معرفی فیلم بیا و بنگر Come and See 1985
مشهورترین اثر اِلِم کلیموف. فیلمی درباره جنایات ارتش هیتلر در بلاروس. چهل سال از پیروزی قوای شوروی بر ارتش آلمان نازی میگذشت. سالگرد چهل سالگی مقاومت به یک فیلم نیاز داشت. کلیموف و فیلمنامه نویسش آلِس آداموویچ فیلمنامه‌اش ضدجنگ آماده کردند. آداموویچ در نوجوانی شخصا شاهد فجایای جنگ در بلاروس بود. او می‌دانست دارد درباره چه چیز می‌نویسد. و کلیموف حقایق را در اوج به تصویر کشید. سربازان هیتلر ۶۲۸ روستا را در بلاروس به همراه ساکنانشان به آتش کشیده بودند.
مرد و زن و بچه را در کلیسا یا سولهٔ روستا حبس می‌کردند و بعد می‌گفتند هرکس فرزندی ندارد می‌تواند بیرون بیاید. آنها که می‌ماندند با بچه‌هایشان به آتش کشیده می‌شدند. گاهی بچه‌ها را بیرون نگه می‌داشتند و آنها را خوراک سگ‌های وحشی می‌کردند. کلیموف باید همین‌ها را نشان می‌داد. نابازیگری سیزده ساله انتخاب کرد که به گفتهٔ خودش بعد از اتمام فیلمبرداری طاقت فرسای فیلم بخشی از موهایش سفید شده بود. کلیموف همه صحنه‌ها را در بلاروس، به زبان محلی، با گلوله‌های جنگی و با نابازیگران فیلمبرداری کرد. جنگ را دوباره ساخت و برای همین است که تماشای بیا و بنگر سخت است.
تماشای حیوان‌هایی که زجر می‌کشند سخت است. تماشای پسر نوجوانی که پیر می‌شود سخت است. تماشای دخترانی که در کامیون سربازان هیتلر جیغ می‌کشند سخت است. تماشای مردانی با بدن‌های سوخته، زنانی با پاهای خون آلود، کودکانی زیر دست و پا و پایانی که شروع همه چیز است سخت است. شاهکار کلیموف علاوه بر تحسین منتقدان با چیزی حدود ۳۰ میلیون تماشاگر در طول اکرانش در شوروی به هر آنچه که یک فیلم باید کسب کند دست یافت و واکنش کلیموف بعد از ساخت بیا و بنگر چه بود؟ بله، کلیموف دیگر فیلمی نساخت. کار او در این دنیا تمام شده بود.
من این فیلمو طبق تعریفی که ازش شنفتم با کیفیت ۱۰۸۰ و زیرنویس چسبیده دانلود کردم. متاسفانه زیرنویس اصلا انسجام نداشت و نامفهوم بود، کیفیت فیلم هم با اینکه ۱۰۸۰ بود، اصلا خوب نبود. خود فیلم هم برام جذابیتی نداشت و به جز اواخر فیلم که بخشی از واقعیات فیلم رو به تصویر کشید، باقیش خسته کننده بود و چیز خاصی هم نداشت. تو این سبک بهترین فیلمی که دیدم فهرست شیندلره، که واقعا بی نظیره!!