جانی دپ در نقش یک عکاس مشهور: یوجین اسمیت و عکس تاریخی و تاثیرگذارش

مطابق خبر اختصاصی که deadline منتشر کرده است، جانی دپ در یک فیلم که بازتاب بخش مهمی از زندگی یک عکاس خبری به نام اوژن اسمیت است، بازی کرده است و حقوق پخش این فیلم توسط MGM خریداری شده و این فیلم در ماه فوریه اکران گسترده و همگانی خواهد شد.

نام این فیلم Minamata است. خوانندگان قدیمی «یک پزشک» احتمالا داستان عکس تاریخی اسمیت را می‌دانند.

میناماتا اسم یک شهر در ژاپن است. در اوایل ۱۹۵۰ ساکنین محلی ساحل شهر میناماتا در استان کوماموتو در ژاپن متوجه رفتارهای عجیب و غریبی در حیوانات آن منطقه شدند. گربه‌ها حرکاتی عصبی از خودشان نشان می‌دادند، پرندگان از آسمان سقوط می‌کردند و علایم بیماری همچنین در ماهیها و صدفها هم مشاهده شد.

علایم این بیماری در انسان‌ها با مشکلاتی در راه رفتن، سخن گفتن، بینائی، شنوائی، بی‌حسی اعضای بدن، گرفتگی عضلانی و همچنین ازدست دادن هوشیاری و تعادل در ساکنین این منطقه در سال ۱۹۵۶ شروع شد.

تیم تحقیقاتی دانشگاه کوماموتو دریافت که عامل بیماری می‌بایست مسمومیت غذائی در اثر فلزات سنگین باشد. نهایتاً پس از مدتی کشف شد که عامل اصلی بیماری میناماتا مصرف مواد غذائی آلوده به جیوه آلی بوده‌است.

عامل آلودگی به زودی کشف شد: شرکت چیسو مواد زاید فلزی سنگین را به داخل دریا خالی می‌کرد!

هرچند پس از کشف علت بیماری، شرکت چیسو اعلام نمود فیلتری را برای تصفیه فاضلاب صنعتی تعبیه نموده، اما این کارخانه استفاده از این واکنش سنتزی و روانه نمودن جیوه سمی به آب دریا را تا سال ۱۹۶۸ میلادی ادامه داد و تلاشهای قربانیان بیماری و مردم محلی در متوقف نمودن روند آلودگی تا آن زمان بی نتیجه ماند. بعدها مشخص گردید فیلتر نصب شده در پاکسازی آب از جیوه آلی بی تأثیر بوده‌است. تا ماه مارس سال ۲۰۰۱، ۲۲۶۵ تن به‌طور رسمی به عنوان قربانی بیماری میناماتا تأیید شد.

در سال 1971، یوجین اسمیت با همسر دومش -الین میکو- به تقضای یک فعال حقوق قربانیان این حادثه، به ژاپن سفر کرد. آنها در ابتدا در نظر داشتند که 3 ماه در ژاپن بمانند، اما اقامت آنها سه ساله شد. در این سه سال اسمیت از قربانیان حادثه یک سری عکس سریالی گرفت که اخرین سری عکس‌های خبری این عکاس مشهور دنیا هم شد.

مشهورترین عکسی که او گرفت از یکی از قربانیان حادثه بود به نام توموکو یومورا بود که به خاطر مسمومیت دچار معلولیت و حادثه شد و توسط مادرش حمام می‌شد.

این عکس توسط نشریه لایف چاپ شد و جاودان شد. اولین بار من خودم این عکس را در ویژه‌نامه عکاسی مجله دانشمند دیدم، که در آن اشاره شده بود که حتما می‌بایست عکاس رابطه نزدیکی و مهربانه‌ای و توام با اعتمادی با قربانیان محلی ایجاد کرده باشد که اجازه گرفتن عکسی از رنج خصوصی آنها را یافته باشد.

کاگردان فیلم اندرو لویتاس است. اولین نمایش فیلم در ۲۱ فوریه ۲۰۲۰ در جشنواره فیلم برلین انجام شد.

منابع: + . + . +

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]