مردی که 40 سال بود نابینا شده بود، به کمک ژن منتقل شده توسط یک نوع جلبک، بینایی در حد تشخیص اشیا پیدا کرد

مطابق خبر جالبی که مدتی پیش منتشر شده، یک مرد 58 ساله که نابینا بود، درمان امیدبخشی دریافت کرده که شاید در آینده نزدیک، زندگی افرادی زیادی شبیه او را تغییر بدهد. شدت بینایی این مرد در حدی بود که تقریبا قادر به تشخیص اشیا در روز و شب نبود. اما او بعد از درمان ژنی برای اضافه کردن مولکولهای حسکننده نور به شبکیه چشمهایش، حالا تا حدی بینایی پیدا کرده، طوری که مثلا میتواند دفترچهای را روی میز تشخیص بدهد.
دانشمندان اروپایی و آمریکایی، از این موفقیت به عنوان نخستین نمونه موفق اپتوژنتیک برای ارتقای دید یک انسان یاد کردهاند. در این روش یک ژن از نوعی آلگ به شبکیه چشم فرد، معرفی میشود.
استاد دانشگاه بازل در طی کنفرانسی به روزنامهنگاران گفت که این روش، به معنی زاده شدن رشته جدید برای درمان بیماران است.
در نشریه نیچر، نویسندگان مقاله پژوهشی، روششان را به صورت کامل توضیح دادهاند. مردی که تحت این درمان قرار گرفته بود از 40 سال پیش به خاطر ابتلا به بیماری رتینیت پیگمنتوزا، نابینا شده بود. در این بیماری گیرندههای نور شبکیه تخریب میشوند و به تدریج رو به زوال میروند.
پزشکان سعی کردند با ژن درمانی دید یک چشم او را برگدانند. آنها ژنی از گونه آلگ به نام chrimson برداشت کردند که این آلگ را قدر به حس کردن نور و حرکت به سمت آن میکند.
سرمایهگذار این روش تحقیقی؛ یک شرکت فرانسوی به نام GenSight Biologics بود.
البته هنوز تا ایجاد بینایی تمامعیار، در این بمیاران فاصله زیادی داریم. در این روش هم شخص بیمار تنها وقتی میتواند چیزی را به صورت بصری حس کند که عینک خاصی به چشم بزند که کنتراست و شدت نور تصاویر محیطی را زیاد کند و بعد سیگنالها را را به طول موج زرد- نارنجی تغییر بدهد تا مولکولهای حسگر کریمسون، قادر به تشخص آنها باشند.
به گفته پژوهشگری که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، مرد نابینا در آغاز چیزی نمیتوانست حس کند، اما بعد به تدریج تصاویری بعد از به چشم زدن عینکهای ویژه توانست ببیند.
اپتوژنتیک تا حالا بیشتر در حیوانات مورد پژوهش قرار میگرفت. در حیوانات مولکولهای حسگر نور را به سلولهای مغز اضافه میکردند و بعد پالسهای نور را با کابلها فییراپتیک به این سلولها هدایت میکردند، این طور یحتی میتوانستند رفتارهای خاصی را در حیوانات برانگیزانند.
البته تلاش برای استفاده از این شیوه در آدمهای نابینا از سال 2016 شروع شده بود. در آن زمان تلاش شده بود که بینایی را به یک زن تگزاسی برگردانند. اما گویا آن اقدامات، نتیجه مناسبی نداشت.
باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا زمانی میرسد که بینایی را در این دسته از بیماران تا حد تشخیص بیدرسر الگوها یا حتی خواندن متنها بالا برد یا خیر. خود پژوهشگران فعلا برآیندی از میزان موفقیتی که در آینده میتوانند به آن برسند، ندارند.
این نوشتهها را هم بخوانید