فکر می‌کنید که بزرگ‌ترین عکس دنیا با دوربین کدام شرکت معتبر گرفته شده است؟ کدام پرینتری این عکس را چاپ کرده است؟
شاید پیش خود حدس‌هایی بزنید. اما واقعیت این است که بزرگ‌ترین عکس دنیای توسط یک دوربین بزرگ روزنه‌ای یا Pinhole گرفته شده است.
چنانچه می‌دانید در دوربین‌های روزنه‌ای خبری از لنز نیست، در این دوربین‌ها، نور از طریق روزنه‌ای کوچک وارد می‌شود و تصویری معکوس در جدار پشتی دوربین ایجاد می‌کند.
چهار قرن پیش از میلاد مسیح، اقلیدس و ارسطو، مشاهدات خود را از تصویرهایی که به صورت اتفاقی با مکانیسم مشابه دوربین‌های روزنه‌ای می‌دیدند، در آثارشان توصیف کرده بودند، اما این یک دانشمند ایرانی مقیم خوزستان و زاده بصره بود که نخستین بار کار عملی روی دوربین روزنه‌ای انجام داد:
ابن هیثم در قرن پنجم هجری / یازدم میلادی وسیله‌ای را به نام جعبه تاریک (camera obscura) را برای مطالعهٔ خورشیدگرفتگی به کار برده بود.این وسیله، طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت. اتاقک تاریک، عبارت بود از جعبه یا اتاقکی که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه‌ای ریز، وجود داشت. عبور نور از این روزنه باعث می‌شد که تصویری نسبتاً واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن تشکیل شود.
این وسیله به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و تمامی نقاشان بخصوص نقاشان ایتالیایی قرن شانزدهم از آن برای طراحی دقیق منظره‌ها و ملاحظه دورنمایی صحیح استفاده می‌کردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل روزنه قرار می‌دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می‌کردند. این تصاویر بسیار واقعی و از ژرفانمایی (پرسپکتیو) صحیحی برخوردار بود.
برای اینکه تصویر خوبی، توسط یک دوربین روزنه‌ای ایجاد شود باید توجه زیادی به انتخاب درست اندازه روزنه، مبذول شود.
به مطلب اصلی این پست برگردیم: پنج سال پیش در یک آشیانه متروک هواپیماهای F18 در ایروین کالیفرنیا، بزرگ‌ترین عکس دنیا با ایجاد یک دوربین روزنه‌ای بزرگ ایجاد شد.
شش عکاسی و انبوهی از دستیاران در ثبت این عکس با هم مشارکت کردند. هدف آنها این بود که نگاتیو سیاه و سفیدی از ایستگاه هوایی، برج کنترل و کوه‌های اطرف بسازند. منظره‌ای که آنها می‌خواستند از آن عکس بگیرند، این بود:
آنها یک آشیانه را انتخاب کردند و منفذهای ورود نور را به آن بستند و جدارهای داخلی آن را با پاشیدن مواد مخصوص، ضدنور کردند:
عکس، روی پارچه‌ای که با آغشته کردن با ۲۱ گالون ژلاتین هالید نقره به نور حساس شده بود، ایجاد شد. فاصله این پارچه از روزنه ۲۴ متر بود. زمان نوردهی ۳۵ دقیقه و اندازه شکاف، شش میلیمتر بود.
برای ظاهر کردن عکس، آنها پارچه را در محفظه‌ای که گنجایش‌اش به اندازه استخر شنای المپیک بود و ۶۰۰ گالون ماده ظهور و ثبوت در خود داشت، قرار دادند.
در نهایت، عکسی با ابعاد ۳۳ در ۲۶ متر ایجاد شد، که از پنج سال پیش تا به حال بزرگ‌ترین عکس دنیا است. قرار است این عکس به زودی، برای سومین بار به نمایش عمومی گذاشته شود.
این نمای کلی از عکس است که شاید شما اگر دقت نکنید، چیزی در آن تشخیص ندهید:
اما اگر کمی نزدیک‌تر شویم، جزئیات خوبی می‌بینیم:
منابع: ویکی‌پدیا (+ و +) – گیزمودو و سایت پروژه
خیلی جالب بود.
ممنون.
موضوع جالبی بود