علت‌ها و عوامل مستعدکننده انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
DIC (به نام کواگولوپاتی مصرفی نیز شناخته می‌شود) اختلال خونریزی دهنده ناگهانی وسیع و معمولاً کشنده است که در آن فاکتورهای انعقادی به صورت تصادفی فعال شده و خودبخود افت می‌کنند.
تظاهر بالینی بیماری شامل خونریزی و همچنین ترومبوز است.
آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال یا رها شدن فاکتورهای بافتی مانند عوارض زایمانی (آمبولی مایع آمنیوتیک، دکولمان، نگهداشتن جنین مرده) همولیز، بدخیمی، تروما، عفونت/ سپسیس، پانکراتیت حاد یا ARDS از عوامل آغازکننده DIC است.
تشخیص افتراقی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال
سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
TTP
اپیدمیولوژی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
اغلب بیماران به شدت ناخوش هستند. (اغلب در ICU)
علایم و نشانه‌های انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
پدیده‌های خونریزی:
خونریزی از پوست/ مخاطات
خونریزی از محل اسکار جراحی، محل اتصال کاتتر، محل‌های سوراخ شده
پدیده‌های ترومبوزی:
آکروسیانوز محیطی
گانکرن انگشتان، اندام تناسلی و بینی
تشخیص انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
CBC: ترومبوسایتوپنی، RBC قطعه قطعه شده (شیستوسیت)
PT و PTT
افزایش محصولات تجزیه فیبرین
افزایش D- دایمر
کاهش فیبرینوژن با خونریزی بیشتر همراه است.
بررسی علل زمینه‌ای (از طریق کشت خون)
درمان انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
برطرف نمودن علت زمینه‌ای
درمان عفونت، درصورت دکولمان خارج کردن جنین یا سایر روش‌های متناسب
کنترل علایم عمده
خونریزی: FFP، پلاکت و یا هپارین
ترومبوز: هپارین وریدی
پیش آگهی/ سیر بالینی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
DIC روندی پیشرونده و کشنده دارد.
درمان حمایتی است تا زمانی بتوان که علت زمینه‌ای را برطرف کرد.
