)، پاتریشیا نیل (Patricia Neal)

Breakfast at Tiffany’s بدون شک یکی از نمادین‌ترین فیلم‌های آدری هپبورن و یکی از ماندگارترین فیلم‌های تاریخ سینماست. او در این فیلم در نقش «هالی گولایتلی»، زنی زیبا، مرموز و رویایی که سبک زندگی خاصی دارد، ظاهر می‌شود. هالی زنی مستقل است که در جستجوی یک زندگی پر زرق و برق در نیویورک می‌گردد، اما در نهایت با ورود نویسنده‌ای جوان به زندگی‌اش، درگیر یک رابطه عاطفی پیچیده می‌شود.

این فیلم علاوه بر روایت داستانی جذاب، به دلیل استایل نمادین آدری هپبورن، به ویژه لباس مشکی معروف طراحی‌شده توسط ژیوانشی، جاودانه شده است. اجرای او ترکیبی از شوخ‌طبعی، لطافت و احساسات درونی را نشان می‌دهد و یکی از بهترین نمونه‌های بازیگری در تاریخ سینما به شمار می‌آید. موسیقی متن خاطره‌انگیز فیلم، به‌ویژه ترانه Moon River، نیز نقشی کلیدی در موفقیت فیلم داشته است.

– فیلم My Fair Lady (1964)

کارگردان: جرج کیوکر (George Cukor)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، رکس هریسون (Rex Harrison)، استنلی هالووی (Stanley Holloway)

My Fair Lady یکی از مشهورترین فیلم‌های موزیکال تاریخ سینما است که در آن آدری هپبورن در نقش «الایزا دولیتل»، یک دختر گل‌فروش فقیر در لندن، بازی می‌کند. داستان درباره یک استاد زبان‌شناسی (با بازی رکس هریسون) است که تصمیم می‌گیرد الایزا را آموزش دهد تا او بتواند مانند یک بانوی اشرافی صحبت کند و در جامعه پذیرفته شود.

نقش آدری هپبورن در این فیلم چالش‌های بسیاری داشت، از جمله تغییر لهجه و یادگیری حرکات اشرافی. اگرچه صدای آواز او در فیلم توسط خواننده‌ای دیگر دوبله شد، اما بازی او همچنان یکی از به‌یادماندنی‌ترین اجراهای سینمایی است. این فیلم از نظر طراحی صحنه و لباس نیز یکی از درخشان‌ترین آثار سینمایی به شمار می‌آید و برنده چندین جایزه اسکار شد.

– فیلم Sabrina (1954)

کارگردان: بیلی وایلدر (Billy Wilder)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، هامفری بوگارت (Humphrey Bogart)، ویلیام هولدن (William Holden)

Sabrina یکی از بهترین فیلم‌های عاشقانه کلاسیک است که آدری هپبورن در آن در نقش دختری ساده و کم‌رو به نام «سابرینا فیرچایلد» ظاهر می‌شود. سابرینا دختر راننده یک خانواده ثروتمند است که از کودکی عاشق دیوید لارابی (ویلیام هولدن)، پسر کوچک و خوش‌گذران خانواده، بوده است. او برای فراموش کردن این عشق یک سال به پاریس می‌رود و پس از بازگشت، با ظاهری کاملاً متفاوت و شیک، همه را شگفت‌زده می‌کند. در این میان، برادر بزرگ‌تر خانواده، لینوس (با بازی هامفری بوگارت)، که مردی جدی و خشک است، وارد ماجرا شده و احساساتی بین او و سابرینا شکل می‌گیرد.

آدری هپبورن در این فیلم، نقش دختر ساده‌ای را بازی می‌کند که به مرور تبدیل به زنی مستقل و جذاب می‌شود. بازی او پر از لطافت و ظرافت است و تغییرات شخصیتی‌اش را به شکلی هنرمندانه به تصویر می‌کشد. لباس‌های زیبای طراحی‌شده توسط ژیوانشی در این فیلم، استایل آدری هپبورن را به عنوان یک آیکون مد تثبیت کرد. همچنین همکاری او با بیلی وایلدر، یکی از بهترین تجربیات کارنامه او شد و فیلم توانست در زمان اکران، مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گیرد.

– فیلم Funny Face (1957)

کارگردان: استنلی دانن (Stanley Donen)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، فرد آستر (Fred Astaire)، کی تامپسون (Kay Thompson)

در فیلم Funny Face، آدری هپبورن نقش «جو استاکتون»، دختری کتاب‌دوست و روشنفکر را بازی می‌کند که هیچ علاقه‌ای به دنیای مد ندارد. اما زمانی که یک عکاس معروف مد (با بازی فرد آستر) به طور اتفاقی او را کشف می‌کند، زندگی‌اش کاملاً تغییر می‌کند. جو به پاریس سفر می‌کند و به تدریج وارد دنیای پر زرق‌وبرق مد می‌شود، در حالی که در کنار آن، داستانی عاشقانه میان او و عکاس شکل می‌گیرد.

این فیلم یکی از شاخص‌ترین آثار موزیکال آدری هپبورن است و توانست زیبایی او را در کنار استعدادش در رقص و اجرای سبک‌های مختلف به نمایش بگذارد. علاوه بر داستان عاشقانه و صحنه‌های رقص جذاب، Funny Face با فیلم‌برداری فوق‌العاده‌اش از خیابان‌های پاریس و طراحی لباس‌های بی‌نظیر، به یک فیلم ماندگار در دنیای مد و سینما تبدیل شد. اجرای آدری هپبورن در این فیلم، ترکیبی از معصومیت، شوخ‌طبعی و جذابیت بود که بار دیگر توانایی‌های او را در ژانرهای مختلف اثبات کرد.

– فیلم Charade (1963)

کارگردان: استنلی دانن (Stanley Donen)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، کری گرانت (Cary Grant)، والتر ماتائو (Walter Matthau)

Charade یک فیلم ترکیبی از ژانر معمایی، کمدی و عاشقانه است که به دلیل بازی‌های درخشان و فیلمنامه پر پیچ‌وتابش، یکی از بهترین آثار آدری هپبورن محسوب می‌شود. او در این فیلم در نقش «ریجینا لمپرت» بازی می‌کند؛ زنی که همسرش به طور ناگهانی به قتل می‌رسد و ناگهان درگیر ماجرای پر رمزورازی می‌شود. او با مردی مرموز به نام پیتر (کری گرانت) آشنا می‌شود که در ابتدا به نظر می‌رسد می‌خواهد به او کمک کند، اما هویت واقعی‌اش تا پایان فیلم در هاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند.

آدری هپبورن در این فیلم، ترکیبی از زنانگی لطیف و شجاعت را ارائه می‌دهد. او که معمولاً در نقش‌های عاشقانه ظاهر می‌شد، این بار در ژانری متفاوت درخشید و نشان داد که می‌تواند در یک داستان معمایی و هیجان‌انگیز نیز موفق باشد. رابطه پرکشش او با کری گرانت، دیالوگ‌های هوشمندانه و فضای زیبای پاریس، از نقاط قوت این فیلم هستند. Charade یکی از بهترین آثار کلاسیک سینما محسوب می‌شود و همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است.

– فیلم Wait Until Dark (1967)

کارگردان: ترنس یانگ (Terence Young)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، آلن آرکین (Alan Arkin)، ریچارد کرنا (Richard Crenna)

در Wait Until Dark، آدری هپبورن یکی از چالش‌برانگیزترین نقش‌هایش را بازی کرد. او در این فیلم در نقش «سوزی هندریکس»، یک زن نابینا که به طور ناخواسته درگیر یک ماجرای جنایی ترسناک می‌شود، ظاهر می‌شود. گروهی از خلافکاران قصد دارند یک عروسک را که داخل آن مواد مخدر جاسازی شده، پیدا کنند و گمان می‌کنند این عروسک در خانه سوزی است. در حالی که او به دلیل نابینایی در وضعیت آسیب‌پذیری قرار دارد، مجبور می‌شود با استفاده از هوش خود برای زنده ماندن تلاش کند.

آدری هپبورن در این فیلم اجرای فوق‌العاده‌ای ارائه داد و توانست ترس، اضطراب و استقامت یک زن نابینا را به بهترین شکل ممکن نمایش دهد. این نقش یکی از متفاوت‌ترین و چالش‌برانگیزترین کارهای او بود و باعث شد نامزد دریافت جایزه اسکار شود. فضای فیلم پرتنش و هیجان‌انگیز است و سکانس پایانی، جایی که سوزی با جنایتکار اصلی (با بازی آلن آرکین) مقابله می‌کند، یکی از به‌یادماندنی‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما محسوب می‌شود. Wait Until Dark یکی از بهترین فیلم‌های معمایی-ترسناک دهه ۶۰ است که همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است.

– فیلم Love in the Afternoon (1957)

کارگردان: بیلی وایلدر (Billy Wilder)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، گری کوپر (Gary Cooper)، موریس شوالیه (Maurice Chevalier)

Love in the Afternoon یک فیلم عاشقانه با حال‌وهوای کلاسیک پاریسی است که در آن آدری هپبورن نقش «آریان شوالیه» را بازی می‌کند، دختر جوان و معصومی که پدرش کارآگاه خصوصی است. آریان از طریق پرونده‌های پدرش با داستان‌های عاشقانه متعدد آشنا می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که یکی از مشتریان پدرش قصد دارد یک میلیونر خوش‌گذران به نام فرانک فلانگان (گری کوپر) را به خاطر خیانت به همسرش بکشد، کنجکاو شده و تصمیم می‌گیرد از او محافظت کند. اما در این میان خودش به این مرد عاشق می‌شود و وارد بازی احساسی پیچیده‌ای می‌شود.

آدری هپبورن در این فیلم همان شخصیت لطیف و رویایی خود را حفظ کرده، اما در عین حال یک جسارت خاص نیز به این نقش افزوده است. رابطه عاشقانه بین او و گری کوپر به دلیل اختلاف سنی زیاد، در زمان اکران بحث‌برانگیز شد، اما شیمی بین آن‌ها به خوبی روی پرده نمایش درآمد. دیالوگ‌های زیرکانه و طنز دلنشین بیلی وایلدر، همراه با اجراهای دیدنی، Love in the Afternoon را به یک فیلم کلاسیک عاشقانه فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است.

– فیلم The Nun’s Story (1959)

کارگردان: فرد زینه‌مان (Fred Zinnemann)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، پیتر فینچ (Peter Finch)، دین جگر (Dean Jagger)

The Nun’s Story یکی از جدی‌ترین و دراماتیک‌ترین نقش‌های آدری هپبورن است. او در این فیلم نقش «گابریله فان در مالت»، دختری بلژیکی را بازی می‌کند که تصمیم می‌گیرد راهبه شود و زندگی‌اش را وقف ایمان و کمک به دیگران کند. اما به مرور، بین احساسات شخصی و تعهدات دینی‌اش دچار کشمکش‌های عمیق می‌شود. وقتی جنگ جهانی دوم آغاز می‌شود، او ناچار است بین وظایف مذهبی و عقاید انسانی‌اش یکی را انتخاب کند.

این فیلم از نظر احساسی یکی از چالش‌برانگیزترین آثار آدری هپبورن محسوب می‌شود. بازی او در این نقش به شدت درونی و پیچیده است و یکی از معدود نقش‌هایی است که کاملاً بر اساس تضادهای روحی و درگیری‌های ذهنی بنا شده است. این فیلم تحسین منتقدان را به همراه داشت و آدری هپبورن برای بازی در آن نامزد جایزه اسکار شد. The Nun’s Story یک فیلم عمیق و تأثیرگذار درباره ایمان، تعهد و پرسش‌های اخلاقی است که همچنان یکی از بهترین آثار کارنامه او محسوب می‌شود.

– فیلم Paris When It Sizzles (1964)

کارگردان: ریچارد کواین (Richard Quine)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، ویلیام هولدن (William Holden)، نوئل کوارد (Noël Coward)

Paris When It Sizzles یک کمدی رمانتیک جذاب و متفاوت است که در آن آدری هپبورن در نقش «گابریلا سیمپسون»، منشی یک نویسنده بازی می‌کند. داستان درباره ریچارد بنسون (ویلیام هولدن) است، یک فیلم‌نامه‌نویس که تنها دو روز فرصت دارد تا سناریوی یک فیلم را تکمیل کند. او گابریلا را برای تایپ استخدام می‌کند، اما در طول این دو روز، تخیلات آن‌ها درباره فیلم‌نامه در واقعیت ترکیب می‌شود و ماجراهای جالبی رخ می‌دهد.

این فیلم اگرچه در زمان اکران موفقیت زیادی کسب نکرد، اما بعدها به یکی از فیلم‌های کمدی دوست‌داشتنی آدری هپبورن تبدیل شد. شیمی میان او و ویلیام هولدن، همراه با فضاهای پاریسی و دیالوگ‌های شوخ‌طبعانه، فیلم را سرگرم‌کننده می‌کند. آدری هپبورن در این نقش، بار دیگر استایل و جذابیت منحصر‌به‌فرد خود را به نمایش می‌گذارد و در کنار بازی‌های پرانرژی و طنزآمیز، لحظات لطیف و احساسی زیبایی را نیز خلق می‌کند.

– فیلم Two for the Road (1967)

کارگردان: استنلی دانن (Stanley Donen)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، آلبرت فینی (Albert Finney)، ژاک مارین (Jacques Marin)

Two for the Road یکی از بهترین و متفاوت‌ترین فیلم‌های عاشقانه‌ای است که آدری هپبورن در آن بازی کرده است. داستان فیلم زندگی مشترک یک زوج به نام‌های جوانا (آدری هپبورن) و مارک (آلبرت فینی) را در طول سال‌های مختلف و از زوایای مختلف روایت می‌کند. فیلم به صورت غیرخطی و با فلاش‌بک‌های متوالی، گذشته و حال این زوج را نشان می‌دهد و چالش‌ها، لحظات خوش و سختی‌های ازدواج آن‌ها را به تصویر می‌کشد.

این فیلم یکی از بهترین اجراهای آدری هپبورن را در بر دارد، زیرا برخلاف نقش‌های سنتی او، در اینجا شاهد زنی هستیم که در یک رابطه واقعی با مشکلات و احساسات پیچیده مواجه است. فیلم‌نامه هوشمندانه، دیالوگ‌های فوق‌العاده و سبک بصری مدرن، آن را به اثری متفاوت و تأثیرگذار تبدیل کرده است. علاوه بر این، شیمی فوق‌العاده بین آدری هپبورن و آلبرت فینی، فیلم را بسیار واقعی و ملموس جلوه می‌دهد. Two for the Road همچنان یکی از درخشان‌ترین فیلم‌های عاشقانه دهه ۶۰ محسوب می‌شود.

– فیلم The Unforgiven (1960)

کارگردان: جان هیوستون (John Huston)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، برت لنکستر (Burt Lancaster)، لیلیان گیش (Lillian Gish)

The Unforgiven یکی از معدود فیلم‌های وسترنی است که آدری هپبورن در آن بازی کرده است. او در این فیلم در نقش «راشل زکری»، دختری که توسط خانواده‌ای سفیدپوست در غرب وحشی بزرگ شده، ظاهر می‌شود. اما زمانی که مشخص می‌شود که راشل در واقع از یک قبیله بومی سرخ‌پوست است، تنش‌هایی در خانواده و جامعه ایجاد می‌شود. اختلافات فرهنگی و نژادی، داستان را به سمت درگیری‌های احساسی و خشونت‌آمیز سوق می‌دهد.

آدری هپبورن در این فیلم نقشی کاملاً متفاوت را ایفا کرده است. برخلاف شخصیت‌های اشرافی و لطیفی که معمولاً بازی می‌کرد، در اینجا او در نقش دختری که با هویت خود درگیر است، حضور دارد. اجرای او پر از احساسات درونی است و نشان می‌دهد که چگونه بین دو دنیای متفاوت گیر افتاده است. The Unforgiven یک وسترن عمیق‌تر از آثار معمولی این ژانر است و علاوه بر صحنه‌های اکشن، به مسائل اجتماعی و هویت فردی نیز می‌پردازد.

– فیلم Green Mansions (1959)

کارگردان: مل فرر (Mel Ferrer)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، آنتونی پرکینز (Anthony Perkins)، لی جی. کاب (Lee J. Cobb)

Green Mansions یک فیلم ماجراجویی-عاشقانه است که آدری هپبورن در آن در نقش «ریما»، دختری مرموز که در جنگل‌های آمریکای جنوبی زندگی می‌کند، بازی کرده است. داستان فیلم درباره یک مرد جوان به نام آبل (آنتونی پرکینز) است که پس از فرار از انقلاب، به این جنگل پناه می‌برد و در آنجا با ریما روبه‌رو می‌شود. او دختری زیبا و خاص است که سبک زندگی متفاوتی دارد و رابطه‌ای خاص با طبیعت برقرار کرده است.

این فیلم یکی از نقش‌های متفاوت آدری هپبورن را به نمایش می‌گذارد، زیرا او در اینجا به جای دختری شهری، نقش یک زن جنگلی با رفتارهای خاص و مرموز را ایفا می‌کند. فیلم فضای شاعرانه‌ای دارد و حضور آدری هپبورن با چهره معصوم و بازی لطیفش، به آن حالتی افسانه‌ای می‌بخشد. اگرچه فیلم در زمان اکران چندان موفق نبود، اما بازی آدری هپبورن همچنان یکی از نقاط درخشان آن محسوب می‌شود.

– فیلم Robin and Marian (1976)

کارگردان: ریچارد لستر (Richard Lester)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، شان کانری (Sean Connery)، رابرت شاو (Robert Shaw)

Robin and Marian یکی از آخرین فیلم‌های سینمایی مهم آدری هپبورن است که در آن، او در نقش «ماریان»، معشوقه قدیمی رابین هود، ظاهر می‌شود. داستان فیلم سال‌ها پس از ماجراهای معروف رابین هود رخ می‌دهد؛ زمانی که او پس از جنگ‌های صلیبی بازمی‌گردد و ماریان را در دیر صومعه پیدا می‌کند. اما عشق آن‌ها دیگر مانند گذشته ساده و بی‌دردسر نیست، زیرا هر دو تغییر کرده‌اند و زندگی مسیر متفاوتی را برایشان رقم زده است.

این فیلم نگاهی متفاوت و واقع‌گرایانه به افسانه رابین هود دارد و آدری هپبورن در اینجا تصویری بالغ‌تر و پخته‌تر از خود ارائه می‌دهد. بازی او در نقش زنی که بین عشق، وفاداری و واقعیت‌های زندگی گیر افتاده، بسیار تأثیرگذار است. Robin and Marian با فضای عاشقانه، احساسی و گاهی تلخ خود، یکی از زیباترین فیلم‌های رمانتیک دوران پایانی کارنامه آدری هپبورن محسوب می‌شود.

– فیلم Always (1989)

کارگردان: استیون اسپیلبرگ (Steven Spielberg)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، ریچارد دریفوس (Richard Dreyfuss)، هالی هانتر (Holly Hunter)

Always آخرین فیلم سینمایی آدری هپبورن است که در آن او نقش کوتاه اما مهمی دارد. این فیلم داستان یک خلبان نترس به نام پت (ریچارد دریفوس) را روایت می‌کند که پس از مرگش، به عنوان یک روح، وظیفه دارد تا خلبان جوان‌تری را راهنمایی کند و به او کمک کند عشق زندگی‌اش (هالی هانتر) را پیدا کند. در این میان، آدری هپبورن در نقش «هاپ»، شخصیتی روحانی و فرشته‌گونه که پت را در دنیای پس از مرگ راهنمایی می‌کند، ظاهر می‌شود.

حضور آدری هپبورن در این فیلم حالتی نمادین دارد، زیرا این نقش آخرین حضور او در سینما بود. بازی او بسیار آرام، مهربان و درخشان است و حس یک راهنما یا فرشته واقعی را به بیننده منتقل می‌کند. استیون اسپیلبرگ از کودکی یکی از طرفداران آدری هپبورن بود و برای این نقش به او پیشنهاد داد که با وجود دوری از سینما، پذیرفت. Always اگرچه فیلمی کمتر شناخته‌شده است، اما آخرین حضور آدری هپبورن در سینما را به یادماندنی کرد.

– فیلم War and Peace (1956)

کارگردان: کینگ ویدور (King Vidor)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، هنری فوندا (Henry Fonda)، مل فرر (Mel Ferrer)

War and Peace اقتباسی از رمان مشهور لئو تولستوی است که در آن آدری هپبورن نقش «ناتاشا روستوف»، دختر جوان و معصومی که در میان آشوب جنگ و سیاست‌های اشرافی روسیه گرفتار شده، را بازی می‌کند. این فیلم یکی از بزرگ‌ترین تولیدات سینمایی دهه ۵۰ بود و با داستانی گسترده، زندگی چندین شخصیت را در بستر جنگ‌های ناپلئونی روایت می‌کند. ناتاشا که ابتدا دختری ساده و شاد است، به تدریج با اتفاقات تلخ جنگ و خیانت روبه‌رو شده و دچار تحولات روحی و عشقی عمیقی می‌شود.

آدری هپبورن در این فیلم ترکیبی از لطافت، معصومیت و قدرت درونی را به نمایش می‌گذارد. نقش ناتاشا به او فرصت داد تا در یک درام حماسی ظاهر شود و ابعاد احساسی بیشتری را به نمایش بگذارد. لباس‌های فاخر، صحنه‌های باشکوه و بازی‌های قدرتمند، War and Peace را به یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های اقتباسی تاریخ تبدیل کرد. گرچه برخی منتقدان فیلم را طولانی و پیچیده یافتند، اما بازی آدری هپبورن تحسین‌شده و یکی از نقاط قوت آن بود.

– فیلم They All Laughed (1981)

کارگردان: پیتر باگدانوویچ (Peter Bogdanovich)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، بن گازارا (Ben Gazzara)، جان ریتتر (John Ritter)

They All Laughed یک کمدی عاشقانه متفاوت است که داستان چند کارآگاه خصوصی را روایت می‌کند که برای تعقیب چند زن به کار گرفته شده‌اند، اما درگیر روابط احساسی پیچیده‌ای با آن‌ها می‌شوند. آدری هپبورن در این فیلم نقش زنی متأهل و زیبا به نام «آنجلا نیوفارمر» را بازی می‌کند که مورد توجه یکی از کارآگاهان (بن گازارا) قرار می‌گیرد. به مرور، رابطه‌ای احساسی میان این دو شکل می‌گیرد که فیلم را از یک داستان جاسوسی به یک عاشقانه لطیف تبدیل می‌کند.

این فیلم به خاطر سبک غیرمتعارف و لحن کمدی آرام خود، در زمان اکران چندان موفق نبود، اما بعدها به عنوان اثری کالت شناخته شد. بازی آدری هپبورن در این فیلم بسیار طبیعی و دوست‌داشتنی است، زیرا برخلاف نقش‌های اشرافی گذشته‌اش، اینجا در قالب زنی مدرن و آرام با پیچیدگی‌های احساسی قرار می‌گیرد. همچنین رابطه واقعی او با بن گازارا در آن زمان، تأثیر محسوسی بر اجرای او گذاشته است.

– فیلم Bloodline (1979)

کارگردان: ترنس یانگ (Terence Young)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، بن گازارا (Ben Gazzara)، جیمز میسون (James Mason)

Bloodline یک فیلم مهیج و معمایی است که آدری هپبورن در آن نقش «الیزابت رینر»، وارث یک امپراتوری بزرگ لوازم آرایشی را ایفا می‌کند. زمانی که پدرش به طرز مشکوکی کشته می‌شود، او مجبور می‌شود کنترل شرکت را به دست بگیرد، اما در همین حین متوجه می‌شود که جان خودش نیز در خطر است. در طول فیلم، او تلاش می‌کند که حقیقت پشت این قتل را کشف کند، در حالی که اطرافیانش همگی به نوعی مشکوک به نظر می‌رسند.

آدری هپبورن در این فیلم نقشی کاملاً متفاوت از کارهای کلاسیک خود دارد. او زنی قدرتمند اما آسیب‌پذیر را به تصویر می‌کشد که میان ثروت، توطئه و تهدید قرار گرفته است. این فیلم از نظر داستانی در ژانر هیجانی-جنایی قرار دارد و از فضای کلاسیک و معصومانه فیلم‌های پیشین آدری هپبورن فاصله گرفته است. اگرچه فیلم در گیشه موفقیت چندانی کسب نکرد، اما بازی حرفه‌ای آدری هپبورن و فضای تنش‌زای داستان، آن را به اثری جالب برای طرفدارانش تبدیل کرده است.

– فیلم Secret People (1952)

کارگردان: تورولد دیکنسون (Thorold Dickinson)
بازیگران: آدری هپبورن (Audrey Hepburn)، والنتینا کورتس (Valentina Cortese)، سرجیوس فرانچیو (Serge Reggiani)

Secret People یکی از فیلم‌های کمتر شناخته‌شده آدری هپبورن است که پیش از شهرت جهانی‌اش ساخته شد. داستان درباره دو خواهر است که پس از مهاجرت به لندن، درگیر یک نقشه تروریستی علیه یک دیکتاتور می‌شوند. آدری هپبورن در این فیلم نقش «نورا»، دختری جوان و بی‌گناه را بازی می‌کند که خواهرش در دسیسه‌ای خطرناک گرفتار شده است. او در میانه یک کشمکش اخلاقی قرار می‌گیرد و باید بین وفاداری خانوادگی و حقیقت یکی را انتخاب کند.

این فیلم از نظر داستانی و تماتیک، جدی‌تر از کارهای اولیه آدری هپبورن بود. او که در آن زمان هنوز یک ستاره بزرگ نبود، توانست با بازیگری احساسی و طبیعی خود، توجه منتقدان را به خود جلب کند. یکی از نکات جالب این فیلم، نمایش مهارت‌های باله آدری هپبورن در چندین صحنه است که نشان‌دهنده استعداد هنری او پیش از ورود جدی به سینما بود. اگرچه Secret People یکی از فیلم‌های کمتر دیده‌شده اوست، اما نشان می‌دهد که از همان ابتدا، پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک ستاره جهانی داشت.