دانشمندان در مغز افراد در حال مرگ، فعالیت مرموز الکتریکی شناسایی کرده‌اند
دانشمندان دانشگاه میشیگان در ایالات متحده، موجی از فعالیت الکتریکی را در مغز دو نفر هنگام مرگ، تشخیص داده‌اند. این پدیده شبیه به فعالیت مغزی است که قبلاً در حیواناتی که قلبشان از تپش بازمانده بود، دیده شده بود.
ثبت آن لحظات پایانی و زودگذر چیز باارزشی است و بررسی مغز در آن لحظات بحرانی، آنقدر نادر است که ما واقعا نمی‌دانیم وقتی انسان‌های می‌میرند، در مغز چه می‌گذرد.
بالاخره سال گذشته دانشمندان برای اولین بار امواج مغزی یک فرد در حال مرگ را با جزییات قابل توجهی ثبت کردند. در شرایط غم‌انگیز آن لحظات، آنها به طور اتفاقی یک اسپایک یا لحظه اوج فعالیت از نوع امواج گاما، همراه با تغییرات در فرکانس‌های دیگر ثبت کردند. در دو نفر از 4 بیمار درگذشته، افزایش امواج گاما مشاهده شد.
از سال 2013، جیمو بورجیگین متخصص مغز و اعصاب و همکارانش به دنبال شباهتی در مغز انسان در حال مرگ با آنچه در موش‌ها پس از ایست قلبی القا شده پیدا شده بود، بودند. آنها استدلال کردند که دوره‌های کوتاه فعالیت اوج فعالیت الکتریکی مغزی که بسیار بالاتر از سطح بیداری حیوانات پیدا شده، همان تجارب نزدیک به مرگی باشد که افرادی که ایست قلبی کرده‌اند، گاهی آنها را گزارش می‌دهند.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
این محققان بیمارانی را که از سال 2014 در بخش مراقبت‌های ویژه عصبی جان خود را از دست داده‌اند، در مرکز پزشکی میشیگان، بررسی کردند.
دو نفر از چهار بیمار مبتلا به کما در پی ایست قلبی یا خونریزی مغزی که در نهایت فوت شدند، الکتروانسفالوگرافی (EEG) یا همان نوار مغزی، انفجار شدید امواج گاما را در یک قسمت از مغز پیدا شد. امواج گاما در ضمن به مدت طولانی در محل اتصال دو نیمکره مغز پراکنده شدند.
یک متخصص تشنج تایید کرد که این اثرات پس از تشنج نیست و باعث شد تیم تحقیقاتی بر این باور باشند که ممکن است به یک نشانگر احتمالی هوشیاری و آگاهی از محیط اطراف در لحظات مرگ برخورده‌اند.
نموداری که انفجار فعالیت مغز را در فرکانس‌های بالا به رنگ قرمز نشان می‌دهد، در برابر پس‌زمینه آبی فعالیت عادی:
موج اولیه امواج گاما در ناحیه‌ای از مغز قرار داشت که «منطقه داغ» برای به اصطلاح همبستگی‌های عصبی هوشیاری در نظر گرفته می‌شد. الگوی مشابهی از فعالیت در افرادی که رویا می‌بینند و در بیماران تشنجی که گزارش داده‌اند توهمات بینایی و تجربیات خارج از بدن دارند مشاهده شده .
یک بررسی اخیر توضیح می‌دهد که این «منطقه داغ» آگاهی بالقوه، شامل مناطق حسی مغز می‌شود. پس این امر توضیح دهد که چرا تجارب نزدیک به مرگ که مردم گزارش می‌کنند بسیار واضح هستند. ارتباط بین نیمکره‌ای در مغز نیز برای یادآوری حافظه مهم است.
با این حال، هنوز نمی‌شود گفت که این فعالیت‌های نشاندهنده نوعی هوشیاری هستند و برخی هنوز آن را نوعی توهم می‌‌دانند.
محققان خاطرنشان می‌کنند : «اگرچه فعال شدن مشخص ناحیه داغ خلفی در مغز در حال مرگ، حاکی از افزایش پردازش هوشیارانه در این بیماران است، اما آن را اثبات نمی‌کند. »
هیچ یک از بیماران زنده ماندند تا آنچه را که ممکن است در آستانه مرگ دیده، احساس یا تجربه کرده باشند، بازگو کنند.
در ضمن همه متقاعد نشده‌اند که تجارب خارج از بدن گذرا با خود مرگ مرتبط است، بلکه می‌تواند پاسخی عصبی به استرس حوادث قلبی باشد که مغز را از اکسیژن محروم می‌کند.
ما نمی‌توانیم این احتمال را رد کنیم که افزایش امواج گاما نشانه‌ای از یک فرآیند آسیب شناختی منحصر به فرد در مرحله مرگ است و به پردازش آگاهانه ارتباطی ندارد.
این مطالعه در PNAS منتشر شده.
