ساختارهای غیرمنتظره و ناشناخته در اعماق اقیانوس آرام کشف شد

دانشمندان زمینشناس با بررسی دادههای زلزلهنگاری موفق به کشف ساختارهایی مرموز در اعماق گوشته زمین، درست زیر اقیانوس آرام، شدند. این ساختارها با تجزیه و تحلیل امواج لرزهای نمایان شدهاند و نشان میدهند که در بخشهای خاصی از گوشته، سرعت حرکت امواج تغییر میکند. این پدیده میتواند ناشی از اختلاف دما یا تفاوت در ترکیب شیمیایی مواد این مناطق نسبت به سنگهای مذاب اطراف باشد. این کشف شگفتانگیز، که یکی از رازهای عمیق زمین محسوب میشود، پرسشهای بسیاری را برای دانشمندان ایجاد کرده است.
راز ساختارهای عمیق گوشته
این ساختارهای سرد و ناشناخته که در زیر اقیانوس آرام کشف شدهاند، چالش بزرگی برای نظریههای زمینشناسی کنونی محسوب میشوند. در مناطق دیگر زمین، چنین ویژگیهایی معمولاً به دلیل فرورانش (Subduction) صفحات تکتونیکی شکل میگیرند، فرآیندی که طی آن صفحات سنگی زمین به زیر یکدیگر حرکت کرده و به گوشته نفوذ میکنند. اما اقیانوس آرام خود یک صفحه تکتونیکی بزرگ است و چنین پدیدهای نباید در زیر آن رخ دهد. بنابراین، این ساختارها نهتنها از نظر مکان قرارگیری بلکه از نظر ماهیت نیز یک معمای علمی بزرگ به شمار میروند.
نظریههای علمی درباره منشأ این ساختارها
پژوهشگران چندین فرضیه مطرح کردهاند که ممکن است به توضیح این ساختارهای ناشناخته کمک کند. یکی از این فرضیهها این است که این مناطق ممکن است شامل بقایای سیلیکایی (Silica-rich materials) باستانی باشند که از زمان شکلگیری گوشته زمین، حدود ۴ میلیارد سال پیش، در آنجا باقی ماندهاند. به دلیل جریانهای همرفتی (Convection) در گوشته، بقای چنین موادی بسیار غیرمعمول است، اما احتمالاً ویژگیهای شیمیایی یا فیزیکی خاصی به آنها کمک کرده تا در برابر تغییرات مقاومت کنند.
فرضیه دیگر این است که این مناطق حاصل تجمع سنگهای غنی از آهن (Iron-rich rocks) هستند. جریانهای داخلی گوشته میتوانند باعث حرکت و جمع شدن این نوع مواد در بخشهای خاصی از زمین شده باشند. این فرآیند در طول میلیاردها سال میتواند باعث ایجاد چنین ساختارهای غیرمعمولی شده باشد که اکنون به کمک تحلیل امواج لرزهای آشکار شدهاند.
چالشهای موجود در مطالعه ساختارهای گوشته
با وجود پیشرفتهای علمی و فناوریهای پیشرفته، بررسی آنچه در اعماق زمین میگذرد همچنان یک چالش بزرگ است. در این پژوهش، دانشمندان تنها از یک ویژگی امواج لرزهای، یعنی سرعت حرکت آنها، برای تحلیل ساختارهای گوشته استفاده کردهاند. با اینکه این مدلها اطلاعات مفیدی ارائه میدهند، محدودیتهای زیادی نیز دارند. برای رسیدن به درک بهتر، محققان باید پارامترهای مختلف مواد زیرزمینی را بررسی کرده و مدلهای پیچیدهتری ایجاد کنند.
از آنجا که نمیتوان مستقیماً به این ساختارها دسترسی داشت، پژوهشگران مجبورند با استفاده از مدلهای ریاضی و فیزیکی، رفتار مواد در گوشته را شبیهسازی کنند. آنها باید بررسی کنند که چگونه ترکیبات مختلف میتوانند بر سرعت امواج لرزهای تأثیر بگذارند و چه چیزی باعث شکلگیری این الگوهای عجیب میشود.
چشمانداز آینده برای درک زمین
این کشف تنها آغاز راهی طولانی برای درک رازهای عمیق زمین است. مدلهای پیشرفته و تحقیقات آینده میتوانند اطلاعات بیشتری درباره این ساختارهای ناشناخته ارائه دهند. این یافتهها نهتنها به ما کمک میکنند تا تاریخچه زمین را بهتر درک کنیم، بلکه اطلاعاتی حیاتی درباره دینامیک داخلی زمین و رفتار گوشته ارائه میدهند که میتوانند در پیشبینی رویدادهای زمینشناسی آینده مؤثر باشند.
این نوشتهها را هم بخوانید