انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC چه بیماری‌ای است؟ چه علایمی دارد و چطور تشخیص داده می‌شود و درمان می‌شود؟
علت‌ها و عوامل مستعدکننده انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- DIC (به نام کواگولوپاتی مصرفی نیز شناخته می‌شود) اختلال خونریزی دهنده ناگهانی وسیع و معمولاً کشنده است که در آن فاکتورهای انعقادی به صورت تصادفی فعال شده و خودبخود افت می‌کنند.
- تظاهر بالینی بیماری شامل خونریزی و همچنین ترومبوز است.
- آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال یا رها شدن فاکتورهای بافتی مانند عوارض زایمانی (آمبولی مایع آمنیوتیک، دکولمان، نگهداشتن جنین مرده) همولیز، بدخیمی، تروما، عفونت/ سپسیس، پانکراتیت حاد یا ARDS از عوامل آغازکننده DIC است.
تشخیص افتراقی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- آسیب منتشر سلول‌های اندوتلیال
- سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
- TTP
اپیدمیولوژی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- اغلب بیماران به شدت ناخوش هستند. (اغلب در ICU)
علایم و نشانه‌های انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- پدیده‌های خونریزی:
- خونریزی از پوست/ مخاطات
- خونریزی از محل اسکار جراحی، محل اتصال کاتتر، محل‌های سوراخ شده
- پدیده‌های ترومبوزی:
- آکروسیانوز محیطی
- گانکرن انگشتان، اندام تناسلی و بینی
تشخیص انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- CBC: ترومبوسایتوپنی، RBC قطعه قطعه شده (شیستوسیت)
- PT و PTT
- افزایش محصولات تجزیه فیبرین
- افزایش D- دایمر
- کاهش فیبرینوژن با خونریزی بیشتر همراه است.
- بررسی علل زمینه‌ای (از طریق کشت خون)
درمان انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- برطرف نمودن علت زمینه‌ای
- درمان عفونت، درصورت دکولمان خارج کردن جنین یا سایر روش‌های متناسب
- کنترل علایم عمده
- خونریزی: FFP، پلاکت و یا هپارین
- ترومبوز: هپارین وریدی
پیش آگهی/ سیر بالینی انعقاد منتشر داخل عروقی یا DIC
- DIC روندی پیشرونده و کشنده دارد.
- درمان حمایتی است تا زمانی بتوان که علت زمینه‌ای را برطرف کرد.