فیلم خاطرات بریجت جونز – خلاصه داستان، نقد و بررسی – Bridget Jones’s Diary 2001
کارگردان: شارون مگوایر
فیلمنامه: ریچارد کورتیس، اندرو دیویس و هلن فیلدینگ، بر مبنای رمانی نوشته فیلدینگ.
بازیگران: رنی زلوگر، جما جونز، سلیا ایمری، جیمز فاکنر، جیم برودبنت، کالین فرت، هیو گرانت و پل بروک
«بریجت» (زلوگر)، زن بریتانیایی سی و خردهای سالهای است که علاقه زیادی به خوردن و نوشیدن و سیگار کشیدن دارد و نمیتواند جلوی اضافه وزنش را بگیرد. در حالی که «بریجت» با این مشکلات و دردسرهای کارش در دنیای نشر دست و پنجه نرم میکند، برای مهمانی کریسمس، به خانه پدر و مادرش میرود.
آنان سعی میکنند دخترشان را با «مارک» (فرت) آشنا کنند که پسر یکی از همسایگانشان است. «مارک»، بریجت» را تحویل میگیرد ولی «بریجت» دل باخته رئیساش، «دانیل» (گرانت) میشود که مردی است جذاب و اهل وقت گذرانی با زنها. «دانیل» تعدادی «ایمیل» برایش میفرستد که سرانجام به دعوت شامی میانجامند. «دانیل» فاش میکند که او و «مارک» هم دانشکدهای بودهاند و در همان دوران دانشجویی «مارک» نامزدش را از چنگش بیرون آورده است.
وقتی «بریجت» پی میبرد که «دانیل» با یکی از همکاران امریکاییاش سر و سری دارد، تصمیم میگیرد شغلش را تغییر دهد و با مجریگری تلویزیونی تحولی در زندگیاش به وجود آورد. در یک مهمانی شام، اتفاقی به «مارک» برمی خورد که باز به او ابراز علاقه میکند. وقتی «دانیل» از «بریجت» میخواهد که به سویش بازگردد، دو مرد سر او دعوا میکنند تا معلوم شود کدام یک بیشتر لیاقت مهر و محبت «بریجیت» را دارد…
یک مدرک قطعی برای اثبات یک بازیگر؛ این زلوگر است که فیلم را دیدنی میکند و باعث میشود ظرفیتهای رمان پرفروش فیلدینگ برای خلق یک شخصیت زن واقعا ملموس تحقق پیدا کند: نگران، متزلزل، خواه ناخواه خنده دار و قابل درک، بدون بازی با احساسات تماشاگر. کارگردانی، فیلمنامه و باقی عوامل را کنار بگذارید. زلوگر با شخصیتی که میتوانست حتی زننده و نامطبوع باشد، شگفتی میآفریند و خودشناسی یک زن سی سال به بالای مجرد – را وقتی از امکانات و سلیقه آلامد ستارههای مجموعههای پر طرفدار تلویزیونی این سالها بیبهره باشد.
برای هر تماشاگری مهم و علاقه برانگیز میکند (او برای این نقش لهجه انگلیسی قانعکنندهای را | از کار در میآورد و حدود ده کیلو وزن زیاد میکند). گرانت و فرت در نقش مردانی که برای جلب توجه بریجت» رقابت میکنند، بازیهای جالبی ارائه میکنند و در کنار زلوگر تصویری مفرح و پر از طعنههای نومیدانه از اما و اگرهای ارتباط عاطفی در دنیای سرخورده مدرن میسازند. دنباله فیلم (بیبن کیدران) در سال ۲۰۰۴ روی پرده آمد.
این نوشتهها را هم بخوانید
یکی از مرخرف ترین فیلمهایی که تا الان دیدم همین فیلمه