مدیا کاشیگر -مترجم، نویسنده، شاعر و فعال برجسته فرهنگی- درگذشت
این روزها دشوار است که هفته‌ای را بدون دریغ از فقدانی از دست بدهیم و امروز دریغ بزرگ ما از دست دادن مدیا کاشیگر بود.
کاشیگر در 61 سالگی درگذشت و بیشتر از افسوس به خاطر درگذشت او، باید ناراحت باشیم از آثاری که در صورت تداوم عمر می‌توانست بیافریند و نیز باید بیشتر ناراحت باشیم از آثاری که در طول عمر، نتوانست از خود به جا بگذارد.
در یک پزشک، تا حالا این ترجمه‌های خوب از کاشیگر منتشر کرده‌ایم:
داستان علمی- تخیلی واضح و مبرهن نوشته ایزاک آسیموف
داستان علمی – تخیلی – قانون اول روبوتیک
داستان کوتاه انشاء از آنتونیو سکارمتا
داستان علمی تخیلی: شش چوب کبریت، نوشته آ.وب.استروگاتسکی
داستان علمی -تخیلی: مسافران زمان – نوشته ولادیمیر زائیات
داستان علمی- تخیلی: «هیچ دفاعی وجود ندارد» از «تئودور استورژون»
داستان علمی- تخیلی: شعبده‌بازی
داستان علمی – تخیلی: برون‌یابی – نوشته تئودور استورژون
داستان علمی تخیلی: ماشین زمان – نوشته ری بردبری
یک داستان کوتاه: رونوشت برابر اصل
(برخی از داستان‌های بالا در چند قسمت در یک پزشک منتشر شده‌اند و در خود مقالاتی که در بالا لینک داده شده‌اند، لینک‌های همه قسمت‌های آن داستان‌ها موجود هستند.)
برخی از آثار او اینها هستند:
-ترجمه ابر شلوارپوش از مایاکوفسکی
-درباره ترجمه از پل ریکور
-خرده آسمان، انگار هیچ از کلود استبان
-مجموعه داستان‌های کوتاه نوشته خودش با عنوان خاطره‌هایی فراموش شده از فردا
-کتاب مرگ موریانه
-کتاب اتاق تاریک
-تکنیک کودتا از کورتسیو مالاپارته
-شازده کوچولو و تولد شازده کوچولو از آنتوان دوسنت اگزوپری
-کلفت ها از ژان ژنه
-سرگذشت فیزیک نوین از میشل بیزونسکی
امروز توصیه می‌کنم به جای فوروارد بی‌تفکر خبر مرگ کاشیگر در تلگرام، یکی از مقالات یا ترجمه‌های او را بخوانید. بی‌شک او با دیدگاهی که از او سراغ داشتیم، به این روند راضی‌تر است. جایی از کاشیگر خوانده بودم:
«هنر از جنس زندگی است و چیزی جدای آن نیست. هنر ضرورت بقای ما نیست، بلکه ضرورت «ارتقای» ماست. ضرورت بقای ما به سیر شدن شکم بسته است. اما هنر ارزشش بیشتر از اینهاست. هنر ضرورت ارتقا است و وقتی بحث ارتقا به میان می‌آید، بحث «آزادی» اجتناب‌ناپذیر است. من نمی‌تونم به کسی بگویم که چیزی را دوست داشته باش که من دوست دارم.»
من هم امروز به جای این که زندگینامه کاشیگر را در سایت بازنشر کنم که مسلما چیزی تکراری از آب درخواهد آمد و به جای آه و افسوس ترجیح می‌دهم که مقاله خوب دیگری از او در سایت «یک پزشک» اضافه کنم. منتظر باشید.
