میراث لینکلن- یک سمفونی که به پایین کشیدن یک دیکتاتور کمک کرد

شش هزار نفر در سالنی در «کاراکاس» جمع شده بودند تا اجرای ارکستر سمفونیک ونزوئلا به رهبری «آرون کوپلند» را ببینند. قرار بود قطعهٔ «پرترهٔ لینکلن» از آثار کوپلند اجرا شود که ضمن موسیقی قدرتمند آن، یک راوی جملات تکان دهنده‌ای از لینکلن را دکلمه می‌کرد. یکی از حضار، دیکتاتور نظامی ونزوئلا «مارکوس پرز هیمِنِز» بود که حکومتش به بی‌رحمی و درندگی بدنام بود.

یک هنرپیشهٔ پرشور به نام «خوانا سوخو» شروع به خواندن ترجمهٔ جملات لینکلن برای جمعیت غرق در سکوت کرد. قطعه با جملات پایانی سخنرانی «گتیسبرگ» لینکلن به پایان می‌رسد: «حکومت مردم، از مردم، برای مردم، نباید از زمین محو شود.» وقتی سوخو ترجمهٔ اسپانیایی این قسمت از سخنرانی را خواند، ناگهان جمعیت از جا پریدند و با صدای مهیبی شروع به دست زدن کردند، صدا آن قدر زیاد بود که کولند نتوانست چند میزان پایانی موسیقی را بشنود.

یکی از خبرنگاران نیویورک تایمز می‌گفت که این موسیقی «تاثیری جادویی» بر تماشاچیان گذاشته بود. تاثیر آن بر هیمِنِز هم کم و بیش مشابه یود. فریاد یکپارچهٔ تماشاچیان، اولین اعتراض عمومی به دیکتاتوری نظامی او بود. بعدها به کوپلند گفتند که موسیقی او جرقهٔ شروع انقلاب بوده است.

نه ماه بعد، دیکتاتور پایین کشیده شد و با کمک ان کنسرت شبانه، ونزوئلا تولد آزادی را جشن گرفت.