ادیوفیل‌ها چه کسانی هستند؟ این مرد عاشق شنیدن باکیفیت موسیقی بود، پس ۲۵ سال از عمرش را صرف ساخت بهترین سیستم صوتی استریوی دنیا برای خودش کرد!
تصور من این است که شمار ادیوفیل‌ها در ایران در مقایسه با جمعیت مثلا گوشی‌بازهای حرفه‌ای، گیمرهای حرفه‌ای، سیستم پی سی جمع‌کن‌های حرفه‌ای یا آنهایی که مثلا برای خودشان سینمای خانگی تمام‌عیار راه می‌اندازند، خیلی کمتر باشد.
حالا چرا این طور است؟
می‌توانم حدس‌هایی بزنم و بقیه‌اش را شما باید تکمیل کنید:
۱-سرکوب شدن شنیدن موسیقی بلند از کودکی در ما. طوری که شماری از ما به کوچک‌ترین نجوای کم کیفیتی از موسیقی در سال‌های بعد قناعت می‌کنیم.
۲- گستره موسیقی محبوب ایرانی جماعت، خیلی آب رفته و آن موسیقی‌های رقصی و ریتمیکی که خیلی ها دوست دارند با هر باند ناقابلی قابل پخش است. فقط نیاز به سیستمی با باس قوی است!
سفارش طراحی سایت در کارلنسر با قیمت توافقی
لیزر هموروئید درمان بواسیر در کلینیک تخصصی هموروئید تهران
۳- گوش‌هایی که خوب ورزش نکرده‌اند و اوج و فرود موسیقی و فرکانسش را خوب تشخیص نمی‌دهند یا اصلا گوش‌هایی که آسیب پزشکی دیده‌اند.
۴- گرانی
۵- دانش کم و قلیل بودن شمار کارشناس‌های واقعی
ولی من این سال‌ها هر وقت به تصادف در اینترنت، صفحه‌ای در سیستم‌های صوتی و خانه‌های آکوستیک باز کرده‌ام، متوجه شده‌ام که چیزی که ما می‌شنویم، عملا شبحی از موسیقی است.
ادیوفیل‌های دنیای خصوصی عجیبی دارند و درک این همه انرژی و هزینه‌ای که صرف می‌کنند؛ برای ما دشوار است.
یکی نمونه از ادیوفیل‌های آقایی است که ۲۵ سال تمام وقت صرف کرده تا به باور خودش، بهترین سیستم استریویی دنیا را برای خودش دست و پا کند.
این شهروند ساکن میلواکی، نامش «کن فریتز» است. او از زمانی نوجوانی به موسیقی علاقه‌مند بود. از همان زمان دبیرستان او برای خودش اسپیکرهای پیشرفته‌ای می‌ساخت. در بزرگسالی این علاقه او تبدیل به شغل و حرفه‌اش شد و بعد تصمیم گرفت که یک سیستم صوتی تمام‌عیار بسازد، آنچنانکه حرفه‌ای‌ها و ادیوفیل‌های دیگر را به تحسین وادار کند!
خب، خیلی عجیب است که سیستم صوتی خانگی او را ببینید. این سیستم متشکل از تعدادی اسپیکر و آمپلی فایر با بهترین قطعات داخلی و آرایش است.
به علاوه او برای این کار باید شرایط آکوستیک خوبی هم در خانه‌اش که در چسترفیلد ویرجینیا قرار دارد، مهیا می‌کرد. برای این کار او معماری سقف خانه را تغییر داد و حتی دیوارهای جانبی را اریب طراحی کرد تا اکوی کمتری تولید کنند. دیوارهای جلو عقب سالنش را هم انحنادار، درست کرد.
به علاوه او جنس پوسته دیوارها را از لایه‌های با جنس مناسب انتخاب کرد تا همه چیز به اوج برسد.
سه باند اصلی او، هر کدام ۳۵ هزار وات قدرت دارند! ۹ اسپیکر فرعی هم وجود دارند و یک سیستم پخش صفحه Frankenstein قلب تپنده سیستم پخش اوست.
حالا جالب است بدانید که آوازه این جد و جهد ربع قرنی او آنچنان در همه چا پیچید که مستندی هم در مورد او با نام رؤیای یک مرد یا One Man’s Dream ساخته شده. این مستند یک ساعته را می‌توانید در یوتیوب تماشا کنید.
