عکسهایی که دنیا را تکان دادند – بهترین عکسهای خبری ۶۰ سال اخیر به انتخاب World Press Photo

World Press Photo یک سازمان مستقل و غیرانتفاعی است که دفترش در آمستردام هلند قرار دارد و از سال ۱۹۵۵ ، هر ساله بهترین عکسهای خبری را انتخاب میکند. هدف این تشکیلات از این کار ترغیب کردن رعایت استانداردهای حرفهای در زمینه فتو ژورنالیسم و تشویق مبادله آزاد و بدون محدودیت اطلاعات است.
در واقع World Press Photo بزرگترین و با اعتبارترین رقابت عکس خبری را در سطح جهان اداره میکند. در این پست به معرفی بهترین عکسهای خبری نیم قرن اخیر که از سوی این سازمان انتخاب شده است ، میپردازم مرور این عکسها ، متأسفانه چهره زشت و آمیخته با فقر و جهل و غرور و تعصب دنیا را پدیدار میکند.
این پست را من در دی ماه سال ۱۳۸۵ نوشته بودم. اما کل عکسهای این پست به خاطر اینکه آن زمان برای صرفهجویی در فضای میزبان اینترنتی سایت، از یک سرویس رایگان آپلود عکس استفاده میکردم، پاک شد.
بعد از مدتها تصمیم گرفتم که کل عکسهای این پست را دوباره با کیفیت بهتر آپلود کنم. کار دیگر که کردم این بود که نوشته را بهروز کردم و عکسهایی که در این یک دهه به جمع عکسهای برنده اضافه شده را افزودم.
۱- آگوست ۱۹۵۵ ، دانمارک : یک شرکتکننده در مسابقه موتورسواری، افتاده است.
۲- ۱۹۵۶ ، آلمان غربی : یک سرباز آلمانی بعد از طی دوره اسارت در روسیه به میهنش بازگشته و با دختر ۱۲ سالهاش که از یک سالگی او را ندیده ، ملاقات میکند.
۳- ۱۹۵۷ ، شارلوت ، کارولینای شمالی : دروتی کانتس ، یکی از نخستین دانشآموزان سیاهپوستی است که توانسته وارد دبیرستانهایی شود که پیش از آن صرفا سفیدپوستان را پذیرش میکرد. عکسالعملهای سفیدپوستان باعث شد که والدین دروتی تنها بعد از ۴ روز وی را از دبیرستان خارج کنند.
۴- ۱۹۵۸ ، پراگ ، چکاسلواکی : مسابقه فوتبال بین پراگ و براتیسلاوا.
۵- اکتبر ۱۹۶۰ ، توکیو ، ژاپن : یک دانشجوی جناح راست ، رهبر سوسیالیستها Inejiro Asanuma را ترور میکند.
۶- ژوئن ۱۹۶۲ ، ونزوئلا : سربازی که مورد اصابت گلوله یک تکتیرانداز قرار گرفته در آغوش یک افسر نیروی دریایی. عکاس این عکس را در حالت درازکش برای پرهیز از اصابت گلوله تکتیرانداز به خودش گرفته است.
۷ – ژوئن ۱۹۶۳ ، سایگون ، ویتنام جنوبی : یک بودائی در اعتراض به آزار و اذیت پیروان مذاهب به وسیله دولت ویتنام جنوبی خودسوزی کرده است. این عکس تأثیرگذار باعث شد ، رئیس جمهور کندی حمایت از دولت وبتنام جنوبی را متوقف کند.
۸- آوریل ۱۹۶۴ ، قبرس : یک زن ترک به عزای شوهرش که در جنگ داخلی بین ترکها و یونانیها در جزیره قبرس کشته شده ، نشسته است.
۹- سپتامبر ۱۹۶۵ ، ویتنام جنوبی : یک مادر و فرزندانش برای فرار از بمباران آمریکاییها از عرض رودخانه عبور میکنند.
۱۰ – ویتنام جنوبی ، فوریه ۱۹۶۶ : سربازان آمریکایی جسد یک ویتکنگ را روی زمین میکشند. عکاس ژاپنی این عکس در سال ۱۹۷۰ در مأموریتی در کلمبیا کشته شد.
۱۱- می ۱۹۶۷ ، ویتنام جنوبی : فرمانده یک تانک M48 آمریکایی ، عکاس هلندی این عکس را در حالی که روی کف داغ تانک خوابیده بود ، گرفت. وی تنها عکاس هلندی بود که برنده بهترین عکس خبری سال شد.
۱۲ – اول فوریه ۱۹۶۸ ، سایگون ، ویتنام جنوبی : پلیس ملی ویتنام جنوبی Nguyen Ngoc Loan ، یک ویت کنگ را اعدام می کند. عکاس : Eddie Adams.
۱۳- می ۱۹۶۹ ، لاندوندری ، ایرلند شمالی: یک کاتولیک جوان در زمان درگیری با نیروهای بریتانیایی. عکاس آلمانی این عکس هانس جورج آندرس ، بعد از یک شب درگیری خیابانی در ایرلند و در شرایطی که پلیس گاز اشک آور شلیک کرده بود ، پسر جوانی را دید که ماسک ضد گاز بر سر داشت و روبروی دیواری ایستاده که روی آن نوشته شده :”ما صلح میخواهیم” ، قبل از اینکه گاز اشکآور خود عکاس را درگیر کند ، وی فرصت پیدا کرد ، دو عکس از این پسر بگیرد.
۱۴ – دسامبر ۱۹۷۱ ، آلمان غربی : تیراندازی بین پلیس و دزدان بانک
۱۵ – ۸ ژوئن ۱۹۷۲ ، ویتنام جنوبی : عکاس این عکس به خوبی آن روز را به یاد میآورد ، نیروهای ویتنام جنوبی منطقهای را با ناپالم بمباران کردند ، دختر ویتنامی در حالی که فریاد میزِد :”بسیار گرم است”، لباسهای در حال سوختنش را درآورد و بعد آب قمقمهاش را روی خود ریخت ، عکاس با دیدن کودکان در حال فرار آنها را سوار اتوموبیلش کرد و به بیمارستان مجاور برد.
در مورد این عکس که مشهور به دختر ناپالمی است، بیشتر بخوانید.
۱۶ – ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ ، سانتیاگو شیلی : سالوادور آلنده ، رئیس جمهور شیلی لحظاتی قبل از مرگ در جریان کودتای پینوشه ، عکاس این عکس ناشناس است و نیویورک تایمز این عکس را از منبعی که بر ناشناس ماندنش اصرار داشت ، به دست آورد.
۱۷- جولای ۱۹۷۴ ، نیجر : یک قربانی خشکسالی :
۱۸- جولای ۱۹۷۴ ، بوستون آمریکا : یک زن و یک دختر خودشان را از یک ساختمان در حال اشتعال به پایین پرت میکنند.
۱۹ – ژانویه ۱۹۷۶ ، بیروت لبنان : آوارگان فلسطینی. عکاس این عکس Françoise Demulder نخستین زنی است که توانست جایزه “بهترین عکس خبری سال” را تصاحب کند. وی در شرایطی برنده شد که این جایزه بیستمین سالگرد خود را تجربه میکرد.
۲۰ – آگوست ۱۹۷۷ ، آفریقای جنوبی : پلس در خارج کیپ تاون به سوی شرکتکنندگان در یک تظاهرات نشسته که برای اعتراض به ویرانی خانههایشان تجمع کرده بودند ، گاز اشکآور شلیک میکند.
۲۱ – مارس ۱۹۷۸ ، توکیو ، ژاپن : تظاهراتی بر علیه ساخت یک فرودگاه در ژاپن
۲۲- نوامیر ۱۹۷۹ ، تایلند : اردوگاه آوارگان ، یک زن کامبوجی در حالی که فرزندش را در آغوش گرفته است ، منتظر توزیع غذا است.
۲۳ – آوریل ۱۹۸۰ ، اوگاندا : یک پسر دچار سوء تغذیه شدید. عکاس این عکس وقتی که فهمید همان مؤسسهای که از انتشار این عکس به مدت ۵ ماه خودداری کرده است ، عکس را وارد رقابت عکاسی کرده است ، بسیار ناراحت شد. وقتی عکس برنده جایزه “بهترین عکس خبری سال” شد ، عکاس بسیار برآشفت ، چون مخالف برنده شدن در رقابتهای عکاسی از راه انتشار عکس افراد گرسنه و در حال مرگ بود.
۲۴ – فوریه ۱۹۸۱ : مادرید اسپانیا. پلیس نظامی پارلمان اسپانیا را تصرف کرده است. عکاس از بیم توقیف عکسها ، نگاتیوها را در کفشش قرار داد.
۲۵ – سپتامبر ۱۹۸۲ ، بیروت لبنان : کشتار فلسطینیهای اردوگاه آوارگان به وسیله فالانژهای مسیحی. در حالی که سربازان اسرائیلی مشغول تعریف کردن لطیفه برای هم بودند ، عکاس این عکس برای ساعتها از جسدهای سوخته عکس میگرفت.
۲۶ – اکتبر ۱۹۸۳ ، شرق ترکیه : بعد از یک زلزله ، زنی جسد ۵ فرزندش را پیدا کرده است.
۲۷ – دسامبر ۱۹۸۴ ، بوپال هند : جسد کودکی که بعد از نشت گاز سمی از یک کارخانه صنعتی فوت کرده. این عکس ، نماد حرص و آز جهان صنعتی شد.
۲۸ – نوامبر ۱۹۸۵ ، کلمبیا : یک دختر ۱۲ ساله بعد از وقوع آتشفشان در میان خار و خاشاک به دام افتاده است ، بعد از ۶۰ ساعت وی هوشیاری خود را از دست داد و فوت کرد.
۲۹ – سپتامبر ۱۹۸۶ ، سانفرانسیسکو آمریکا : ضایعات پوستی یک مبتلا به ایدز. این ضایعات پوستی نشاندهنده کاپوسی سارکوما هستند. در شرایطی که مجلات چندان تمایل نداشتند به اپیدمی ایدز بپردازند ، عکاس این عکس با انتشار این عکس ، بار دیگر باعث مطرح شدن نام این بیماری در جامعه شد.
۳۰ – دسامبر ۱۹۷۸ ، کره جنوبی : تقابل مادری با پلیش ضد شورش بعد از دستگیری پسرش. این عکس در جریان تظاهراتی که برای اعتراض به تقلب در انتخابات برگزار شده بود ، گرفته شد.
۳۱- دسامبر ۱۹۸۸ : شوروی : زلزله ارمنستان
۳۲ – ۴ ژوئن ۱۹۸۹ ، پکن چین : توضیح این عکس را در اینجا بخوانید.
۳۳ – ژانویه ۱۹۹۰ ، کوزوو ، یوگسلاوی : عزاداری برای مردی که در جریان تظاهرات برای اعتراض به لغو خودمختاری کوزوو کشته شده است.
۳۴ – فوریه ۱۹۹۱ ، عراق : گروهبان آمریکایی به خاطر مرگ یک سرباز که ظاهرا بهترین دوستش بوده و اشتباها مورد هدف خودی قرار گرفته است ، میگرید.
۳۵ – نوامبر ۱۹۹۲ ، سومالی : مادری فرزندش را آماده خاکسپاری میکند. کودک به خاطر قحطی فوت کرده است.
۳۶- سال ۱۹۹۳: نوار غزه: کودکان فلسطینی، اسلحههای اسباببازی را به نشانه مقاومت بالا گرفتهاند.
۳۷ – ژوئن ۱۹۹۴ ، رواندا : چهره مردی از قبیله هوتو که از سوی هم قبیلهایهایش به خاطر ظن به همکاری با قوم توتسی شکنجه شده است.
۳۸ – می ۱۹۹۵ ، چچن : چهره یک آواره در حال انتقال به اردوگاه آوارگان در جریان مناقشه بین نیروهای جداییطلب چچن و ارتش روسیه.
۳۹ – ۱۹۹۶ ، آنگولا : یک قربانی انفجار مین
۴۰ – سپتامبر ۱۹۹۷ ، الجزیره الجزایر : یک زن در خارج بیمارستانی که مجروحان و کشتهشدگان قتل عام بنتالله به آن منتقل میشوند ، در حال شیون است.
۴۱ – نوامبر ۱۹۹۸ ، کوزوو : بیوه یک سرباز ارتش آزادیبخش کوزوو در مراسم تشییع جنازه شوهرش
۴۲ – آوریل ۱۹۹۹ ، آلبانی : یک مرد آلبانیایی در حال قدم زدن در خیابانی در Kukës آلبانی که در آن خشونتهای نژادی شیوع زیادی دارد. عکاس موفق نشد با این مرد حرف بزند.
۴۳ – سال ۲۰۰۰ ، تگزاس آمریکا : مادر مهاجران مکزیکی در حال درست کردن غذا
۴۴ – سال ۲۰۰۱ ، پاکستان : پیکر یک پسربچه آواره افغان آماده خاکسپاری میشود.
۴۵ – ۲۳ ژوئن ۲۰۰۲ ، قزوین ، ایران : پسربچهای در مراسم به خاکسپاری پدرش که در جریان زلزله کشته شده است.
۴۶ – مارس ۲۰۰۳ نجف عراق : یک زندانی جنگ عراق ، فرزندش را ، دلداری میدهد.
۴۷ : دسامیر ۲۰۰۴ ، تامیلنادو هند : زنی در ماتم نزدیکان کشتهشدهاش در سونامی
۴۸ – آگوست ۲۰۰۵ ، نیجر : مادر و فرزند در یک مرکز اورژانس توزیع غذا
۴۹- سال ۲۰۰۶: بعد از بمباران بیروت توسط اسرائیل، جوانان لبنانی به جنوب بیروت رفتهاند تا خانههای ویران را ببینند.
۵۰- سال ۲۰۰۷– سرباز آمریکایی خسته از یک روز پیکار شدید با طالبان در افغانستان:
۵۱- سال ۲۰۰۸: متعاقب رکود اقتصادی و متروک ماندن خانههای، این مامور آمریکایی در حال بازدید از یک خانه متروک است تا مطمئن شود تهی از مجرمان و معتادان است و اسلحهای در آن پنهان نشده است.
۵۲- …
۵۳- سال ۲۰۰۹– بی بی عایشه در ۱۲ سالگی به جبر، همسر یک عضو طالبان شد و وقتی گریخت و به خاطر بدرفتاری به خانه پدر رفت، او را پیدا کردند و اینچنین بینی او را بریدند. توضیحات بیشتر در مورد این عکس را در اینجا بخوانید.
۵۴- سال ۲۰۱۰: بعد از تظاهرات مردم در صنعا (یمن) در اعتراض به علی عبدلله صالح، با گاز اشکآور با جمعیت برخورد شد. در اینجا مادری، پسر ۱۸ ساله خود را که از عوارض استنشاق و برخورد گاز اشکآور رنج میبرد، در آغوش گرفته است:
۵۵- سال ۲۰۱۱– بعد از بمباران غزه توسط اسرائیل، جسد دو کودک توسط عموهای آنها و جمعیت تشییع میشود.
۵۶- فوریه سال ۲۰۱۳: مهاجران آفریقایی در شهر دیبوتی در سالحل دریا به امید اینکه گوشیهای موبایل آنها سیگنالی از سومالی بگیرد، گوشیهای خود را بالا گرفتهاند:
۵۷- …
۵۸- آگوست سال ۲۰۱۵: یک کودک سوری از شکاف کوچکی در سیمخاردار در مرز بین صربستان و مجارستان به سوریهایی که قبلا توانستهاند به دیگر سو بگریزند، داده میشود:
۵۹- نوزده دسامبر سال ۲۰۱۶: ترور سفیر روسیه در آنکارا:
۶۰- سوم می سال ۲۰۱۷: یک مرد ۲۸ ساله در ونزوئلا در پی تظاهرات علیه نیوکولاس مادورو در حالی که بدنش آتش گرفته، در حال دویدن است.
salaam.mamnun az zahmati ke keshide budid.baase man besiyaar jaaleb va ba’zihaash aamuzande budan.inke talangori zade mishe va aadam majbur mishe baa didane ba’zi ax haa chand lahze i fekr kone ke… baaz ham mamnun.paayande baashid
این عکسها خیلی تکون دهنده هستن
خیلی خیلی جالب بود . مرسی . خیلی زحمت کشیدید
عکس ۴۵ زیباتر بود
http://www.neatorama.com/2007/01/02/13-photographs-that-changed-the-world/
اینم ۱۳ تای دیگه
عالی بود
http://shirazi.blogfa.com/post-58.aspx
http://shirazi.googlepages.com/ershad-2.gif
salam. shoma siti ro mishnasid ke beshe ahange filme “dead man” ro azash download kard? khodetoon nadarinesh?
prometema@yahoo.com
تفریبا تمام عکس ها پرمعنا بودند خصوصا انها که از مرگ سخن می گفتند.
با سپاس فراوان
باتشکر.متاسفانه همه عکسهای انتخاب شده از مرگ ونیستی و….حکایت دارد ایکاش حداقل چندتایی از آنها از حیات و زندگی حکایت داشت و این معانی زیادی داردو باز متاسفانه؟!
هرچند خیلی از عکسها آزار دهنده هستند ولی کار جالبی بود . خسته نباشید .
Tanks a lot
dameg garam ,dameg garam ,dameg garam
eyVaLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL
جالب بود و تلخ. ممنون
سلام وخسته نباشی به شما دوست عزیز.
مثل همیشه شما بهترینها رابرای من ودیگر دوستان میفرسدید وازشما نهایت تشکررادارم .
خسته نباشید خدانگهدار
جالب بود متشکرم
کار جالبی بود اما یک جای خالی داشت و آن اشاره نکردن به فاجعه زلزله بم بود. فاجعه ای که یک عکس از مجموعه پنج تایی آن که توسط آقای عطاالله طاهر کناره گرفته شده بود در مسابقات عکس جهانی برنده و دنیا را تکان داد و تاثیر زیادی در ارسال کمکهای جهانی به زلزله زدگان داشت.
موضوع عکس تصویر مردی رنج کشیده بود که جسد دو فرزند دو قلوی خود را که زیر آوار کشته شده بودند را بغل کرده و برای دفن به قبرستان بم میبرد تا دفن کند. این پنج عکس مراحل حمل تا دفن اجساد تا قبرستان و دفن هردو در یک گور را نشان میداد. ( هردو با هم بدنیا آمده و باهم از دنیا رفته بودند).
این هم لینک عکس در سایت بی بی سی
http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2004/02/printable/040220_ag-7thday.shtml
خوبه که آدم یکی از عکس شماره۲۳ رو قاب کنه و تویه خونش بزنه.اینطوری بعضی چیزا یاد آدم نمیره هیچوقت
وحشتناک بود.واقعاًمتاثر شدم.ولی به دیدنشون می ارزید.جداًخسته نباشی.
khile ali bod
همیشه اینطور بوده ولی مردم اهمیت نمیدن…انسانهای خود خواه
اون سال که این پست رو گذاشته بودین، یادمه این پست در چند قسمت بود، یه فایل زیپ هم گذاشته بودین که عکس ها توش بود،
عاشق این عکس ها شده بودم، دائم نگاهشون می کردم و بعد از اون پست تا چند سال وبلاگتون رو دنبال کردم،
از اون سال تجربه های جالبی تو زندگیم داشتم که یه جاهایش هم با یادگرفتن و تجربه عکاسی کردن مستند همراه شد.
اینارو نوشتم که بگم یه پست وبلاگ شما تو اون سال، تو زندگی من و مسیرش سالها تاثیر گذاشت و چیزی بود که همیشه در ذهنم مونده بود.
مطمئنم افراد دیگه ای هم از نوشته های شما تجربیات و خاطرات شخصی خودشون رو خواهند داشت.
دمتون گرم و خدا قوت.
از توضیحات شما زیر عکس ها ممنونم واقعا به زیبایی تمام و رنج اون دوران ها
سایتتون بینظیره.ساعتها دارم به عکسها و نقاشی ها نگاه میکنم.بینظیرن و البته دردناک