درمان‌های دارویی و غیردارویی افسردگی و عوارض جانبی هر یک از آنها

افسردگی یک اختلال رایج سلامت روان است که علائم آن احساس غم و اندوه، از دست دادن علاقه و کمبود انرژی است. انواع مختلفی از داروها وجود دارند که می توانند به درمان افسردگی کمک کنند، از جمله:

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): اینها رایج ترین نوع داروهای ضد افسردگی هستند. به عنوان مثال می توان به فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل) اشاره کرد.

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs): این داروها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. به عنوان مثال می توان به ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta) اشاره کرد.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs): اینها داروهای ضد افسردگی قدیمی تری هستند که هنوز استفاده می شوند، اگرچه کمتر از SSRI ها یا SNRI ها رایج هستند. به عنوان مثال می توان به آمی تریپتیلین (Elavil) و نورتریپتیلین (Pamelor) اشاره کرد.

داروهای ضد افسردگی غیر معمول: این داروها در هیچ یک از دسته های دیگر قرار نمی گیرند. به عنوان مثال می توان به بوپروپیون (ولبوترین) و میرتازاپین (رمرون) اشاره کرد.

مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): اینها نوعی از داروهای ضد افسردگی قدیمی هستند که امروزه به ندرت استفاده می‌شوند به دلیل عوارض جانبی بالقوه و تداخل آنها با برخی غذاها. به عنوان مثال می توان به فنلزین (ناردیل) و ترانیل سیپرومین (پارنات) اشاره کرد.

توجه داشته باشید که پاسخ هر فرد به داروهای ضد افسردگی متفاوت است و ممکن است مدتی طول بکشد تا دارو و دوز مناسب برای شما را پیدا کنید. همچنین مهم است که با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید.

علاوه بر داروهای ذکر شده در بالا، درمان های دیگری نیز برای افسردگی وجود دارد که می توانند به تنهایی یا همراه با دارو استفاده شوند، از جمله:

روان درمانی: این نوع درمان شامل صحبت با یک متخصص سلامت روان برای کمک به شناسایی و بررسی علل زمینه ای افسردگی است. انواع مختلف روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) و درمان بین فردی (IPT) می تواند برای درمان افسردگی موثر باشد.

درمان تشنج الکتریکی (ECT): این یک روش پزشکی است که شامل عبور جریان الکتریکی از مغز برای ایجاد تشنج است. ECT می تواند یک درمان موثر برای افسردگی شدید باشد، به ویژه در مواردی که سایر درمان ها موفقیت آمیز نبوده اند.

نور درمانی: این شامل قرار گرفتن در معرض نور روشن، اغلب از یک لامپ خاص، برای مدت زمان مشخصی در هر روز است. نور درمانی می تواند برای افراد مبتلا به اختلال عاطفی فصلی (SAD) مفید باشد، نوعی افسردگی که در روزهای کوتاه تر و تاریک سال رخ می دهد.

ورزش: فعالیت بدنی منظم می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک کند. ورزش همچنین می تواند به افزایش سطح انرژی، بهبود خواب و کاهش احساس اضطراب کمک کند.

تمرین‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی: این می‌تواند شامل مدیتیشن، یوگا و سایر اشکال تمرکز حواس باشد که می‌تواند به کاهش استرس، بهبود خلق و خو و افزایش احساس خوب کمک کند.

مهم است که با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب برای شما کار کنید. در برخی موارد، ترکیبی از دارو، درمان و تغییر سبک زندگی ممکن است موثرترین رویکرد باشد.

همچنین حفظ یک سبک زندگی سالم و مشارکت در شیوه های مراقبت از خود برای کمک به مدیریت علائم افسردگی مهم است. برخی از استراتژی های خودمراقبتی که می تواند مفید باشد عبارتند از:

داشتن یک رژیم غذایی سالم: رژیم غذایی سرشار از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی می تواند به بهبود سطح خلق و خو و انرژی کمک کند.

خواب کافی: برای کمک به تنظیم خلق و خو و کاهش علائم افسردگی، مهم است که هر شب 7 تا 9 ساعت بخوابید.

در ارتباط اجتماعی بمانید: گذراندن وقت با دوستان و عزیزان و شرکت در فعالیت هایی که از آنها لذت می برید می تواند به کاهش احساس تنهایی و بهبود خلق و خوی کمک کند.

کاهش استرس: درگیر شدن در تکنیک های آرام سازی، مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی و مدیتیشن ذهن آگاهی، می تواند به کاهش استرس و بهبود خلق و خو کمک کند.

پرهیز از مواد مخدر و الکل: سوء مصرف مواد می تواند علائم افسردگی را بدتر کرده و در اثربخشی درمان اختلال ایجاد کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که بهبودی از افسردگی امکان پذیر است و کمک گرفتن نشانه قدرت است. اگر شما یا شخصی که می شناسید علائم افسردگی را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نوعی داروی ضد افسردگی هستند که با افزایش سطح انتقال دهنده عصبی سروتونین در مغز عمل می کنند. سروتونین یک پیام رسان شیمیایی است که به تنظیم خلق و خو کمک می کند و افزایش سطح آن می تواند به بهبود علائم افسردگی کمک کند.

برخی از رایج ترین SSRI های تجویز شده عبارتند از:

فلوکستین (پروزاک): این یکی از اولین داروهای SSRI است که توسط FDA تأیید شده است و معمولاً برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) استفاده می شود.

سرترالین (Zoloft): این دارو معمولا برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) استفاده می شود.

پاروکستین (پاکسیل): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) استفاده می شود.

اسیتالوپرام (Lexapro): این دارو معمولا برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود.

سیتالوپرام (سلکسا): این دارو معمولا برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود.

مهم است که توجه داشته باشید که SSRI ها ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کنند و مزایای کامل دارو ممکن است تا چند ماه دیده نشود. علاوه بر این، SSRI ها می توانند عوارض جانبی از جمله تهوع، سردرد، خشکی دهان و اختلال عملکرد جنسی ایجاد کنند. مهم است که در مورد هر گونه عوارض جانبی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید.

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) عموماً به خوبی تحمل می شوند، اما مانند همه داروها، می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. برخی از شایع ترین عوارض جانبی SSRI ها عبارتند از:

حالت تهوع: این یک عارضه جانبی رایج است که معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

سردرد: این می تواند یکی از عوارض جانبی SSRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

خشکی دهان: این می تواند یکی از عوارض جانبی SSRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

اختلال عملکرد جنسی: این می تواند شامل کاهش میل جنسی، مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ یا مشکل در ارگاسم باشد.

سرگیجه: این می تواند یک عارضه جانبی SSRI ها باشد، به ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

بی خوابی: این می تواند یک عارضه جانبی SSRI ها باشد، به ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

بی قراری: این می تواند یک عارضه جانبی SSRI ها باشد، به ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

خستگی: این می تواند یکی از عوارض جانبی SSRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

مهم است که در مورد هر گونه عوارض جانبی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در برخی موارد، تنظیم دوز دارو یا تغییر به یک داروی دیگر ممکن است به کاهش عوارض جانبی کمک کند.

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) نوعی داروی ضد افسردگی هستند که با افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. سروتونین و نوراپی نفرین پیام رسان های شیمیایی هستند که به تنظیم خلق و خو کمک می کنند و افزایش سطح آنها می تواند به بهبود علائم افسردگی کمک کند.

برخی از رایج ترین SNRI های تجویز شده عبارتند از:

ونلافاکسین (Effexor): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال هراس استفاده می شود.

دولوکستین (Cymbalta): این دارو معمولا برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و شرایط درد مزمن مانند فیبرومیالژیا استفاده می شود.

Desvenlafaxine (Pristiq): این دارو از مشتقات ونلافاکسین است و معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شود.

SNRI ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کند و فواید کامل دارو ممکن است تا چند ماه دیده نشود. علاوه بر این، SNRI ها می توانند عوارض جانبی از جمله تهوع، سردرد، خشکی دهان و اختلال عملکرد جنسی ایجاد کنند. مهم است که در مورد هر گونه عوارض جانبی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید.

اثرات جانبی

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) عموماً به خوبی تحمل می شوند، اما مانند همه داروها، می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. برخی از شایع ترین عوارض جانبی SNRI ها عبارتند از:

حالت تهوع: این یک عارضه جانبی رایج است که معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

سردرد: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

خشکی دهان: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

اختلال عملکرد جنسی: این می تواند شامل کاهش میل جنسی، مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ یا مشکل در ارگاسم باشد.

سرگیجه: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، به خصوص هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

بی خوابی: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، به ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

بی قراری: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، به خصوص هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

خستگی: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

افزایش فشار خون: این می تواند یکی از عوارض جانبی SNRI ها باشد، به ویژه در افراد مسن یا افرادی که سابقه فشار خون بالا دارند.

مهم است که در مورد هر گونه عوارض جانبی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در برخی موارد، تنظیم دوز دارو یا تغییر به یک داروی دیگر ممکن است به کاهش عوارض جانبی کمک کند.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) نوعی از داروهای ضد افسردگی قدیمی هستند که با افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. امروزه TCA ها به دلیل در دسترس بودن داروهای ضد افسردگی جدیدتر و موثرتر با عوارض جانبی کمتر، کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی از رایج ترین TCA های تجویز شده عبارتند از:

آمی تریپتیلین (Elavil): این دارو معمولا برای درمان افسردگی، شرایط درد مزمن و سردرد استفاده می شود.

نورتریپتیلین (Pamelor): این دارو معمولا برای درمان افسردگی، شرایط درد مزمن و سردرد استفاده می شود.

ایمی پرامین (توفرانیل): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی و اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) استفاده می شود.

TCA ها می توانند تعدادی از عوارض جانبی از جمله خشکی دهان، تاری دید، یبوست و احتباس ادرار را ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند با تعدادی از داروهای دیگر، از جمله داروهای قلبی خاص و مسکن ها تداخل داشته باشند. علاوه بر این، TCA ها می توانند عوارض جانبی جدی در مصرف بیش از حد ایجاد کنند، از جمله یک وضعیت بالقوه کشنده به نام آریتمی قلبی.

مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای TCA ها صحبت کنید و علائم خود را در حین مصرف این دارو به دقت بررسی کنید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

داروهای ضد افسردگی غیر معمول

داروهای ضد افسردگی غیر معمول گروهی از داروها هستند که در هیچ یک از دسته بندی های دیگر داروهای ضد افسردگی مانند SSRI ها، SNRI ها یا TCA ها قرار نمی گیرند. داروهای ضد افسردگی غیر معمول به روش های مختلفی برای افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی در مغز عمل می کنند و می توانند برای درمان افسردگی موثر باشند.

برخی از رایج ترین داروهای ضد افسردگی غیر معمول تجویز شده عبارتند از:

بوپروپیون (ولبوترین): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شود و همچنین می تواند برای کمک به ترک سیگار استفاده شود.

میرتازاپین (رمرون): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شود و همچنین می تواند برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده شود.

ترازودون (Desyrel): این دارو معمولا برای درمان افسردگی استفاده می شود و همچنین می تواند برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده شود.

داروهای ضد افسردگی غیر معمول می توانند عوارض جانبی از جمله خشکی دهان، سرگیجه و خواب آلودگی ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند با تعدادی از داروهای دیگر تداخل داشته باشند، بنابراین مهم است که با پزشک خود در مورد داروهای دیگری که مصرف می کنید صحبت کنید.

مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروهای ضد افسردگی غیر معمول صحبت کنید و علائم خود را در حین مصرف این دارو به دقت بررسی کنید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

اثرات جانبی

داروهای ضد افسردگی غیر معمول می توانند تعدادی از عوارض جانبی ایجاد کنند، از جمله:

خشکی دهان: این می تواند یک عارضه جانبی داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

سرگیجه: این می تواند یک عارضه جانبی داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد، به ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

خواب‌آلودگی: این می‌تواند یک عارضه جانبی داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد، به‌ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

حالت تهوع: این می تواند یک عارضه جانبی داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

افزایش وزن: این می تواند از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد.

اختلال عملکرد جنسی: این می تواند شامل کاهش میل جنسی، مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ یا مشکل در ارگاسم باشد.

تاری دید: این می تواند یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی غیر معمول باشد.

مهم است که در مورد هر گونه عوارض جانبی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید و علائم خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در برخی موارد، تنظیم دوز دارو یا تغییر به یک داروی دیگر ممکن است به کاهش عوارض جانبی کمک کند.

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) نوعی ضد افسردگی قدیمی هستند که با مسدود کردن فعالیت آنزیم مونوآمین اکسیداز عمل می کنند. این آنزیم انتقال دهنده های عصبی سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین را تجزیه می کند و مسدود کردن عملکرد آن می تواند باعث افزایش سطح این انتقال دهنده های عصبی در مغز و بهبود علائم افسردگی شود.

برخی از رایج ترین MAOI های تجویز شده عبارتند از:

فنلزین (ناردیل): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شود.

Tranylcypromine (Parnate): این دارو معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شود.

MAOI ها می توانند عوارض جانبی متعددی از جمله خشکی دهان، خواب آلودگی و سرگیجه ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند با تعدادی از داروها و غذاهای خاص مانند پنیر و شراب که حاوی اسید آمینه تیرامین هستند تداخل داشته باشند. این تداخل می تواند باعث افزایش خطرناک فشار خون شود که به عنوان “واکنش تیرامین” شناخته می شود.

با توجه به عوارض جانبی بالقوه و تداخلات آنها، MAOI ها معمولاً به عنوان آخرین راه حل برای درمان افسردگی استفاده می شوند، زمانی که انواع دیگر داروهای ضد افسردگی مؤثر نبوده اند. مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای MAOI صحبت کنید و علائم خود را در حین مصرف این دارو به دقت بررسی کنید. اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

اثرات جانبی

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) می توانند عوارض جانبی زیادی ایجاد کنند، از جمله:

خشکی دهان: این می تواند یکی از عوارض جانبی MAOI باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

خواب‌آلودگی: این می‌تواند از عوارض جانبی MAOIها باشد، به‌ویژه هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

سرگیجه: این می تواند یک عارضه جانبی MAOIها باشد، به ویژه در هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

حالت تهوع: این می تواند یکی از عوارض جانبی MAOI باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

سردرد: این می تواند یکی از عوارض جانبی MAOI باشد، اما معمولاً پس از چند روز از بین می رود.

بی خوابی: این می تواند یک عارضه جانبی MAOI ها باشد، به ویژه در هنگام شروع دارو یا تغییر دوز.

اختلال عملکرد جنسی: این می تواند شامل کاهش میل جنسی، مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ یا مشکل در ارگاسم باشد.

توجه به این نکته مهم است که MAOI ها می توانند با تعدادی از داروها و غذاهای خاص مانند پنیر و شراب که حاوی اسید آمینه تیرامین هستند، تداخل داشته باشند. این تداخل می تواند باعث افزایش خطرناک فشار خون شود که به عنوان “واکنش تیرامین” شناخته می شود. مهم است که با پزشک خود در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید و محدودیت های غذایی را در حین مصرف MAOI به دقت رعایت کنید.

اگر هر گونه عوارض جانبی شدید یا مداوم را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در برخی موارد، تنظیم دوز دارو یا تغییر به یک داروی دیگر ممکن است به کاهش عوارض جانبی کمک کند.