با یک آزمایش خون جدید میتوان احتمال ابتلا به شیزوفرنی را پیشبینی کرد
تشخیص شیزوفرنی به صورت زودهنگام، در به حداقل رساندن عوارض ناشی از این اختلال روانپزشکی بر بدن و ذهن کمک میکند. متأسفانه تشخیص علائم این بیماری در مراحل اولیه دشوار است.
به همین دلیل است که محققان به رهبری تیمی از دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا آزمایشی را توسعه دادهاند که روشی نسبتاً ساده و قابل اعتماد برای بررسی شدت فعلی شیزوفرنی و خطر آینده ابتلا به آن است.
الکساندر نیکولسکو، عصبشناس از دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، میگوید: «روانپریشی معمولاً در بزرگسالان جوان – یعنی دوره کارایی اصلی زندگی – ظاهر میشود و استرس و مواد مخدر، از جمله ماری جوانا، عوامل تشدید کننده آن در کنار آسیب پذیری ژنتیکی هستند.
اگر بیماری کنترل نشود، روانپریشی منجر به آسیبهای زیستی، آسیبهای اجتماعی و آسیب های روانی میشود.
شیزوفرنی باعث میشود توانایی مغز در پردازش واقعیت مختل شود. ما هنوز به طور کامل نمیدانیم که شیزوفرنی چگونه شروع می شود، اما درمانهایی برای کمک به مدیریت آن وجود دارد.
آزمایش خون با جستجوی نشانگرهای زیستی روان پریشی به ما در این زمینه اطلاعات میدهد. محققان از یک دهه دادههای مربوط به بیماران روانپزشکی استفاده کردند و علائمی مانند توهم و حالات هذیانی را با زیستشناساگرها یا بیومارکرهای شیمیایی موجود در خون تطبیق دادند.
با به دست آوردن دادههای کافی، آنها توانستند سیستم را تغییر دهند و وضعیتهای شیزوفرنی و خطرات آتی آزمایشهای خون را بهطور دقیق پیشبینی کنند. این یک معیار ارزشمند و عینی است که نیازی به ارزیابیهای طولانی یا تجزیه و تحلیل روانشناختی ندارد.
حتی برخی از نشانگرهای زیستی مطرح شده توسط محققان را میتوان با داروهایی هدف قرار داد و با توسعه این داروها میتوان درمانهای بیشتری برای شیزوفرنی داشت.
نیکولسکو میگوید: «خوشبختانه، از نظر بیولوژیکی، برخی از داروهای موجود در صورت شروع زودهنگام در بیماران مناسب، بسیار خوب عمل میکنند. حمایت اجتماعی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، و زمانی که این حمایت و داروها وجود دارد، نتایحج هم بهترند.»
بیش از 3 میلیون نفر مبتلا به شیزوفرنی تنها در ایالات متحده وجود دارد که نشان میدهد این یافته ها چقدر میتواند مفید باشد، هم از نظر تشخیص شیزوفرنی و هم در تجویز داروهای مناسب برای بیماران.
تیم تحقیقاتی امیدوار است که آزمایشها در مقطعی از سال جاری به طور رسمی انجام شوند.
– نشانگرهای زیستی برتر برای توهم عبارتند از PPP3CB، DLG1، ENPP2، ZEB2 و RTN4. نشانگرهای زیستی برتر برای هذیان عبارتند از AUTS2، MACROD2، NR4A2، PDE4D، PDP1 و RORA.
این تحقیق در Molecular Psychiatry منتشر شده.
این نوشتهها را هم بخوانید
