ما چه میزان نسبت به حیوانات خانگی خودمان مسئول هستیم؟
در شرایطی که بسیاری از ماها ممکن است این روزها دغدغه‌های اقتصادی داشته باشیم، شاید این سؤال بیش از اندازه غیرملموس به نظر می‌رسد.
این را قبول دارم! اما راستش به گمان من جامعه‌ای که مهربانی در قابل حیوانات را فراموش نکرده باشد، در مقابل آدم‌ها هم دل‌رحم خواهد بود. هر مهربانی و مراقبتی از حیوانات خانگی یا جانداران بیرون، مخصوصا در این روزها سرد، لزوما هزینه‌ساز نیست.
بگذارید داستان بامزه‌ای برایتان تعریف کنم. گربه پنج سالهای صاحبش را از دست داده بود. صاحب او پیرزنی مبتلا به آلزایمر بود.
متاسفانه او در سالهای واپسین، مرتب فراموش می‌کرد که آیا ظرف عذای گربه‌اش را پر کرده یا نه. بنابراین بسیار پیش آمد که به گربه‌اش چند وعده غذای اضافی بدهد.
همین امر باعث شد که وقتی گربه بی‌سرپرست پیدا شد، مددکاران با منظره عجیبی روبرو شوند، این گربه بسیار چاق شده بود و ۱۶ کیلوگرم وزن داشت. طوری که بسیاری از فعالیت‌های عادی یک گربه را نمی‌توانست انجام بدهد.
اسم این گربه فربه، بازوکا است. اسمی عجیب برای یک گربه!
خانواده فاستر، پذیرفتند که سرپرستی از این گربه را قبول کنند. آنها تصمیم گرفتند که به صورت مسئولانه از وضعیت سلامتی او مراقبت کنند و به او کمک کنند که به آهستگی وزن خود را خود کم کند.
به علاوه فاسترها تصمیم گرفتند که اسم بازوکا را تغییر بدهند و اسمی متناسب با هیبت و شکوه ظاهری او انتخاب کنند. اسم جدید این گربه هم عجیب بود: پادشاه آگوستوس!
گربه ما حالا کم کم به وزن عادی برگشته و می‌تواند بدون کمک از پله‌ها بالا برود و به طبقه بالایی برود.
راستش همان طور که حیوانات خانگی ما را سرگرم می‌کنند و با بازیگوشی و مهربانی بی‌آلایش خود، به زندگی ما شادی می‌بخشند، ما هم باید در مقابل سلامتی آنها مسئول باشیم. فربهی حتی برای یگ گربه هم، نشانه سلامت نیست!
ویدئوی کوتاهی از تمرینات او:
