عکس‌های ویکتوریایی وضعیت اسفناک فقرای اسکاتلند را در 150 سال پیش نشان می‌دهد
جهان به صورت کلی پیشرفت کرده است و گرچه هنوز توسعه‌نیافتگی و فقر در برخی نقاط دنیا وجود دارد، اما نقاطی از این کره خاکی هم هستند که آنقدر پیشرفت کرده‌اند که عکس‌های گذشته آنها باورنکردنی به نظر می‌رسند و به صورت معکوس جاهایی هم هستند که نسبت به گذشته خود پسرفت داشته‌اند، گرچه ممکن است مظاهر فناوری و دانش مقداری این پسرفت را استتار کرده باشد.
در سال 1868، عکاسی به نام توماس انان Annan توسط مقامات اسکاتلندی مأمور شد تا زاغه‌های گلاسکو را که در آن زمان بدترین زاغه‌های اروپا محسوب می‌شدند، با عکس مستند کند.
عکس های تکان دهنده او کودکانی را نشان می‌دهد که پا برهنه جرکت می‌کردند و خاک بر روی صورتشان و لباس‌هایی که به سبب بزرگی بدون نسبت به جثه‌شان به تنشان زار می‌زدِ نشسته است و در کنار مادرشان در کوچه‌ای محقر ایستاده‌اند.
این تصاویر که بین سال‌های 1868 و 1871 گرفته شده‌اند، به سفارش سازمان بهسازی شهر گلاسکو برای مستندسازی شرایط شلوغ و غیربهداشتی در زمانی که برنامه‌هایی برای بازسازی زاغه‌ها در حال انجام بود، تهیه شده بود.
این پروژه گذشته را برای آیندگان مستند کرده است. از نظر تکنیک عکاسی البته کار آسان نبود و آن زمان یعنی در دهه ۱۸۶۰ به زماتن نوردهی بالا نیاز بود. گرفتن برخی از عکس‌ها چند دقیقه طول می‌کشید.
منطقه ای که عکس‌ها در آن گرفته شده اند، «گلاسکو قدیم» نام داشت و در ضلع شرقی شهر قرار داشت. منطقه‌ای که در دهه 1840 به سرعت ضنعتی شد.
مهاجرت دسته جمعی باعث انتقال جوامع روستایی به شهر برای جستجوی فرصت‌های بهتر شد و مهاجران ایرلندی هم بر این تعداد افزودند.
در سال 1811، جمعیت گلاسکو 100 هزار نفر بود اما در دهه 1840 این تعداد سه برابر شد و به 300 هزار نفر رسید که این رشد ناگهانی جمعیت بخشی از دلایل نامطلوب شدن وضعیت زندگی بود.
در این دوره، امید به زندگی تنها 27 سال بود که که کمترین میزان از زمان شیوع طاعون یا مرگ سیاه بود.
در این شرایط وخیم بود که شورای شهر گلاسکو، تشکیلاتی را برای پاکسازی شهر ایجاد کرد. در ابتدا، آنها بر روی تامین آب تمیز متمرکز شدند، تا همه‌‌گیری‌های متعدد وبا و حصبه کنترل شود.
سپس مقامات تصمیم گرفتند زاغه‌ها را تخریب کنند اما انان را مأمور کردند تا پیش از آن، شرایط را مستند کند.
عکس‌ها را با هم مرور کنیم. در برخی از آنها چهره قدیمی شهر با شرایط تازه آن مقایسه شده است:
