انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC چه بیماری‌ای است؟ چه علایمی دارد و چطور تشخیص داده می‌شود و درمان می‌شود؟

علت‌ها و عوامل مستعدکننده انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• DIC (به نام کواگولوپاتی مصرفی نیز شناخته می‌شود) اختلال خونریزی دهنده ناگهانی وسیع و معمولاً کشنده است که در آن فاکتورهای انعقادی به صورت تصادفی فعال شده و خودبخود افت می‌کنند.
• تظاهر بالینی بیماری شامل خونریزی و همچنین ترومبوز است.
• آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال یا رها شدن فاکتورهای بافتی مانند عوارض زایمانی (آمبولی مایع آمنیوتیک، دکولمان، نگهداشتن جنین مرده) همولیز، بدخیمی، تروما، عفونت/ سپسیس، پانکراتیت حاد یا ARDS از عوامل آغازکننده DIC است.

تشخیص افتراقی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال
• سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
• TTP

اپیدمیولوژی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• اغلب بیماران به شدت ناخوش هستند. (اغلب در ICU)

علایم و نشانه‌های انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• پدیده‌های خونریزی:
• خونریزی از پوست/ مخاطات
• خونریزی از محل اسکار جراحی، محل اتصال کاتتر، محل‌های سوراخ شده
• پدیده‌های ترومبوزی:
• آکروسیانوز محیطی
• گانکرن انگشتان، اندام تناسلی و بینی

تشخیص انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• CBC: ترومبوسایتوپنی، RBC قطعه قطعه شده (شیستوسیت)
• PT و PTT
• افزایش محصولات تجزیه فیبرین
• افزایش D- دایمر
• کاهش فیبرینوژن با خونریزی بیشتر همراه است.
• بررسی علل زمینه‌ای (از طریق کشت خون)

درمان انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• برطرف نمودن علت زمینه‌ای
• درمان عفونت، درصورت دکولمان خارج کردن جنین یا سایر روش‌های متناسب
• کنترل علایم عمده
• خونریزی: FFP، پلاکت و یا هپارین
• ترومبوز: هپارین وریدی

پیش آگهی/ سیر بالینی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC

• DIC روندی پیشرونده و کشنده دارد.
• درمان حمایتی است تا زمانی بتوان که علت زمینه‌ای را برطرف کرد.