سریال فرندز Friends – مرور نوستالژی‌ها و آنچه این سریال را جذاب و دیدنی کرده بود – به بهانه پخش قسمت ویژه Friends: The Reunion
چند ساعت بیشتر از پخش قسمت ویژه سریال فرندز با عنوان Friends: The Reunion نمی‌گذرد. الان دیگر لینک دانلود این قسمت ویژه در بیشتر سایت‌های دانلود آمده و دقایقی هم است که زیرنویس فارسی آن هم موجود شده.
این قسمت را گذاشته‌ام برای اینکه امشب ببینم و از چند جهت اضطراب خفیفی دارم. یکی که این قسمت مرور خاطره جالبی از آب درنیاید و بیشتر یک قسمت تجاری و دور از روح سریال باشد و دیگر اینکه دیدن این قسمت من را یاد سال‌ها پیش بیندازد. زمانی که دنیا کرونازده نبود و همه چیز ثابت کمی بیشتری داشت!
من سریال را مقداری دیرتر از دوستان وبی‌ام دیدم. علت دیر شروع کردن این سریال توسط من، این بود که تصور نمی‌کردم سریالی در حد سریال‌هایی مانند لاست یا پریزن بریک باشد و یک سریال با جو کمدی را اصلا در حد رقابت با سریال‌های درام نمی‌دانستم.
آن زمان با توجه به سعرت بسیار پایین اینترنت، دانلود یک قسمت از سریال‌های 45 دقیقه‌ای حتی با کیفیت نازل 360p یک ساعتی طول می‌کشید.
کمی که پیشتر رفتیم اوضاع کمی بهتر شد، اما باز هم نه در آن حد که آنقدر صبر پیشه کنم و همه سیزن‌های فرندز را دانلود کنم. یک زمان نسخه DVD سریال را سفارش دادم که کیفیت پایین تصویرش تو ذوقم زد. یک قسمت از سریال را دیدم و بعد ادامه ندادم. تا اینکه چند ماه بعد نسخه بلو ری آن را باکیفیت خیلی خوب پیدا کردم و تهیه کردم.
سریال‌های آپارتمانی زیادی بر مبنای ماجراهایی که بین دوستان نزدیک رخ می‌دهند، ساخته شده‌اند، اما هیچ یک فرندز نشدند. فرندز شخصیت‌‌پردازی ویژه و شوخی‌هایی داشت که تا آن زمان در هیچ سریالی دیده نشده بود. با اینکه این سریال در دهه 90 میلادی پخش شده ، اما هنوز هم دیدنی است و گاهی که ما به تکه‌هایی از آن در اینستاگرام برمی‌خوریم، یاد روزهای خوش گذشته می‌افتیم.
یک سری سریال‌ها و فیلم‌ها هستند که آنقدر موقع دیدنشان به ما خوش می‌گذرد که بعدا وقتی هیچ جانشینی برای آنها پیدا نمی‌کنیم، آرزو می‌کنیم که قرصی پیدا کنیم که به صورت انتخابی و انحصاری، خاطره آن فیلم یا سریال را از مغز ما بزدایند، باشد که با دیدن دوباره آنها، باز موج‌های خوشی به روحمان راه یابند. فرندز هم دقیقا یکی از همین سریال‌ها بود.
سریال «فرندز » Friends یکی از بهترین و تکرارنشدنی‌ترین سیتکام (Sitcom) یا کمدی موقعیت‌های تلویزیونی تاریخ است. چندلر، مانیکا، جویی، ریچل، راس و فیبی، شش نفری که در زندگی طرفداران این سریال، در زندگی همه ما، سال‌های سال نقش برجسته‌ای داشته‌اند، با پایانش رفته رفته در پستوی خاطراتمان تبدیل به نوستالژی بی‌همتایی شدند و اکنون بعد از بیش از یک دهه و نیم از پخش آخرین قسمت فرندز، قسمت دیدار مجدد آن پخش شده است.
اتفاقی که برای بسیاری از هواداران سریال هیجان‌انگیز و خوشحال‌کننده و برای عده‌ای ناخوشایند است. چرا که دیدن دوباره شخصیت‌های دوست داشتنی‌مان که حالا گذر زمان بر چهره و ظاهر آنها گرد پیری نشانده، شاید کمی دلچسب به نظر نرسد و ترجیح بدهیم شمایل جذاب و شیرین‌شان را با همان آخرین تصویری که از آنها دیده‌ایم برای همیشه در خاطرات و ذهن‌مان ثبت کنیم.
تک تک بازیگران این سریال و عواملش هم ایده بازگشت دوباره را غلط و مخاطره‌آمیز ارزیابی می‌کردند.
۲۶ سال پیش در تاریخ ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۴، سریال فرندز را شرکت برادران وارنر تولید شد و شبکه ان بی‌سی آن را پخش کرد. این سریال از همان روز اول تاثیر بسیاری بر زندگی طرفداران بیشمارش گذاشت، به طوری که پس از گذشت ۱۶ سال از پایان سریال، فرندز همچنان یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های شبکه نتفلیکس است و طرفداران بیشماری در سراسر جهان دارد.
عنوان سریال فرندز
در اوایل دهه ۹۰ میلادی، دیوید کرین و مارتا کافمن، طرحی هفت صفحه‌ای برای سریالی سیتکام با نام «کافه بی‌خوابی» نوشتند. جدا از این که نام سریال متفاوت بود، طرح اولیه فیلمنامه هم حال وهوای متفاوتی با فرندز داشت. به عنوان مثال، جویی و مونیکا قرار بود که مهم‌ترین شخصیت‌های سریال باشند.
شبکه ان بی‌سی از آنها خواست که فیلمنامه را بازنویسی کنند. آنها پس از بازنویسی‌های متعدد، نام سریال را از «کافه بی‌خوابی»، به «دوستانی مثل ما» و بعد «در اتاق نشیمن» تغییر دادند ولی در نهایت فرندز به عنوان نام اصلی این سریال انتخاب شد. با آغاز فیلمبرداری سریال، عنوان آن به «ما شش نفر» تغییر کرد و در نهایت چند روز قبل از پخش آن، اسم سریال به «فرندز» انتخاب و تثبیت شد و به یکی از ماندگارترین اسامی میان سریال‌های کمدی تبدیل شد.
انتخاب اولیه بازیگران
با بازیگران شش نفره، جای تعجب نیست که بسیاری از بازیگران مختلف برای هر نقش در نظر گرفته شده‌اند.
برای مثال افرادی مانند کتی‌گریفین و جین لینچ برای شخصیت فیبی مدنظر بودند ولی در نهایت این نقش به الیسا کوردو رسید. حتی سازندگان سریال این نقش را به الن دجنرس پیشنهاد کردند ولی او حضور در این نقش را نپذیرفت. داستان برای شخصیت چندلر بینگ کمی پیچیده‌تر بود؛ جان فاورو و جان کرایر برای بازی در نقش چندلر بینگ بیشترین شانس را داشتند و متیو پری به هیچ عنوان شانس زیادی برای این نقش نداشت. در طول فیلمبرداری طرح سریال فرندز، متیو پری به عنوان بازیگر، در قسمت اول سریال علمی تخیلی «لکس ۲۱۹۴» بازی می‌کرد. خوشبختانه، سریال لکس نتوانست شبکه‌ای برای خود پیدا کند، ساخت آن سریال لغو و و متیو پری با نمایش بی‌نظیر خود در تست دیگری از شخصیت چندلر بینگ، به عنوان بازیگر این سریال انتخاب شد و توانست نقش چندلر را از آن خود و در سریال فرندز ایفای نقش کند.
انتخاب اول مانیکا برای نقش ریچل
تهیه‌کنندگان می‌خواستند کورتنی کاکس نقش ریچل را بازی کند ولی کاکس قبول نکرد. قبل از این که سریال فرندز پخش شود، کورتنی کاکس نسبت به سایر بازیگران اصلی سریال، معروف‌تر بود. تهیه‌کنندگان سریال فرندز در این فکر بودند که کورتنی کاکس را برای شخصیت ریچل انتخاب کنند ولی کاکس نقش مونیکا را انتخاب کرد، چون او شخصیت قوی و شجاع را دوست داشت. در نهایت به اصرار کورتنی کاکس نقش مانیکا به او واگذار شد و جنیفر آنیستون که قرار بود نقش مانیکا را بازی کند، در نقش ریچل ظاهر شد. سریال فرندز قرار بود حول محور چهار شخصیت باشد. در مراحل اولیه تولید سریال، نویسندگان قصد داشتند که روی شخصیت‌های مونیکا، ریچل، راس و جویی تمرکز کنند و فیبی و چندلر تنها شخصیت‌های مکملی باشند که در چند پلان در هر قسمت حضور پیدا کنند.
نوشتن شخصیت راس برای دیوید شویمر
تنها بازیگری که از ابتدا برای حضور در این سریال مشخص بود، دیوید شویمر در نقش راس گلر بود و سازندگان سریال مراحل ساخت و شخصیت پردازی راس گلر را کاملا بر مبنای حضور دیوید شویمر برنامه‌ریزی کردند.
اریک کارمک چند بار گفته بود که برای بازی در نقش راس گلر، تست داده اما انتخاب نشده بود. زیرا کوین برایت، تهیه‌کننده اجرایی سریال مدت‌ها قبل با دیوید شویمر کار کرده بود. بنابراین نویسندگان سریال بر اساس صدای شویمر، شخصیت راس گلر را خلق کردند. این عمل باعث شد که دیوید شویمر به عنوان اولین بازیگر سریال فرندز انتخاب شود.
فیلمبرداری با حضور ۳۰۰ تماشاگر
سریال فرندز غیر از سکانس‌های حساس، مقابل تماشاچیان در استودیو برادران وارنر فیلمبرداری می‌شد. فیلمبرداری یک قسمت از سریال، فرایندی طولانی به شمار می‌رفت و زمان فیلمبرداری یک قسمت آن حتی تا شش ساعت هم به طول می‌انجامید. برای تغییر دکوراسیون و محیط هم تقریبا ۲۰ دقیقه زمان صرف می‌شد، با این حال قسمت‌های سریال جز بخش‌ها و سکانس‌های بسیار مهم که در داستان اصلی نقش داشتند، در برابر حدود ۳۰۰ تماشاگر ضبط می‌شد.
معمولا تماشاگران از طرفداران پروپاقرص سریال بودند. همه بازیگران تایید کردند که این عامل به صورت یک آزمایش برای ما محسوب می‌شد تا مطمئن شویم که لطیفه‌ها و لحظات سریال واقعا خنده دار باشند و بیننده از دیدن آنها نهایت لذت را ببرد.
در سکانس نهایی فصل چهارم که راس هنگام ازدواج خود نام عروس را به اشتباه به زبان می‌آورد، تماشاگری حضور نداشت؛ دلیل این تصمیم بسیار واضح است؛ به دلیل جلوگیری از لو رفتن داستان سریال.
اعتیاد متیو پری (چندلر)
متیو پری در طول فیلمبرداری، به اعتیاد روی آورد. در سال ۱۹۹۷، متیو پری به خاطر اعتیاد به موادمخدر و مشروبات الکلی، به مرکز توانبخشی منتقل شد. در سال ۲۰۰۱ هم بار دیگر برای ترک اعتیاد به آنجا رفت. او بعد‌ها افشا کرد که هرگز در زمان فیلمبرداری، مست نبوده است: «من به شدت خمار بودم. سپس همه چیز بد پیش رفت و نتوانستم آن را مخفی کنم و به همه گفتم و همه هم متوجه شدند. »
در اواسط فصل سوم سریال تا انتهای آن فصل لاغرشدن متیو پری به دلیل اعتیاد و استفاده از دارو‌های مخصوص بازپروری بسیار آشکار است. او در طول این سال‌ها هیچوقت درباره این موضوع صحبت نکرد ولی در چند سال اخیر شروع به صحبت درباره اتفاق‌های بد زندگی‌اش کرده و گفت: «دوران اعتیاد من بسیار دردناک و در تنهایی گذشت. در زمان فیلمبرداری من هیچ وقت با حال بد در محل فیلمبرداری حاضر نشدم ولی درد بسیاری را تحمل می‌کردم؛ نه تنها درد جسمانی بلکه درد شدید‌تر، درد روحی روانی آن بود. در آن زمان فکر می‌کردم که همه چیز در دنیا دارم ولی سخت در اشتباه بودم. پول تمام چیزی نیست که شما نیاز دارید. خدا را شکر می‌کنم که دوستان خوبی داشتم که باعث شدند به خودم بیایم و این آغازی شد برای ترک اعتیادم. اکنون که به آن دوران فکر می‌کنم، ترسناک‌ترین لحظات زندگی‌ام آن دوران بود، به هیچ عنوان دوست ندارم به آن دوران برگردم. »
مشکل بازیگران با حیوانات سریال
راس میمونی خانگی داشت که نامش مارسل بود و در واقع با دو میمون با نام‌های مانکی و کیتی در صحنه بازی می‌کرد. شخصیت مارسل از داستان فصل دوم سریال خارج شد؛ چون که فیلمبرداری از یک میمون کار زمانبری بود و کار هدایت مارسل هم بسیار سخت بود. در یکی از پشت صحنه‌های بامزه سریال، راس می‌کوشد برای مارسل مفهوم تلویزیون را توضیح دهد اما بی‌قراری‌های مارسل باعث شد که اوضاع از کنترل خارج شود. بازیگران اصلی سریال رابطه خوبی با حیوانات نداشتند؛ لیسا کوردو به شدت از اردک می‌ترسید و در فصل سوم زمانی که یک اردک در خانه جویی و چندلر وجود داشت، لیساکوردو تا جای ممکن از سکانس‌های با اردک فرار می‌کرد و در آنها نقشی نداشت. جنیفر آنیستون بار‌ها در طول فیلمبرداری با وجود مارسل، به دلیل به هم ریختن وسایلش از دست آن میمون به سازندگان سریال شکایت کرد و در نهایت پس از گذشت مدت کمی از وجود مارسل در سریال، او در فصل دوم از داستان سریال خارج شد.
شهرت ناگهانی بازیگران پس از پخش سریال
بازیگران سریال هر کدام با شیوه‌های متفاوتی با معروف شدن ناگهانی خود کنار آمدند. مت لبلانک برای سال‌ها قادر به خارج شدن از خانه نبود و دچار افسردگی موقت شد. او گفت: «من هیچ وقت نمی‌خواستم که شخصیتی به این معروفی باشم، شاید فکر کنید دیوانه ش ده‌ام ولی حقیقت دارد. مدیر برنامه‌های من بسیار از این موضوع ناراحت بود، تمام بازیگران به مدیر برنامه‌های خود زنگ می‌زنند و می‌پرسند که چه خبر؟ پروژه جدید برای من سراغ نداری؟ ولی من پس از پایان سریال به او زنگ زدم و گفتم: “لطفا شماره من را برای چند سال پاک کن، بعدا صحبت خواهیم کرد. آن روز‌ها بسیار تاریک و ناراحت‌کننده بود ولی خوشحالم که آن دوران تمام شد و از آن عبور کردم. »
دیوید شویمر نیر مانند مت لبلانک با معروف شدن ناگهانی خود مشکل داشت؛ او می‌گوید: «تطابق دادن خودم با معروفیتی که شخصیت راس گلر به وجود آورده بود، برای من بسیار سخت بود و به قیمت از دست دادن بسیاری از دوستان و نزدیکانم تمام شد. » داستان‌های بسیاری درباره موضوع مشکلات بازیگران سریال با معروف شدن ناگهانی آنها وجود دارد ولی مانند دو مثال فوق، هیچ گاه تایید نشدند.
کورتنی کاکس، بازیگری که نامزد امی نشد
فرندز بار‌ها در مراسم امی نامزد جوایز اصلی شد و بازیگران سریال در هر فصل توانستند نامزد بهترین بازیگر در بخش کمدی شوند. اما نکته قابل توجه اینجاست که کورتنی کاکس، تنها بازیگر ثابت سریال فرندز بود که نتوانست در طول پخش سریال، نامزد امی شود. خیلی‌ها از طرفداران از نادیده گرفته شدن کورتنی کاکس از سوی آکادمی امی عصبانی شدند. لیسا کوردو برای بازی در این نقش نامزد یک جایزه گلدن گلوب و برنده چندین جایزه از جمله جایزه امی ساعات پربیننده، جایزه انجمن بازیگران فیلم، جایزه ستلایت و جایزه کمدی آمریکا شد. در سال ۲۰۰۸ مجله «انترتینمنت ویکلی» شخصیت فیبی بوفی را بهترین اجرای لیسا کوردو اعلام کرد.
گیتار زدن فیبی بوفی
یکی از نمادین‌ترین عناصر سریال گیتار زدن فیبی بوفی و به خصوص آهنگ معروف «گربه بوگندو» است. لیسا کوردو بازیگر نقش فیبی بوفی در ابتدای مراحل ساخت سریال با خواندن فیلمنامه متوجه شد که شخصیت او باید بار‌ها گیتار بنوازد؛ مشکل آن جا بود که لیسا کوردو به هیچ عنوان بلد نبود گیتار بزند. او نه تنها قادر به نواختن گیتار نبود بلکه به شدت هم از گیتار بدش می‌آمد. او حتی به سازندگان سریال پیشنهاد کرد که برای فیبی بوفی ساز دیگری را به عنوان ساز اصلی او انتخاب کنند که این پیشنهاد از سوی سازندگان رد شد. سرانجام لیسا کوردو موفق شد با حضور یک معلم گیتار چند کورد از کورد‌های گیتار را یاد بگیرد.
نکته جالب این است که شخصیت فیبی برفی در سریال اصلا خوب و حرفه‌ای گیتار نمی‌زند، درواقع این لیسا کوردوست که نواختن گیتار را به درستی یاد نگرفته است.
تیتراژ آغاز سریال و رقص درکنار حوض
هیچ یک از بازیگران طرفدار تیتراژ آغازین س ریال نبودند. مراحل اصلی ساخت فیلم در استودیوی برادران وارنر در ایالت کالیفرنیا بود و محل فیلمبرداری تیتراژ ابتدای سریال در نیویورک نیست. بسیاری از تور‌های گردشگری شهر نیویورک یکی از آبنما‌های این شهر را که شباهت بسیاری به آبنمای تیتراژ ابتدایی سریال است به عنوان آبنمای اصلی معرفی می‌کنند و از این راه پول زیادی از گردشگران می‌گیرند. اما در واقع آبنمای اصلی تیتراژ این سریال در حیاط بزرگ ش رکت برادران وارنر واقع شده است. با این که بازیگران سریال با تمام وجودشان، در کنار حوض می‌رقصند هیچ یک از بازیگران طرفدار پروپاقرص تیتراژ آغازین س ریال نیستند. جنیفر آنیستون گفته که هیچ یک از ما علاقه‌ای به تیتراژ آغازین سریال نداشتیم و هیچ کس واقعا هوادار بزرگ آن آهنگ نبود اما احساس می‌کردیم که رقصیدن کنار یک حوض قدری عجیب وغریب است ولی انجامش دادیم.
انصراف جنیفر آنیستون از حضور در فصل پایانی سریال
با پایان یافتن س ریال فرندز، جنیفر آنیستون به لطف بازی در فیلم‌هایی چون «دختر خوب» و «بروس قادر مطلق» به مشهورترین بازیگر سریال تبدیل شد و حتی همراهی با همسر سابقش برد پیت هم به شهرت و آوازه‌اش کمک کرد. بنابراین شایعاتی منتشر شد که او تقریبا مسئولیت هر چه زودتر به پایان رساندن سریال فرندز را بر عهده دارد.
جنیفر در سال 2004 افشا کرد که در مورد حضورش در فصل پایانی سریال شک و تردید داشت. او گفت: «من دو مشکل داشتم که باید با آنها کنار می‌آمدم. می‌خواستم وقتی مردم هنوز ما را دوست داشتند و ما در اوج کاریمان بودیم، سریال به پایان برسد. البته بعد احساس کردم که تا کی می‌توانم ش خصیت ریچل را بازی کنم؟ »
این موضوع حتی تا آستانه اجراشدن هم پیش رفت ولی خوشبختانه در آخرین لحظات لغو شد و عوامل سریال او را راضی کردند که در فصل نهایی ایفای نقش کند. حاشیه‌ها و داستان‌های پیرامون جنیفر آنیستون و متیو پری نیز باعث این کناره‌گیری آنیستون از حضور در فصل آخر س ریال بود. همچنین کوتاه بودن فصل آخر سریال فرندز به خاطر جنیفر آنیستون بود تا او بتواند به موقع به فیلمبرداری فیلمش برسد. فصل آخر این سریال به جای 24 فقط ۱۸ قسمت دارد. او گفت که به شرطی حاضر به بازی در فصل آخر می‌شود که سریال زودتر از زمان موعد به اتمام برسد تا بتواند در فیلم سینمایی‌اش نیز بازی کند. سازندگان سریال که اصلا دوست نداشتند به طور ناگهانی یکی از شخصیت‌های مهم سریال را از دست بدهند با این موضوع موافقت کردند.
بارداری فیبی و مانیکا در زمان ساخت سریال
پسر لیسا کوردو در سال ۱۹۹۷ به دنیا آمد. بارداری لیسا کورد و در زمان‌بندی ساخت سریال مشکلاتی را به وجود می‌آورد که باعث به تعویق افتادن زیاد آن می‌شد. نویسندگان سریال تصمیم گرفتند که این بارداری را به بخشی از داستان سریال تبدیل کنند. زمانی که فیبی در سریال باردار بود، این موضوع اصلا ساختگی نبود و لیسا کوردو با آن شرایط در محل فیلمبرداری حاضر می‌شد. از سوی دیگر در فصل آخر سریال، کورتنی کاکس دختر خود را باردار بود ولی به دلایلی مشخص نویسندگان نمی‌توانستند این موضوع را به داستان فیلم منتقل کنند؛ چندلر و مانیکا به دلایل مشکلاتی قادر به بچه دارشدن نبودند.
اگر توجه کنید مانیکا در قسمت‌های پایانی سریال لباس‌های بسیار بزرگ و گشادی به تن می‌کند تا بارداری خود را پنهان کند، موضوعی که در قسمت پایانی سریال کاملا مشهود است و با وجود تلاش سازندگان سریال باردار بودن کورتنی کاکس کاملا مشخص بود.
خداحافظی دوستان از هم
بازیگران سریال هر هفته و قبل از شروع فیلمبرداری هر قسمت، در خانه یک نفر از آنها جمع می‌شدند و حدود یک ساعت را با یکدیگر می‌گذراندند. آنها به بررسی آن قسمت و صحبت درباره موضوع‌های مختلف مشغول می‌شدند. دیوید شویمر درباره این موضوع گفت:
جمع شدن بازیگران در کنار هم قبل از هر قسمت یکی از بهترین لحظات زندگی من در طول آن ۱۰ سال به شمار می‌رفت. هر بار که با حضور در آن جمع به قسمت آخر نزدیک‌تر می‌شدیم، غم بیشتری را فرا می‌گرفت. در فصل‌های پایانی س ریال تلاش می‌کردم که کمتر در این دورهمی شرکت کنم چون می‌دانستم که اگر به قسمت آخر برسیم من اصلا توانایی کنترل خودم را نخواهم داشت و ممکن است با ناراحتی خود و حتی‌گریه کردن، سایر دوستان عزیزم را ناراحت کنم. گفتن جمله «موفق باشی» برای آخرین بار در آن جمع، قلب مرا به درد می‌آورد. »
تردید‌ها برای بازگشت فرندز
سال 2015، کورتنی کاکس در یک برنامه تلویزیونی حضور یافت و در مورد امکان بازگشت آنها از کورتنی پرسیده شد. کورتنی در پاسخ گفت که امکان بازگشت دوباره وجود ندارد. او حتی طعنه زد که ما شش نفر حتی نمی‌توانیم یک برنامه شام با هم بچینیم که همدیگر را ببینیم.
سال 2014، خبرگزاری اینترینمنت ویکلی از کافمن و دیوید کرین، در مورد ساخت دوباره سریال س وال کرد. کرین در پاسخ گفت: «خیلی‌ها می‌خواهند که این سریال ادامه پیدا کند و ما این را می‌دانیم. البته باید بگوییم که ساخت ادامه سریال یک ایده بد است. مردم با این مسئله مخالف هستند. فکر می‌کنم که اگر ادامه سریال را بسازیم، با واکنش‌های منفی روبه رو شویم. »
البته جنیفر آنیستون در برنامه زنده‌ای به دیدار دوباره عوامل فرندز اشاره کرد و گفت: «ما همگی مشتاقانه انتظار چنین لحظه‌ای را می‌کشیم، اما هنوز نمی‌دانیم چگونه باید این اتفاق بیفتد. بنابراین هنوز داریم به آن فکر می‌کنیم. » یکی از مخالفان اصلی این بازگشت در تمام این س ال‌ها متیو پری بازیگر نقش چندلر بود که اعلام کرد از این بازگشت واهمه دارد اما اخیرا او در توییت خود از ش روع فیلمبرداری مجدد این سریال پس از 16 سال در ماه مارس خبر داد.
منبع: شماره 749 همشهری جوان
