یک تریلیارد کیسه پلاستیکی‌ای که سالانه به محیط زیست تحمیل میکنیم
نویسنده مهمان: حامد حاتمی: آخرین بار که از کیسه های پلاستیکی استفاده کرده اید چه زمانی بوده؟ شاید همین امروز … کیسه های پلاستیکی امروزه همه جا پیدا می‌شوند. در فروشگاه‌ها، ارائه کالا علاوه بر بسته بندی معمول، درون کیسه های پلاستیکی نوعی احترام به مشتری تلقی می شود. اما استفاده زیاد و گاه بی مورد از این کیسه‌ها در حال تبدیل شدن به یک بحران جدی زیست محیطی است.
بد نیست با هم نگاهی به آمار این بحران بیندازیم:
سالانه حدود 5 میلیون کیلوگرم کیسه های پلاستیکی، راه خود را از زباله دانی‌ها به آبهای جاری و در نهایت به اقیانوس‌ها باز می کنند، نشریه تلگراف برآورد می‌کند که در هر کیلومتر مربع از آب اقیانوس‌ها حدود 46 هزار قطعه پلاستیک شناور هستند که هر سال باعث مرگ حدود 1 میلیون پرنده دریایی و حدود 100 هزار پستاندار آبزی (نظیر دلفین‌ها و…) و حیوانات مختلف از 200 گونه متنوع می شوند.
مؤسسات تحقیقات قطبی نیز اظهار می‌کنند که زباله‌های پلاستیکی خود را تا اقیانوس‌های منجمد شمالی و جنوبی رسانده‌اند یا بعبارتی دیگر زباله‌های پلاستیکی اقصی نقاط دنیا را فتح کرده‌اند. مشکل اینجاست که هنوز راه مؤثر و مقرون به صرفه‌ای هم برای جمع‌آوری و کنترل این مقدار زباله پلاستیکی پیدا نشده است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده در نشنال جئوگرافیک هر سال حدود 500 میلیارد تا 1 تریلیارد کیسه پلاستیکی در سراسر جهان تولید و مصرف می‌شود. اما تنها 1% از این مقدار پلاستیک، بازیافت می‌شوند. علت این است که بازیابی کیسه‌های پلاستیکی بسیار گران و هزینه‌بر است. کریستین ساینس مانیتور هزینه تقریبی بازیافت هر تُن کیسه پلاستیکی را حدود 4000 دلار برآورد می کند در حالیکه که همین مقدار پلاستیک بعد از بازیافت تنها 32 دلار ارزش خواهد داشت.
تا دلتان بخواهد باز هم از این آمارهای تکان دهنده هست، اما ما چه باید بکنیم؟ همانطور که دیدید بازیابی و اصلا جمع‌آوری این حجم از زباله ها تقریبا کاری غیرممکن است و حتی در صورت امکان هم بسیار هزینه بر خواهد بود. پس گزینه جمع آوری و بازیافت فعلا راه حل اصلی ما نیست. اما پزشکان همیشه می‌گویند پیشگیری بهتر از درمان است…این راهکار در اینجا هم صدق می کند. استفاده نکردن از کیسه‌های پلاستیکی و جایگزینی آنها با انواع پارچه‌ای و کاغذی می تواند روش مناسبی باشد.
در حال حاضر تعدادی از کشورها به این نتیجه رسیده‌اند و هر سال تعداد شهرها، ایالتها یا کشورهایی که قوانینی بر علیه کیسه‌های پلاستیکی وضع می کنند، بیشتر می شود. در اینجا می توانید لیستی از کشورهایی که در آنها قوانینی برای ممنوعیت یا محدودیت کاربرد کیسه های پلاستیکی وضع شده را ببینید.
در کشورما هنوز قانونی برای محدود کردن استفاده از کیسه های پلاستیکی وجود ندارد، اما ما می‌توانیم با کم کردن مصرف کیسه های پلاستیکی به حفظ مرمر آبی زیبایمان کمک کنیم. مثلا اگر برای حمل وسیله‌ای که خریده ایم، نیاز به کیسه پلاستیکی نداریم، از فروشنده کیسه پلاستیکی قبول نکنیم. داشتن یک سبد کوچک یا کیف پارچه ای، برای خرید هم راهکار مناسب دیگری است که نیاز ما به کیسه پلاستیکی را کمتر می کند.
با یک حساب سرانگشتی اگر هر ایرانی هر روز یک کیسه پلاستیکی کمتر استفاده کند، هر روز 70 میلیون وهر ماه حدود دو میلیارد قطعه زباله پلاستیکی کمتر در کشور ما تولید خواهد شد.
پی‌نوشت: 21 تیرماه جاری، روز خرید بدون نایلکس و بدون ظروف یک‌بارمصرف پلاستیکی در فروشگاه‌های شهروند و میادین تره‌بار شهرداری تهران است. این روز که «روز بدون نایلکس» نامگذاری شده و با شعار «امروز یک کیسه پلاستیکی کمتر» در دستور کار قرارگرفته است. (+)
این نوشته‌ها را هم بخوانید
جناب مجیدی، ممنون از مقاله خوبتون.
با اجازه در یک گروه فیسبوکی حامی طبیعت بازنشر شد.
https://www.facebook.com/groups/245388238911000/permalink/405574459559043/
سلام دکتر.
این قضیه واقعا معضلی برای بشریت و به خصوص ما ایرانی هاست.
اتفاقا همین چند هفته پیش بود که با دوستی آشنا شدم که یه شرکتی رو بهم معرفی کرد که موادی به پلاستیکها اضافه می کنه که اونها رو زیست تجزیه پذیر می کنه.
اگه دوست داشتید به این سایتها یه سری بزنید :
http://d2w.ir
http://www.symphonyenvironmental.com
امیدوارم همه ما بتونیم در حفظ محیط زیست مون فعال باشیم.
یکی پلستیک رو می ندازه بیرون ، یکی هم جمعش میکنه !
آهای آقا یا خانوم محترم ، هر آشغال ( پلاستیک یا غیر پلاستیک ) رو
می اندازی زمین ، یک رفتگر زحمت کش خم میشه تا برش داره :|
تصمیم گیریش با تو هست چی کار میخوای بکنی !
جناب دکتر،با اجازه تون از قسمتهایی از این مقاله در وب خودم استفاده خواهم کرد.
از گاندی نقل قول شده:
The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated
با سلام خدمت دوستان عزیز
من خودم خیلی فوکوسم تو زمینه و ازار دهنده است واقعاً واسم ،یه جورایی حرفه دلم با جامعه است که از فقر فرهنگی میدونم این مسئله را ،هر کالایی را خریداری میکنیم یه نایلکس میگیریم واسش و اگه فروشنده امتناع کنه ناراحت میشیم جالب اینجاس تا میرسیم خونه کالا را از نایلکس را در میاریم و پلاستیکشو مستقیم میندازیم تو زباله ،این کارم کاملاً طبق عادته ،من خودم واسم پیش اومده که به فروشنده گفتم آقا نایلکس نمیخوام و با دست اوردم وسایلمو تو ماشین ،بعد جالب اینجاست که فروشنده چشاش گرد شده ،بعضی وقتام با شنیدن اینکه بی دلیل واسه چی نایلکس بگیرم فکر کرده وتایید کرده حرفمو….
مدتها درباره این نوع آلودگی محیط زیست فکر کردم و چند راهکار به ذهنم رسید
1- کمپینی که مالیاتهای ویژه ای رو برای این محصولات در نظر بگیره تا قیمت تمام شده بالاتر بره و همینجور مفت مفت دست مردم ندن.
2- داشتن یک زنبیل به سبک 20 سال پیش هنگام خرید تا مواد خریداری شده را راحت تو زنبیل بزاریم واحتیاجی به کیسه پلاستیکی نباشه.(انگ بی کلاس بودن قابل تحمله)
3- یکی دو قلم کالا را بدون کیسه از فروشگاه تحویل بگیریم.
4- در خریدهایی که مجبور به استفاده از کیسه پلاستیکی هستیم از فروشنده بخواهیم که وسائلمان را درون کیسه زباله(نو) تحویلمان بدهد چون کیسه زباله را می توان مجددا استفاده کرد( به عنوان کیسه زباله)
قطعا تمام این کارها و پیشنهادات دیگر احتاج به فرهنگ سازی و همت داره
من یه سوال دارم. ما هر وقت میریم به دامان طبیعت کلیه ی پلاستیک ها و بطری ها رو میسوزونیم. با توجه به آلودگی که وارد هوا میکنه راه حل منطقی به نظر میاد یا نه؟
درود بر شما
باید سعی شود فرهنگ استفاده از کیسه های قابل تجزیه استفاده شود که عمر آنها در محیط زیست کمتر می باشد