بیماری ترومبوآمبولی وریدی یا ایجاد لخته در وریدهای بدن چیست؟ – تریاد ویرشو

ترومبو آمبولی وریدی (VTE) شامل ترومبوز وریدی عمقی deep vein thrombosis (DVT) و آمبولی ریه pulmonary emboli (PE) می‌باشد.

در بین جمعیت بزرگسال ایالات متحده، در کل، میزان بروز سالانه VTE یک مورد جدید به ازای هر ۱۰۰۰ نفر می‌باشد.

میزان بروز VTE در مردان شایع‌تر از زنان و در سیاهپوستان و سفیدپوستان شایع‌تر از آسیایی‌ها و اسپانیایی تبارها می‌باشد.

بیش از ۱۵۰ سال پیش، دکتر رادلف ویرشو، سه عامل مستعد کننده این بیماری را شناسایی نمود: (۱) آسیب اندوتلیوم، (۲) رکود (استاز) خون وریدی، و (۳) افزایشی انعقادپذیری یا هیپرگواگولاسیون (تریاد ویرشو).

آسیب اندوتلیوم به دنبال جراحی یا ترما شایع است. استاز خون وریدی به دنبال استراحت طولانی مدت در بستر یا بی تحرکی (گچ گرفتن پا) شایع است، هیپرکواگولاسیون در زمینه سرطان شایع است.

سندرم تروسو (troussem syndrome) عبارت است از ترومبوفلبیت مهاجر همراه با مارانتیک) که معمولاً در زمینه آدنوکارسینوم‌های ترشح کننده موسین ایجاد می‌شوند.

دکتر تروسو، پاتولوژیستی که سرطان پانکراس در خود را براساس این ارتباط تشخیص داد و حالا نامش برروی این سندرم باقیمانده است.

بیماری‌های همراه با افزایش انعقادپذیری (hypercoagulablestates) شامل بیماری‌های ارثی نظیر کمبود آنتی ترومبین III، پروتئین C، یا پروتئین S: جهش در ژن فاکتور V (فاکتور V لیدین) یا ژن فاکتور II(پروتومبین G20210A) و نیز هیپرهوموسیستئینمی، هستند. هر چند، در 50-25 درصد بیماران مبتلا به VTE تلاشی برای شناسایی عوامل خطرساز مشخص بی نتیجه می‌باشد.