آیا واقعا رنگی کردن عکس‌های قدیمی با هوش مصنوعی جای متخصص‌های این رشته را می‌گیرد؟ نظر یک متخصص رنگی کردن عکس‌های دوره جنگ‌های داخلی آمریکا چیست؟
یک بازیابی‌کننده عکس، به نام Adam \”AB\” Cannon، گاهی اوقات تا یک ماه را صرف روتوش پرتره‌های جنگ داخلی آمریکا می‌کند، می‌گوید که برنامه‌های هوش مصنوعی که عکس‌های سیاه و سفید را رنگی می‌کنند، نمی‌توانند تاریخ واقعی ثبت عکس‌ها را در نظر بگیرند.
کانن در آرشیو دیجیتال مؤسساتی مانند کتابخانه کنگره و اسمیتسونین به دنبال تصاویری با وضوح بالا در حوزه عمومی است که بتواند از آنها به عنوان منبع برای پروژه خود ALIVE: The Civil War in Color استفاده کند.
او بیشتر از فتوشاپ برای ایجاد پرتره‌های فوق‌العاده دقیق و واضح از افرادی که حدود ۲۰۰ سال پیش متولد شده‌اند استفاده می‌کند.
فرآیند کار او ابتدا بارگذاری فایل‌های در فتوشاپ شروع می‌شود. برخی از فایل‌های عکس TIFF اندازه ۱.۵ گیگابایت دارند
این تصاویر، بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارندو بنابراین بسیاری از آنها آسیب زیادی دارند. کانن با ترمیم آسیب‌ها شروع می‌کند که خودش چند ساعت زمان می‌برد.
کانن می‌گوید که او با پشتکار تک تک ذرات گرد و غبار را به صورت جداگانه پاک می‌کند.
او می‌گوید: «فیلتر‌های خودکار می‌توانند ذرات گرد و غبار را به یکباره حذف کنند، با این حال، گاهی اوقات ویژگی‌های صورت مانند خال‌ها و خال‌های مادرزادی را به‌عنوان گرد و غبار تعبیر می‌کنند و آنها را حذف می‌کنند».
پس از افزودن ده‌ها لایه برای تقویت و وضوح، کانن آماده می‌شود تا به تصویر رنگ اضافه کند. با این حال، او می‌گوید که برای اطمینان از صحت تاریخی، به جزئیات به صورت وسواس‌آمیزی می‌نگرد.
من اغلب با شبکه‌ای از مورخان، کلکسیونر‌های لباس و کارشناسان مد مشورت می‌کنم. برای چیز‌هایی مانند یونیفرم، اغلب نمونه‌های موجود وجود دارد که می‌توانم برای انتخاب رنگ درست از آنها استفاده کنم.
برای جزئیات دیگر مانند رنگ لباس‌های زنان ناشناس، هیچ مرجع رنگی وجود ندارد. «من در مورد محتمل‌ترین و مناسب‌ترین رنگ برای هر تکه لباس فکر می‌کنم. هر روز چیز‌های جدیدی یاد می‌گیرم.»
رنگ‌آمیزی مصنوعی
اکنون برنامه‌های هوشمند مصنوعی (AI) وجود دارند که می‌توانند عکس‌ها را در یک نمونه رنگی کنند. با این حال، کانن مخالف این است که همواره از این روند خودکار استفاده شود و بر این باور است که آنها این برنامه‌ها عادلانه کار خود را انجام نمی‌دهند.
او با سرکشی می‌گوید: «این ابزار‌ها با تعصب همراه هستند و اصلاً تاریخ واقعی را در نظر نمی‌گیرند.»
او می‌افزاید: «من معتقدم تعهد و تلاش برای ارائه وفادارانه معنادار است و رنگ‌آمیزی دستی را از رنگ‌آمیزی هوش مصنوعی متمایز می‌کند.
از آنجایی که من یک فایل دیجیتال را دستکاری می‌کنم، به هیچ وجه نسخه اصلی را تغییر نمی‌دهم. بنابراین رنگ‌بندی‌های خود را به‌جای جایگزینی، به‌عنوان تعریفی برای نسخه اصلی می‌بینم.»
کانن ۱۰ تا ۱۵ ساعت برای هر پرتره جنگ داخلی سپری می‌کند و اگر عکس حاوی جزئیات محیطی دقیق باشد، این زمان می‌تواند طولانی‌تر شود.
او می‌افزاید: «طولانی‌ترین زمانی که تا به حال برای یک پرتره صرف کرده‌ام، بیش از یک ماه بوده است تا همه چیز را به نقطه‌ای که احساس می‌کردم رضایت‌بخش بود برسانم».
کار عاشقانه
کانن می‌گوید که علاقه به جنگ داخلی که به دوران کودکی‌اش بازمی‌گردد، باعث شد تا پرتره‌های آن دوران را رنگی کند.
«من توانستم به چهره افراد واقعی که بیش از ۱۵۰ سال پیش زندگی می‌کردند نگاه کنم. کانن توضیح می‌دهد که این یک تجربه متحول‌کننده برای من بود.»
من متوجه شدم که در مورد برخی از این افراد، این‌ها تنها عکس‌هایی بودند که تا کنون از آنها گرفته شده است.»
:فوراً فرصتی را تشخیص دادم تا تکنیک‌هایم را در این عکس‌ها به کار ببرم تا وضوح و ارتباط عکس‌ها را حتی بیشتر از طریق بازسازی و رنگ افزایش دهم. »
نزدیک به یک دهه است که کانن عکس‌های قدیمی را رنگ‌آمیزی و بهبود می‌بخشد. او با موزه‌ها، جوامع تاریخی و خانواده‌ها کار می‌کند تا جان تازه‌ای به عکس‌های قدیمی بدهد.
من چندین تصویر از این پروژه را به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته‌ام که برخی از آنها بیش از ۳۰ میلیون بار مشاهده شده. این بسیار خوشحال‌کننده است که بدانم مردم آن نوع ارتباط انسانی را با گذشته احساس می‌کنند که امیدوارم بتوانم در کارم تداعی کنم.
هدف نهایی کانن انتشار تصاویر در یک کتاب و تولید یک مستند همراه است.
من می‌خواهم بینندگان را در زمان منتهی به جنگ، خود جنگ و دوران بازسازی غوطه‌ور کنم.
اصلا رنگی کردن کار بیهوده‌ای نیست؟!
برخی از مورخان مخالف رنگ‌آمیزی و ارتقای ابعاد عکس‌های قدیمی هستند و آن را «بیهوده» می‌خوانند.
کانن موافق است که عکس‌های سیاه و سفید برای لذت بردن نیازی به رنگ ندارند، اما استدلال می‌کند که فقدان رنگ‌ها «ما را مجبور می‌کند که گذشته را به عنوان دنیایی دور ببینیم».
او می‌گوید: «اجداد ما مانند ما جهان را با وضوح واقعی و زنده می‌دیدند، با این حال، تکنیک‌های عکاسی آنها قادر به ثبت رنگ نبودند. اکنون، به لطف فناوری دیجیتال و تحقیقات گسترده، می‌توانیم به گذشته نگاه کنیم و جهان را همانطور که آنها دیده‌اند ببینیم. »
«من فکر می‌کنم که به اشتراک گذاشتن جزء انسانی آدم‌های نسل‌های پیش، آرامش‌بخش است.
کار‌های بیشتری از کانن را می‌توانید در وب‌سایت، اینستاگرام و فیسبوک او پیدا کنید.
