اسکار بارناک: پدر عکاسی 35 میلی‌متری
تعداد کمی از دستاورد‌های فناورانه نه تنها حوزه خود، بلکه کل دنیا و زندگی ما را تغییر می‌دهند. برای مثال، چاپخانه گوتنبرگ، انقلابی در نحوه ارتباط ما ایجاد کرد و با انجام این کار، مسیر تاریخ را تغییر داد.
ظهور دوربین فیلم 35 میلی‌متری تأثیر مشابهی داشت. تصور دنیایی بدون دوربین‌های امروزی و قرن گذشته عکاسی، غیرممکن است، به لطف اسکار بارناک دنیای ما با چنین سرنوشتی مواجه نشد.
اختراع بارناک منجر به عکاسی پرتابل، سریع و با کیفیت بالا، تاریخ را در قالب عکس از سال 1913 تا به امروز قابل مشاهده و ثبت کرده. هنر عکاسی دیگر مجبور نبود که از صفحات شیشه‌ای حجیم قبلیاستفاده کند. با این اختراع بود که داستان سرایی و فتوژورنالیسم که قدرت تغییر افکار و سرنگونی رژیم‌ها را دارند، قدرت خود را در قالب فیلم 35 میلی‌متری یافتند. مزایایاین دستاورد تمدن بیش از آن است که بتوان توصیف کرد.
نمونه اولیه دوربین فیلم 35 میلی‌متری بارناک اولین دوربین لایکا شد که به سرعت الهام بخش صنعت شد. دوربین‌های 35 میلی‌متری دیگر ظاهر شدند. نسل جدید و مبتکری از عکاسان ظهور کردند و دنیایی که ما می‌شناسیم رونمایی شد.
عکاسی قبل از 35 میلی‌متر
هنگامی که بارناک در سال 1879 در آلمان متولد شد، دوربین‌های با کیفیت شبیه جعبه‌هایی به اندازه یک جعبه شیر بودند. لنز‌ها مانند آکاردئون روی یک دم کشیده می‌شدند و عکاس اغلب زیر پارچه پنهان می‌شد تا نوردهی کند. صفحات شیشه‌ای پوشیده شده با امولسیون حساس به نور به عنوان “فیلم” عمل می‌کردند و به طور باورنکردنی سنگین و شکننده بودند. کل چیدمان امروز مضحک به نظر می‌رسد، اما قبل از بارناک این روش بهترین روش عکاسی موجود بود.
زنی با دوربین ژست می‌گیرد. 1880.
به دلیل ماهیت دست و پا گیر خود، دوربین‌های با صفحه شیشه‌ای، عکاسی از صحنه‌های خیابان و مناظر دور را دشوار می‌کردند. عکاسان نمی‌توانستند فقط بایستند، شاتر را فشار داده و ادامه دهند. عکاسی محدود به پرتره بود و اگر از صحنه‌ای عکس گرفته می‌شود با از تکنیک صحنه‌سازی استفاده می‌شد.
در سال‌های اولیه فعالیت بارناک، کداک شروع به عکاسی از مصرف‌کنندگان کرد و دوربین اصلی Kodak را در سال 1888 با فیلم رول انعطاف‌پذیر، دوربین جیبی تاشو در سال 1897 و سپس دوربین Brownie در سال 1900 را به بازار عرضه کرد تا عکاسی فوری را به توده‌ها برساند.
تبلیغی برای دوربین اصلی کداک که در سال 1888 رونمایی شد.
تبلیغی برای دوربین Kodak No. 0 Brownie که در سال 1900 رونمایی شد.
در حالی که این دوربین‌ها لذت عکاسی را از طریق دوربین‌های انبوه برای مصرف‌کنندگان عادی به ارمغان می‌آوردند، اما در زمینه کیفیت، چه در ساخت دوربین و چه در عکس‌های به‌دست‌آمده، جالب نبودند.
زمانی که بارناک کار خود را در آغاز قرن بیستم آغاز کرد، یک ژانر موازی توجه عمومی را به خود جلب کرده بود. سینما به سرعت عکاسی را در چشم توده‌ها کنار زده بود و این کاربرد تصویر متحرک، بارناک را به سمت پیشرفت عکاسی خود سوق داد.
بارناک برای ارنست لایتز دوم در کارخانه لیتس در وتسلار آلمان شروع به کار کرد.اما او در آن زمان ازمهارت خود در مکانیک دقیق در میکروسکوپ‌ها باستفاده نمی‌کرد. لایتز در آن زمان بزرگترین تولید‌کننده میکروسکوپ در جهان بود و همچنین در تفنگ‌های شکاری تخصص داشت.
اسکار بارناک در آزمایشگاه دوربین خود در لایکا دیده می‌شود.
اسکار بارناک در آزمایشگاه دوربین خود در لایکا دیده می‌شود.
برخلاف دوربین‌های عکاسی آن روز، دوربین‌های سینمایی به جای شیشه از فیلم استفاده می‌کردند. به لطف این، دوربین سینمای بارناک از یک غول صفحه شیشه‌ای، کوچکتر و سبک‌تر بود. زمانی که در لایتز بود، ذهن او روی پروژه‌های جانبی کار می‌کرد، که ارنست لایتز دوم متوجه آن‌ها شد و او را تشویق کرد.
تا سال 1913، بارناک خبری برای ثبت در مجله کارگاهی خود داشت: «دوربین لیلیپوت برای فیلم سینمایی تکمیل شد».
دوربین فیلم 35 میلی‌متری بارناک
لیلیپوت در کتاب « سفر‌های گالیور» نوشته جاناتان سویفت به افراد کم‌رنگ اشاره دارد. نمونه اولیه بارناک که به زودی Ur-Leica (ur- به معنای ابتدایی یا قدیمی‌ترین) نام گرفت، اولین دوربین 35 میلی‌متری عملی بود. این دوربین به طور غیرقابل مقایسه‌ای کوچکتر و سبک‌تر از دوربین بشقاب شیشه‌ای معاصر بود و به اندازه یک دوربین مدرن Leica M بود که هنوز هم از نظر فرم شبیه Ur-Leica است.
ماکتی از Ur-Leica
اختراع بارناک بر فیلم سینمایی متکی بود که بسیار مقرون به صرفه‌تر از صفحات شیشه‌ای بود، اما او فیلم را به صورت افقی چرخاند و اندازه فریم 24×36 میلی‌متری را ایجاد کرد که اکنون در همه جا وجود دارد.
دوربین‌های فیلم متحرک فریم‌ها را بر روی فیلم 35 میلی‌متری به صورت عمودی (سمت چپ) ضبط می‌کردند، اما دوربین بارناک فریم‌های فیلم را به صورت افقی ثبت می‌کرد، در نتیجه اندازه فریم 24×36 میلی‌متر هنوز توسط سنسور‌های فول فریم در دوربین‌های دیجیتال امروزی استفاده می‌شود.
با استفاده از فیلم، یک عکاس دیگر می‌توانست چندین عکس را در عرض چند ثانیه بگیرد، نه اینکه مجبور باشد صفحات شیشه‌ای جداگانه را در معرض دید قرار دهد.
بزرگ‌کننده‌ها به عکاسان این امکان را می‌دادند که از نگاتیو‌های کوچک و در عین حال با جزئیات، پرینت‌های بزرگ بسازند. با این حال، برای کیفیت این فرآیند، لنز ممتاز بسیار مهم بود. پس از اینکه جنگ جهانی اول ساخت دوربین 35 میلی‌متری بارناک را به تعویق انداخت، ارنست لیتز دوم پروژه را پیش برد. او یک طراح اصلی لنز به نام Max Berek را مأمور ساخت لنز مخصوص دوربین جدید کرد. لنز 50 میلی‌متری برای فرمت 24×36 میلی‌متری بهینه است. این لنز به Leica Elmar موسوم شد.
در سال 1923، لایتز 23 دوربین سری 0 لایکا تولید کرد که دارای لنز 50 میلی‌متری f/3.5 ثابت بودند. سال بعد، در حالی که آلمان در تنگنای رکودی عمیق قرار داشت، ارنست لایتز دوم می‌ترسید که کارکنانش را به دلیل کمبود کار از دست بدهد. بر خلاف میل مشاورانش، لایتز تصمیم گرفت تا کارخانه خود را با تولید دوربین جدید بارناک ادامه دهد. تصمیم او نهایی بود. لایتز اعلام کرد که ما ریسک می‌کنیم.
لایکا I (که لایکا A نیز نامیده می‌شود) که در نمایشگاه بهاره لایپزیگ در سال 1925 رونمایی شدشد، شروع به تحت تأثیر قرار دادن عکاسان کرد. نام لایکا، ترکیبی از کلمات Leitz Camera، به زودی به دلیل کیفیت شهرت خاصی به دست آورد. این دوربین قوی، محتاط، قابل اعتماد و به راحتی حمل می‌شد. آماتور‌ها شروع به خرید دوربین کردند و افراد حرفه‌ای مانند اریش سالومون، رابرت کاپا و هنری کارتیه برسون به زودی مورد توجه قرار گرفتند. تا سال 1933، لایتز 100هزار دوربین جدید لایکا را فروخت و جهان اولین دوربین 35 میلی‌متری موفق تجاری خود را داشت.
Leica I اصلی که توسط بارناک اختراع شد و در سال 1925 با لنز اصلی Leica 50mm f/3.5 ELMAR رونمایی شد.
در حالی که عکاسان مسن‌تر از اختراع بارناک اجتناب کردند، جمعیت جوان‌تر آن را پذیرفتند. لایکا به سرعت در میان نسل جدید هنرمندان و عکاسان خبری متأثر از سبک‌های آوانگارد مانند جنبش باهاوس محبوب شد.
شرکت‌های دیگر به زودی از لایکا کپی کردند و بازار دوربین فیلم‌های 35 میلی‌متری متولد شد. نوآوری‌هایی مانند دوربین بازتابی تک لنز به تکامل بیشتر خلقت بارناک کمک کرد. اما باید عکاسی را به قبل و بعد از Ur-Leica را تقسیم کرد.
تأثیر بارناک بر عکاسی
این دوربین 35 میلی‌متری به لطف حداقل اندازه و وزن خود، عکاسان را در خیابان‌ها، مناطق جنگی، مناظر دورافتاده و حتی در هوا دنبال می‌کرد. تصاویری که قرن بیستم را تعریف می‌کنند، از جمله تصاویری که با دوربین‌های فرمت متوسط مانند هاسلبلاد ساخته شده‌اند، وجود خود را مدیون تفکر نوآورانه اسکار بارناک هستند.
بارناک چنین کمکی به عکاسی کرد تا حدی به این دلیل که خودش یک عکاس بود. یکی از انگیزه‌های توسعه یک دوربین جمع و جور و قابل حمل، تجربه خودش از کار دشوار عکاسی با دوربین‌های صفحه شیشه‌ای بود.
بارناک که در وتزلار زندگی می‌کرد، دوست داشت با دوربین بزرگ و استاندارد آن زمان شهر و اطراف آن را پوشش دهد. اما او همچنین از یک بیماری ریوی رنج می‌برد که مرتباً او را به آسایشگاه می‌فرستاد. حمل دوربین صفحه شیشه‌ای برای او با ریه‌های ریه‌های ضعیف‌اش دشوار بود بنابراین دورنمای دوربین دستی همیشه در ذهنش بود.
اولین عکسی که اسکار بارناک با نمونه اولیه دوربین Ur-Leica گرفت. تصویر Eisenmarkt، Wetzlar، آلمان را نشان می‌دهد.
اکنون می‌توان یک پلاک یادبود را در وتزلار در محلی یافت که بارناک اولین عکس را با نمونه اولیه Ur-Leica روی فیلم 35 میلی‌متری گرفت.
بارناک از Ur-Leica خود استفاده کرد که در سال 2022 رکورد گران‌ترین دوربینی را که تا به حال به حراج گذاشته شده.
او سیل سال 1920 را در وتسلار با نمونه اولیه خود Ur-Leica ضبط کرد، اثری که اکنون به عنوان اولین مجموعه گزارشی ساخته شده با دوربین 35 میلی‌متری شناخته می‌شود.
سیل وتزلار 1920
چنین دوربینی که به راحتی حمل و نقل و مستقر می‌شود، به بارناک اجازه می‌دهد تا رابطه بشریت با طبیعت را مستند کند. به افتخار دستاورد‌های خود به عنوان یک عکاس و مخترع، لایکا جایزه اسکار بارناک را سال 1979، یک قرن پس از تولد بارناک راه اندازی شد. آ
در سال 1984، اسکار بارناک به تالار مشاهیر و موزه عکاسی بین‌المللی راه یافت.
پرتره‌ای از اسکار بارناک.
درست بیش از نیم قرن پس از مرگ نابهنگام بارناک در سال 1936، به خاطر عفونت ریه، عکاسی از فیلم دور شد و به حسگر‌های دیجیتال تبدیل شد. با این حال، تأثیر بارناک همچنان باقی است.
دوربین‌های DSLR و بدون آینه امروزی بسیار قابل حمل و قابل اعتماد هستند. دوربین‌های کامپکت شرکت‌هایی مانند فوجی و لایکا هنوز هم نسب مستقیمی به Ur-Leica دارند. سنسور‌های دیجیتال فول فریم از همان فرمت ۲۴×۳۶ میلی‌متری اولین دوربین بارناک پیروی می‌کنند. حتی آخرین نسخه از یک دوربین فیلمبرداری لایکا، MP، بر اساس Leica M3 افسانه‌ای ساخته شده.
عکاسی آنطور که اکنون می‌شناسیم بدون تأثیر رویایی اسکار بارناک غیرممکن است. تسلط دوربین فیلم 35 میلی‌متری و تمام دوربین‌های بعدی که از آن الهام گرفته ثابت می‌کند که این فرمت کاربردی‌ترین و ماندگارترین فرمت تاکنون است.
قرن گذشته رسانه و هنر امروز بدون دوربین لیلیپوتی بارناک وجود نداشت. داستان‌ها به این راحتی بی‌کلام به اشتراک گذاشته نمی‌شوند. زیبایی زندگی واقعی، با تمام زرق و برق و زیبایی آن، نادیده باقی می‌ماند و تعداد بسیار کمی از ما حتی در صورت نیاز، مشقت جابجایی یک دوربین صفحه شیشه‌ای از جایی به جای دیگر را بر تن هموار می‌کردیم.
