چین سریع‌ترین ابررایانه دنیا را ساخت (دو برابر سریع‌تر از آمریکایی‌ها)

بر اساس خبر تازه‌ای که منتشر شده است، دانشگاه ملی فناوری‌های دفاعی چین موفق شده است که سریع‌ترین ابررایانه دنیا را در «گوانگژو»ی چین بسازد، این ابررایانه مبتنی بر لینکوس است و تیانهی-2 نام دارد.

این ابررایانه 32 هزار پردازه زئون دارد که توسط 48 هزار شتاب‌دهنده زئون فی Phi و یک پتابایت حافظه پشتیبانی می‌شود و سرعت آن 33.86 پتافلاپ است. (هر پتافلاپ معادل انجام یک کوادریلیون عمل ریاضی در ثانیه است.)

Tianhe-2

به زبان ساده، دیگر ابررایانه تیتان آمریکایی در آزمایشگاه ملی Oak سریع‌ترین ابرریانه دنیا نیست، سرعت تیتان 17.59 پتافلاپ است.

با این همه مسابقه اصلی، رسیدن به عملکرد یک اگزوفلاپی (یعنی انجام یک کویینتریلیون عمل ریاضی در ثانیه) است! اعتقاد بر این است که ما در عرض یک دهه می‌توانیم چنین ابررایانه فوق‌العاده‌ای را بسازیم.

تیانهی-2 حدود 17.8 مگاوات انرژی مصرف می‌کند، یکی از مشکلات و محدودیت‌های عمده در راه ساختن ابرریانه‌ای سریع‌تر همین میزان مصرف انرژی است، معماری‌ای که از سال 2010 به بعد در زمینه ساخت ابرریانه وجود دارد، بر شتاب‌دهنده/پردازنده چند هسته‌ای متمرکز است، اما این فناوری رفته رفته کارایی خود را از دست داده است و باید فناوری‌های تازه‌ای پیدا شوند تا میزان مصرف انرژی از یک تا دو مگاوات به ازاری هر پتاوات کمتر شود.

باید ببینیم که آیا تا پایان سال میلادی جاری تیانهی -2 میتواند تاج پادشاهی را بر سر داشته باشد یا زودتر از آنچه تصور می‌شود، ساقط خواهد شد!

از 500 ابررایانه برتر دنیا، 65 تای آنها در چین و 253 عدد آنها در آمریکا قرار دارند. پردازنده‌های اینتل در 80 درصد آنها استفاده می‌شوند. برای ورود به این فهرست سرعت ابررایانه باید چیزی حدود 76 تا 96 ترافلاپ باشد.

منبع


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

7 دیدگاه

  1. خدا رو شکر این رقابتا فقط به بهتر شدن کیفیت و پیشرفت
    علم و فناوری کمک میکنه
    امیدوارم ایران خودمون هم به جمعشون اضافه شه

  2. شاید با این کار از ترنیتی زود تر پرده برداری بشه
    باید به متخصصین نرم افزار چینی یک تبریک جدی گفت که اینقدر هسته پردازشی رو با هم سینک کردن چون از نظر سخت افزاری زیاد (زیاد) سخت نیست پردازده “فی” رو روی “فت توین” بزاری اما نرم افزار جددا مشکل مشه اینقدر هسته پدازشی سینک کرد

    1. اتفاقا به نظرم مشکل اصلی قسمت سخت‌افزاری است. نرم‌افزاری که برای ارتباط بین هسته‌ها مورد استفاده قرار میگیره MPI هست که حدود ۱۰-۱۵ سال پیش استاندارد شده و الان به خوبی کار میکنه. این روزها تقریبا با پایتون هم میشه هزاران پردازنده رو با هم سینک کرد با چند خط کد.

      1. من جددا نمی دونم چرا دوستان لااقل یه نگاه نمیدازن که خود طراح این مجموعه خودش چی گفته که از چه نرم افزار و سخت افزاری استفاده کرده بعد بیان نظر بدن راحت ترین کار تو این مبحت سخت افزار عزیزم 10 15 سال پیش اخه …….. ترا فلاپ
        عجب حرفای اینروزا میشنویم

        1. Kylin اینم اسم نرم افزار دوست عزیز تازه با همین ابر … فکر کنم از 10 15 پیشم استدانداری نداره

  3. ایران 200 سال دیگم یه ابر رایانه ی معمولی رو نمیتونه بسازه،این ابر رایانه ای که الان میگن ایران ساخته رو بیشتر قطعاتش چینیه،وگرنه ایران همچین چیزی نمیتونه بسازه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]