معرفی فیلم آخرِ شب Late Night 2019
کارگردان : نیستا گاناترا. بازیگران: اِما تامپسون(کاترین نیوبری)، میندی کالینگ (مولی پاتل)، جان لیتو (ویترلاول)،
هیو دَنسی (چارلی)، دنیس اوهیر (براد). 102 دقیقه. درجه نمایشی : R
شاید بهترین فیلم سال
آخر شب یکی از بهترین فیلم‌های سینمای آمریکا در سال جاری است. این فیلم اولین بار در جشنوارهٔ ساندنس به نمایش درآمد و با استقبال گرم منتقدان روبه‌رو شد. فیلم حرف‌های بسیاری برای گفتن دربارهٔ موضوعات اساسی بشری دارد : جنسیت، نژاد، طبقه، سن و… در آخر شب هیچ اتفاق عجیب و غافلگیرکننده‌ای روی نمی‌دهد اما تماشاگر به شدت درگیر قصه و دیالوگ‌ها می‌شود. شناخت شخصیت هر انسانی می‌تواند هیجان‌انگیز باشد اما فقط فیلم‌های معدودی توان کشف و عرضهٔ این نوع نادر از هیجان را دارند. نیشا گاناترا (کارگردانی که تاکنون در عرصهٔ تلویزیون فعال بوده و با سناریست و یکی از دو ستارهٔ فیلم، میندی‌کالینگ، کار کرده است) به نحو عالی توانسته شخصیت‌های اصلی فیلم‌اش را در مقطعی حساس از زندگی‌های آن‌ها و در تقابل و تعامل با یکدیگر بشناساند و از این طریق کلی حرف‌های مهم دربارهٔ واقعیت‌های جهان‌شمول بشری بزند.
اما تامپسون بانوی هزارچهره و هزار لهجهٔ سینما، در فیلم آخر شب نقش کاترین نیوبری، مجری یک برنامهٔ کمدی در یکی از مهم‌ترین شبکه‌های تلویزیونی آمریکا را بازی می‌کند. کاترین در برنامهٔ خود با زبان طنزانتقادی دربارهٔ مسایل سیاسی روز حرف می‌زند. او سی‌سال است که این برنامه را دارد اجرا می‌کند. در اتاق کارش ردیف جوایز اِمی جایزه‌ای که همه ساله به بهترین‌های تلویزیونی اهدا می‌شود به چشم می‌خورد. اما غالب این جوایز مربوط به سال‌های نخستین برنامهٔ کاترین است. در واقع اوضاع فعلی اصلا رضایت‌بخش نیست. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که روزبه‌روز از تعداد بینندگان برنامهٔ کاترین دارد کاسته می‌شود. مدیر تلویزیون، کارولین مورتون( ایمی رایان) به کاترین هشدار داده که برنامه‌اش یکنواخت و خسته‌کننده شده و اگر تغییر مسیر ندهد مجبور است به کار وی خاتمه دهد. مورتون در نظر دارد یک مجری تازه‌کار جنجالی به اسم دانیل تنانت (ایکه بارینهولتز) را جانشین کاترین کند. کاترین که خودش هم پی به افت چشم‌گیر برنامه‌اش برده است، تصمیم می‌گیرد تحولی در «اتاق نویسندگان»اش، که جملگی مردان سفید پوست هستند ایجاد کند. به این ترتیب عضو تازه‌ای به گروه نویسندگان برنامه اضافه می‌شود. این فرد یک زن هندی به اسم مالی پاتل (میندی کالینگ) است که تجربهٔ چندان زیادی به عنوان نویسنده ندارد. مالی تا پیش از این به عنوان مدیر کیفیت یک کارخانهٔ شیمیایی کار می‌کرد. اما او به سرعت توانایی خود را در زمینهٔ نوشتن متن‌های طنز تند وتیز نشان می‌دهد. کاترین به این نتیجه رسیده که برنامه‌اش باید برای طیف‌های وسیع‌تری از مردم جالب باشد و استخدام مالی در راستای همین هدف است. اما مالی در ابتدا با استقبال سرد همکاران مردش روبه‌رو می‌شود. او حتی در «اتاق نویسندگان» صندلی‌ای برای نشستن ندارد. با این حال، مالی مداومت به خرج می‌دهد و تدریجاً راه خود را باز می‌کند و…
شخصیت قدرت‌مند کاترین، با بازی عالی و بدون نقص اِما تامپسون، یکی از جذابیت‌های فیلم است. کاترین زنی شجاع، با اراده و بعضاً زورگو است. این‌ها خصوصیاتی است که برای هر زنی که می‌خواهد در دنیای مردسالار شبکه‌های تلویزیونی جایگاهی برای خود به دست آورد ضروری است. کاترین با همین روش‌رفتاری توانسته برای سی‌سال جایگاه خود را حفظ کند. اما او قسی‌القلب و غیرمنطقی نیست و به معایب و کم و کسری‌های برنامه‌اش آگاه است. مالی در مقابل، ابتدا بی‌اعتماد به نفس است و در آغاز راه با موانع متعددی از سوی همکاران مردش روبه‌رو می‌شود. اما او نیز ذاتاً شخصیت قوی‌ای دارد. فیلم در واقع برخورد و تعامل دو زن -یکی انگلیسی تبار و دیگری هندی تبار- در مقاطع حساس زندگی‌های حرفه‌ای‌شان با یکدیگر است. هر دو از پس این رابطه چیزهای زیادی برای آموختن از هم دارند.
آخر شب نه‌تنها فیلم خوبی است بلکه یک موفقیت کاری زنانه نیز هست. دو بازیگر اصلی فیلم، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان همگی زن هستند. کالینگ فیلم‌نامه‌ای نوشته که نقطهٔ قوت فیلم است. این فیلم‌نامه برآمده از تجربیات شخصی کالینگ به عنوان نویسنده در یک برنامهٔ تلویزیونی است. اگر هیچ چیز تصنعی‌ای در فیلم وجود ندارد یک دلیل‌اش همین نکته است. برای همهٔ کسانی که بازی‌های خوب و ماهرانه را دوست دارند، فیلم آخر شب چه در نقش‌های اصلی و چه در نقش‌های فرعی انبوهی از بازی‌های استادانه را ارائه کرده است. و بهترین بازی بی‌شک از آن اِما تامپسون است که به احتمال زیاد جایزه دیگری برایش به ارمغان خواهد آورد.
منبع: نشریه دنیای تصویر
