وقتی عشق و اسکایپ، دوباره خانوادهها را گرد هم میآورد
گاه پیش میآید که نزدیکترین و عزیزترین کسان ما، بسیار از ما دور هستند.
به یازی فناوری، البته ما از هم بیخبر نیستیم، طوری که دوستان و نزدیکان ما میتوانند از لحظه لحظه زندگی ما را از طریق توییتها یا عکسهای اینستاگرام، آگاه شوند.
اما این فناوری باعث نشده که بتوانیم عزیزانمان را عملا به خاطرات دیجیتال خودمان بیاوریم! اما عکاسی خوشذوق و مبتکری بهنام «جان کلنگ» John Clang سعی کرده است با اسکایپ و پروژکتور، این وضعیت را تغییر بدهد، او به صورت مجازی خانوادههای دور از هم را به هم نزدیک میکند و از آنها عکس برمیدارد.
او با فناوریای ارزان و در دسترس، باعث شده است که خانوادهها دوباره بتوانند با هم بودن را تجربه کنند.
این پروژه از یک تجربه شخصی منشأ گرفت: در سال 1999، «کلنگ» از سنگاپور به نیویورک رفته بود و از والدینش دور شده بود. در آن زمان او مجبور بود به خاطر گران بودن هزینه تماس تلفنی، مکالماتش را محدود کند. او تنها یک یا دو بار در سال میتوانست پدر و مادرش را ببیند. تا اینکه به فکرش رسید به صورتی که در عکس میبینید، با پدر و مادرش عکس دستجمعی بگیرد و از آن به بعد، تصمیم گرفت به خانوادههای دیگر هم کمک کند، لحظات شادی داشته باشند.
در لحظاتی که کلنگ میخواهد خانوادهها را آماده عکس گرفتن کند، بیشتر افراد فاصلهها را فراموش میکنند. اکثر آنها از عکس نهایی که با این شیوه گرفته میشود، بسیار راضیاند.
در ابتدای سال میلادی 2013، نمایشگاهی از 40 پرتره کلنگ، در موزه ملی سنگاپور به نمایش درخواهد آمد.
باریکلا سرعت عمل. دو ساعت هم نگذشته آتلانتیک منتشر کرده. خسته نباشید دکتر جان 🙂
به این میگن فرهنگ استفاده درست از تکنولوژی