چه کسی استرالیا را کشف کرد؟ دریانوردان هلندی یا کاپیتان کوک؟

دریانوردان هلندی و نه کاپیتان کوک، نخستین اروپایی‌هایی بودند که استرالیا را کشف کردند اما احتمالاً آن‌ها هم نخستین کاشفان این سرزمین نبودند.

در دوران اکتشافات فاتحان، هیئت‌های مذهبی و بازرگانان، موفق به کشف سرزمین‌های دور شدند. اما آن سوی آمریکا، خاور دور و سواحل افریقا، سرزمین بزرگ دیگری هم وجود داشت که نام لاتین آن ترا استرایس نودوم کوگنیتا (به معنای سرزمین جنوبی ناشناخته) بود. روایاتی از این سرزمین ناشناخته و حاصلخیز که جانورانی عجیب و غریب داشت به گوش اروپایی‌ها رسیده بود.

بهشت جنوبی؟

بسیاری به غلط تصور می‌کنند که دریانورد انگلیسی، کاپیتان جیمز کوک کاشف استرالیا بود اما او نخستین دریانورد و کاشفی نبود که پایش به این سرزمین رسید. احتمالاً چینی‌ها در قرن پانزدهم وارد این سرزمین شدند. سلسلهٔ پادشاهی مینگ دریانوردانی را برای تفحص به این سرزمین فرستاده بودند. حتی وقتی مارکوپولو در قرن چهاردهم به چین آمد، چینی‌ها اطلاعاتی دربارهٔ سرزمین جنوبی داشتند. هنگامی که او به اروپا بازگشت دربارهٔ سرزمینی در جنوب چین صحبت می‌کرد. اکتشافات ماژلان حاوی گزارش‌هایی دربارهٔ سرزمینی پهناور در جنوب بود.

در اوایل قرن هفدهم ناوگانی عازم این سرزمین جنوبی شد. اسپانیایی‌ها نقشهٔ جزایری را ترسیم کردند که بعدها نام گینهٔ جدید را بر آن‌ها نهادند. اما نخستین اروپایی‌هایی که پا به استرالیا نهادند، هلندی‌ها بودند. در ۱۶۰۶ دریانورد هلندی به نام ویلم جانسز، جزایر گینهٔ جدید را در جستجوی طلا و ادویه بررسی کرد.

جانسز از گینه به طرف جنوب رفت و به دماغه‌ای رسید که امروز به دماغهٔ یورک معروف است.

کاشفان هلندی گزارش کردند که این سرزمین بی‌حاصل است و خبری از طلا در آن نیست و هیچ محصول بدردبخوری هم در آن پیدا نمی‌شود. این قاره تا یک قرن و نیم بعد هم ناشناخته باقی ماند.

در ۱۷۶۸ کاپیتان کوک برای مساحی منطقه از زلاند جدید عازم این سرزمین شد و به ساحل شرقی استرالیا رسید که سرزمین سبز و حاصلخیزی بود و او انواع گیاهان جدید را آن‌جا دید و نام آن منطقه را نئوساوت ولز گذاشت. بعد از آن پای مهاجران اروپایی به این سرزمین باز شد.

زندان مستعمراتی

انگلستان قبلاً مجرمان خود را به آمریکا می‌فرستاد اما بعد از جنگ استقلال دیگر نمی‌توانست این کار را بکند بنابراین نئوساوت ولز را محل مناسبی برای اسکان مجرمان و افراد شریر تشخیص داد.

در ۱۷۸۷ دو کشتی جنگی به همراه سه کشتی حمل و نقل پر از ۶۵۰ خدمه، بازرگان و ۷۷۰ مجرم عازم این سفر شد. سفر دریایی آن‌ها ۸ ماه طول کشید و سرانجام به لنگرگاهی مناسب رسیدند و نام آن را بندر سیدنی گذاشتند.

در طی ۸۰ سال بعد، انگلستان ۱۶۲۰۰۰ مجرم را به این سرزمین تبعید کرد. به سربازان و مجرمانی که دوران محکومیت خود را طی می‌کردند زمینی داده می‌شد و کم‌کم زمین‌های اطراف سیدنی به کشتزارهای بزرگی مبدل شد. مهاجران بیشتری به این سرزمین آمدند و شهرهای جدیدی شکل گرفت.

اکنون بعد از گذشت بیش از ۲۰۰ سال، استرالیا یکی از صنعتی‌ترین کشورهای جهان است.