یک متخصص شیوه مدیریت و کاهش وزوز گوش را به ما توضیح میدهد
بردلی کسر
هفتهای نیست که کسی را در کلینیک خود نبینم که از صدای فانتوم عجیب و دائمی در یکی از گوشهایش یا در هر دو گوش شکایت نداشته باشد. این سر و صدا بلند است و باعث حواس پرتی میشود و ترسناک است و از بین نمیرود.
نوع صدا از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است: وزوز، دمیدن، خش خش، زنگ، غرش، غرش یا ترکیبی از آنها. کلا به آنها وزوز گوش یا تینیتوس گفته میشود.
چیز مشترک در بیماران وزوز گوش این است که صدا منشا خارجی ندارد. سر و صدا به معنای واقعی کلمه در سر آنها است.
به عنوان یک متخصص متخصص گوش، در طول 20 سال کارم تقریباً 2500 بیمار وزوز گوش را دیدهام. ممکن است این تعداد زیاد تعجبآور به نظر برسد. اما در واقع عجیب نیست، چون تا 15 درصد از جمعیت ایالات متحده وزوز گوش را تجربه میکنند. یعنی بیش از 50 میلیون آمریکایی دچارش هستند.
تقریباً 20 میلیون نفر از آنها وزوز گوش مزمن و سنگین دارند و 2 میلیون نفر دیگر با وزوز شدید و ناتوان کننده دست و پنجه نرم میکنند. به نظر میرسد که وزوز گوش بیشتر بیماری افراد میانسال باشد، اما من بیماران جوانتر و حتی نوجوانان مبتلا به وزوز گوش را دیدهام.
ناامیدی از پزشکان
چه چیزی باعث ایجاد «نویز» میشود؟ برخی از محققان می گویند که وزوز گوش در گوش ایجاد میشود. برخی دیگر فرض می کنند که در مغز اتفاق میافتد. اما هیچ کس از منشا آن کاملا مطمئن نیست. در حال حاضر هیچ درمانی قطعی هم برایش وجود ندارد.
متأسفانه، آن طوری که بسیاری از بیماران سالهاست به من میگویند، بسیاری از پزشکان وزوز گوش بیمارانشان را نادیده میگیرند. آنها میگویند که نمیتوان کاری انجام داد، به بیماران میگویند که با آن زندگی کنند و ویزیت به اتمام میرسد. همدردی نکردن با بیماران، آنها را ناامید و عصبانی میکند.
درست است که وزوز گوش درمانی ندارد. اما این نیز درست است که متخصصان شنوایی راهبردهای زیادی برای کمک به بیماران برای مقابله با آن دارند. برای اکثر افراد، کارهای زیادی می توان برای کاهش ناراحتی انجام داد.
درست است که بسیاری از جنبههای وزوز گوش ناشناخته باقی مانده، اما دانستههای ما هم کم نیست.
مثلا یکی از عوامل محرک وزوز گوش صدای بلند است. صدای اسلحه گرم، ابزار برقی، ماشین آلات سنگین، اسکن ام آر آی و صدای بلند موسیقی حتی صدای یک کنسرت راک اغلب مقصر هستند. فقط یک بار قرار گرفتن در معرض صدای بلند – چیزی که پزشکان ترومای صوتی مینامند – میتواند باعث شروع وزوز گوش شود، اگرچه وزوز گوش ناشی از صدای بلند معمولا موقتی است.
به همین دلیل است که بسیاری از افراد در ارتش دچار وزوز گوش میشوند که احتمالاً پس از شنیدن تیراندازی بلند یا صدای وسایل نقلیه و هواپیما ایجاد میشود. بیش از 2.5 میلیون نظامی مزایای ناتوانی برای وزوز گوش دریافت میکنند.
سایر عواملی که می توانند باعث وزوز گوش شوند عبارتند از عفونت های سینوسی، تب ، آنفولانزا، استرس عاطفی، کافئین ، نیکوتین، الکل و برخی داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی.
هنگامی که افراد نوشیدن این نوشیدنیها یا مصرف داروها را متوقف می کنند، وزوز گوش معمولاً خود به خود برطرف می شود یا حداقل کاهش مییابد.
کلیدهای درمان وزوز گوش
افرادی که وزوز گوش را تجربه می کنند باید برای رد علل ساده مانند تجمع جرم گوش، عفونت یا سوراخ در پرده گوش، معاینه شوند. همچنین برای ارزیابی وزوز گوش آنها باید آزمایش شنوایی جامع انجام دهند.
تا زمان مراجعه به پزشک، بسیاری از بیماران در چرخه استرس گرفتار میشوند: وزوز باعث افزایش استرس میشود، استرس به نوبه خود وزوز گوش را افزایش می دهد و این چرخه ادامه مییابد.
به همین دلیل بسیار مهم است که پزشک به آنها اطمینان دهد که وزوز گوش خطرناک یا تهدید کننده زندگی نیست و معمولا نشانه یا علامت چیزی جدیتر نیست.
این اطمینان ساده باعث میشود اکثر افراد وزوز گوش خود را مدیریت کنند. هدف این است که بیماران را به جایی برسانیم که این وضعیت حواس آنها را در طول روز پرت نکند یا آنها را در شب بیدار نکند.
درمان هایی که می تواند به کم شدن وزوز گوش کمک کند
صدای پس زمینه اغلب وزوز گوش را از بین میبرد. پس میتوان از یک صدای پسزمینه ملایم استفاده کرد. یوتیوب ویدیوهای اصطلاحا صدای سفید زیادی دارد که می تواند به از بین بردن صدای ناخوشایند کمک کن. برخی از آنها دارای صفحه نمایش سیاه هستند که در تمام شب اجرا می شوند.
اپلیکیشنهای گوشی رایگانی هم در دسترس هستند. در برخی افراد، صدای دستگاه های تهویه مطبوع، پنکهها، دستگاههای صوتی، تلویزیون و رادیو میتوانند در پوشاندن وزوز گوش موثر باشند.
همچنین دستگاههای تولید صدایی وجود دارند که در گوش قرار می گیرند تا به مقابله با وزوز گوش کمک کنند. این ماسکهکنندههای صدا که توسط یک شنواییشناس برنامهریزی شدهاند، صدایی را در همان گام صدای وزوز کاربر منتشر میکنند و به خنثی کردن صدای داخلی کمک میکنند. این دستگاهها معمولاً توسط شرکتهای بیمه پوشش داده نمیشوند.
در کسانی که کم شنوایی دارند، سمعکهای معمولی ممکن است با ایجاد صدای پس زمینه، وزوز گوش را استتار کنند و در عین حال به بیماران کمک کنند تا بشنوند.
برخی از انواع داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب در درمان وزوز گوش موثر هستند.
رویکرد دیگر، درمان شناختی رفتاری است، یعنی گفتار درمانی. این درمان به ویژه به افرادی که افسردگی ، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه، سابقه ضربه مغزی یا سایر آسیب های مغزی هستند، کمک میکند. با کاهش این استرس زمینهای، افراد می توانند یاد بگیرند که به جای مبارزه با آن، با آن زندگی کنند.
در برخی از بیماران، درمان بازآموزی وزوز گوش جواب می دهد. این درمان، رفتاری شناختی را با یک دستگاه برنامهریزیشده و حذفکننده صدا ترکیب میکند که موسیقی دلپذیری را پخش میکند که در آن صدای وزوز گوش بیمار در موسیقی جاسازی شده. چطور این روش وزوز را کم میکند؟!
تئوری این کار این است که چون بیمار در ذهنش، وزوز گوش را با موسیقی دلپذیر مرتبط میکند، وزوز گوش دیگر باعث ایجاد اضطراب یا استرس نمیشود. تحقیقات نشان می دهد که 80 درصد از بیماران از این درمان سود میبرند.
اما مراقب مکملهای فراوان موجود در بازار باشید که ادعا میکنند وزوز گوش را درمان یا کاهش میدهند . هیچ مطالعه علمی تاکنون نشان نداده است که این مکمل ها این بیماری را درمان میکنند.
انواع دیگر وزوز گوش
افرادی که نبض خود را در یک یا هر دو گوش میشنوند – که به آن وزوز ضرباندار یا همزمان نبض گفته می شود – باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. علت وزوز ضربان دار، که اغلب به عنوان صدای وزوز همزمان با نبض توصیف می شود ، ممکن است به دلیل ناهنجاری در یکی از رگ های خونی نزدیک گوش باشد. اغلب، این ناهنجاریها قابل درمان هستند و می توان وزوز ضربان دار را کاهش داد یا حتی از بین برد.
به همین ترتیب، کسانی که از وزوز کلیکی یا ضربهای شکایت دارند، باید ارزیابی دقیق تری شوند. به صورت مشابه آن دسته بیمارانی که به خاطر سر و صدای وزوز بیدار میشوند هم باید بیشتر بررسی شوند.
چند خبر خوب دیگر:
در بسیاری از بیماران وزوز گوش، در گذر زمان میتواند کاهش یاد. ممکن است چندین ماه یا حتی چند سال طول بکشد، اما در برخی مواقع، این وضعیت اغلب تا حد زیادی خود به خود برطرف می شود.
بردلی کسر ، استاد گوششناسی و نوروتولوژی، دانشگاه ویرجینیا.
منبع: The Conversation
این نوشتهها را هم بخوانید
