کشف قارچهای خاصی در بدن میتواند به تشخیص و درمان سرطان کمک کند
دو مطالعه جدید ارتباط جدیدی بین میکروارگانیسمهای قارچی و سرطان را گزارش کردهاند و امکان راههای جدید برای تشخیص و درمان سرطان را افزایش میدهند.
تریلیونها میکروارگانیسم در درون ما زندگی میکنند. اکثر این میکروبها گونههای باکتریایی هستند، اما انواع قارچها و ویروسها نیز بدن ما را به منزله خانه خود میدانند.
بخشهای مختلف بدن ما جمعیتهای مختلفی از میکروبها را در خود جای داده است و اخیراً دانشمندان کشف کردهاند که تومورها نیز ترکیبات میکروبی منحصر به فرد خود را دارند. در ابتدا، محققان انواع مختلف باکتریهای ساکن در تومورها را که به عنوان میکروبیوم تومور شناخته میشوند، شرح دادند.
حالا محققان جمعیتهای قارچی تومورهای مختلف را کشف کردهاند و شروع به تعیین فهرست آنها کردهاند. راب نایت، از دانشکده پزشکی کالیفرنیا سن دیگو، گفت که یافتن جمعیت قارچ در داخل تومورها تعجبآور بود زیرا قبلاً شواهد کمی از وقوع این اتفاق وجود داشت.
مطالعه نایت یک همکاری بینالمللی بزرگ بود که به دنبال شناسایی 35 مایکوبیوم سرطانی مختلف بود. محققان بیش از 17000 نمونه بافت و خون را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند انواع مختلف سرطان ترکیبات منحصر به فردی از قارچها را ارائه میدهد.
دانشمندان قبلاً جوامع باکتریایی درون تومورها را مطالعه کرده بود. مطالعهای در سال 2017، یکی از اولین مطالعاتی بود که به طور قطعی نشان داد که چگونه باکتریهای موجود در تومور میتوانند بر پاسخ آن به شیمیدرمانی تأثیر بگذارند. او اکنون پیشنهاد میکند که کشف جوامع قارچی درون تومورها، نیاز حیاتی به درک بهتر این جمعیتهای میکروبی سرطانی را تأیید میکند.
مطالعه دیگری توسط تیمی متفاوت از محققان، روی وجود گونههای قارچی خاص در چندین سرطان رایج زوم کرد. هدف در اینجا بررسی اینکه آیا ارتباطی بین جوامع قارچی و شدت سرطان یا بقای بیمار وجود دارد یا خیر بود.
به عنوان مثال، یک جنس قارچی معروف به بلاستومایسس در تومورهای ریه به وفور یافت میشود، در حالی که قارچ مالاسازیا Malassezia به طور برجسته در سرطان سینه یافت میشود.
ارتباط بین تومورهای گوارشی و گونههای قارچی رایج کاندیدا به خصوص جالب توجه بود. سطوح بالای قارچ کاندیدا زنده در این تومورهای کولورکتال با میزان بیشتری از متاستاز مرتبط است.
به جز اینها ردپای DNA از همان گونههای کاندیدا که در داخل تومورهای دستگاه گوارش یافت میشوند نیز در نمونههای خون در گردش شناسایی شدند. پس ممکن است آزمایشهای خون برای کمک به ارزیابی خطر برخی سرطانها مورد استفاده قرار گیرد. شاید ردپایی از DNA قارچی خاص در جریان خون بیمار بتواند نشانهای از گسترش سرطان از محل اولیه آن باشد.
این دادهها هیجانانگیز هستند، زیرا پایه و اساس آزمایشهای ساده و ارزان برای DNA کاندیدا را میسازند که میتواند پیشآگهی سرطانهای دستگاه گوارش را بهطور دقیقتر مشخص کند و تشخیص زودهنگام این سرطانها را قبل از وجود علائم دیگر امکانپذیر کند.
در حالی که این تحقیقات جدید ارتباط احتمالی بین شدت سرطان و جمعیتهای قارچی را نشان میدهند، اما نمیتوانند سرنخهایی در مورد اینکه آیا قارچها میتوانند مستقیماً باعث رشد تومور شوند یا خیر ارائه دهند.
بیشتر به نظر میرسد محیطهای تومویر خاص، شرایط بهینهای را برای رشد انواع خاصی از قارچها فراهم کنند.
اما این احتمال وجود دارد که برخی از این قارچها باعث پیشرفت تومور و متاستاز شوند، اما حتی اگر اینطور نباشند، میتوانند به عنوان شاخصهای پیشآگهی بسیار ارزشمند باشند.
منبع: UC San Diego و Weill Cornell Medicine