بزرگ‌ترین موزه فیلم جنگ ستارگان، یک موزه شخصی با 500 هزار قطعه متنوع است!
درون ذهن یک کلکسیونر، یک هوادار مشتاق یک فیلم یا شخصیت چه می‌گذرد؟ چگونه می‌شود که سال‌های طولانی از عمرش را صرف یافتن انواع کالاهایی می‌کند که به نحوی به عشقش مربوطند؟ او چطور هزینه و مکان لازم برای نمایش و انبار این کالاها را پیدا می‌کند؟
چهار سال پیش کتاب رکوردهای گینس، موزه و کلکسیون شخصی رانکو – اوبی – ون در کالیفرنیای آمریکا را بررسی کرد. این مجموعه شخصی، تعداد بسیار زیادی از کالاهای مربوط به سری فیلم‌های جنگ‌های ستاره‌ای را دارد.
درهایی به سبک سفینه‌های جنگ ستاره‌ای، عروسک‌های فیگوراتیو بزرگ و کوچک شخصیت‌های سریال به اندازه‌های مختلف، ماسک‌ها، شمشیرهای نوری، روبات‌ها، پوسترها، مدل سفینه‌ها و …
رانکو – اوبی – ون به صورت مرتب بر تعداد قطعات این مجموعه می‌افزاید تا آن حد که فرصت نکرده برخی از قطعات را به خوبی تقسیم‌بندی کند و در گروه درست جای بدهد.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
قفسه‌هایی بزرگ و پهناور به اندازه یک فروشگاه، مملو از قطعات خرد و ریز جنگ ستارگان هستند. برخی از آنها قدمتی به اندازه زمان نمایش نخستین فیلم جنگ ستارگان دارند.
اما به سوال اول این پست برمی‌گردیم و نظر شما را هم می‌خواهیم؟ چه می‌شود که یک نفر علاقه پیدا می‌کند مجموعه‌دار شود؟
-وقت آزاد زیاد و تلاش برای پیدا کردن یک سرگرمی پویا
-داشتن چیزی برای تفاخر
-دلبستگی به ماهیت اشیای مجموعه
– داشتن یک خلا عاطفی، طوری که اشیای مجموعه او را به یاد روزگار کهن خوش می‌اندازد و او مدام با کاویدن خاطرات و جمع کردن اشیا، به صورت نامحسوس گذشته بی‌دغدغه را دنبال می‌کند.
