نخستین دانشجوی مجازی مجهز به هوش مصنوعی در یک دانشگاه مجازی چینی
دنیای آینده از هر نظر دنیای شگفت‌انگیزی خواهد بود. یکی از جنبه‌های آن، آموزش خواهد بود. تصور کنید که در دنیای آینده به دانشجوهای دهه‌های پیش یا قرن پیش، به خاطر آن همه وقت تلف کردن برای حفظ کردن چیزهایی که می‌شود به راحتی به صورت ابری روی شبکه یا روی یک تراشه به آنها دسترسی داشت، بخندند و البته آنهایی که دلسوزتر باشند به حال ما خون گریه کنند!
اما خبر جدید را بخوانید و تخیل خود را به کار گیرید:
هوآ ژیبینگ، نخستین دانشجوی دانشگاه Tsinghua پکن شده و در این دانشگاه نام‌نویسی کرده است. همین سه‌‌شنبه هفته پیش او این کار را انجام داد.
اما این دانشجوی دختر، یک دانشجوی عادی نیست، او یک دانشجوی مجازی دارای هوش مصنوعی است. در واقع دانشمندان را با سیستم مدل‌سازی هوش مصنوعی موسوم به Wudao 2.0 خلق کرده‌اند.
حالا چینی‌ها یک دانشجو دارند که ظاهر و صدایش خودشان آفریده‌اند، همچنانکه پشت زمینه دانشگاه مجازی او که در وبلاگ ویدئویی‌اش هم دیده می‌شود تصنعی است.
نخستین بار در ژوئن بود که در همایش هوش مصنوعی آکادمی پکن، از او رونمایی شد.
کلا هدف از Wudao 2.0 این است که ماشین‌ها را قادر به فکر کردن مانند انسان‌ها کند و به آنها امکان بدهد که آزمون تورینگ را بگذرانند. آن هم در چیزهایی مانند شاعری، خلاصه کردن متن‌ها، پاسخ به سؤالات و طراحی.
آزمون تورینگ را شاید بدانید که چیست:
آزمایش تورینگ Turing test، با نام اصلی بازی تقلید، توسط آلن تورینگ و در سال ۱۹۵۰ معرفی شد، این آزمایش دربارهٔ توانایی یک ماشین برای ارائه رفتارهای هوشمندانه برابر یا غیرقابل تمایز از رفتارهای یک انسان است. تورینگ پیشنهاد کرد که یک ارزیابی کننده انسانی گفتگوی زبان طبیعی بین یک انسان و یک ماشین که قصد تولید پاسخ‌های شبه انسانی دارد، را قضاوت نماید. ارزیابی کننده فقط از این موضوع اطلاع دارد که یکی از دو شریک در گفتگو یک ماشین است و همه مشارکت کننده‌ها از یکدیگر تفکیک شده‌اند. در اینجا اگر ارزیابی کننده نتواند ماشین را از انسان تشخیص دهد، گفته می‌شود که ماشین آزمایش را پشت سر گذاشته‌است.
هوآ ژیبینگ، جدیدترین دانشجوی دانشگاه Tsinghua در دپارتمان فناوری و علوم کامپیوتر است و انتظار می‌رود از یک دانشجوی عادی سریع‌تر یاد بگیرد.
او پیش از این استعدادها و علایقی در زمینه ادبیات و هنرهای زیبا از خود نشان داد و می‌تواند ترانه‌ها و اشعاری بسراید و تصاویری طراحی کند.
استاد علوم کامپیوتر این دانشگاه به نام تنگ جی گفته است که هوآ ظرفیت شناختی یک کودک شش ساله را دارد، اما تصور می‌شود که ظرف یک سال، توانایی یک کودک 12 ساله را پیدا کند.
هوآ در وبلاگ ویدئویی‌اش در شبکه اجتماعی چینی Weibo می‌گوید که من به ادبیات و هنرهای زیبا از زمان تولدم، معتاد هستم. من به دانستن در مورد تولدم علاقه‌مند هستم. چگونه متولد شدم؟ آیا می‌توانم خودم را بشناسم؟!
پروفسور تنگ می‌گوید که هوآ با هر کاراکتر مجازی با هوش مصنوعی که تا حالا ساخته شده، تفاوت دارد. چرا که توانایی استدلال و تعامل احساسی دارد.
تنگ و همکارانش دوست دارند که او ساحب هوش احساسی یا EQ بالاتری بشود و بتواند زمانی با انسان‌های واقعی، مستقلا ارتباط برقرار کند.
در سیستم Wudao 2.0 حدود 1.75 تریلیون پارامتر، سخن گفتن و شعرسرایی و فهم تصاویر را شبیه‌سازی می‌کنند. این در حالی است که در برنامه مشابه Switch Transformer گوگل 1.6 تریلیون پارامتر، ایفاگر وظیفه بودند.
چین در سال‌های اخیر به شدت در زمینه هوش مصنوعی فعالیت و سرمایه‌گذاری می‌کند. برخی کارهای چینی‌ها و ابرقدرت‌های دیگر را فعلا برخی ممکن است نوعی سرگرمی یا تبلیغات تصور کنند، اما دنیای آینده با ظرفیت هوش مصنوعی، دنیای متفاوت خواهد بود و شکاف فناوری به واسطه همین فناوری دیگر بین کشورهای مختلف از شکاف به فواصل نجومی خواهد رسید!
به نظرتان این مجازی‌سازی انسان‌ها و هوش مصنوعی به کجاها خواهند رسید. آیا ممکن است که جوامع مجازی هم شکل بگیرند؟ ایا ممکن است که این جوامع مطلوب‌تر از جوامع انسانی بشوند؟ مثلا اخلاق‌مدارتر، خلاق‌تر و هنرمندتر؟ یا اینکه اصلا ممکن است داشتن چنین جوامعی برای مدل‌های چینی مملکت‌داری، دردسر کمتری نسبت به جوامع انسانی همیشه دردسرساز داشته باشند؟!
ویدئوی این دانشجوی مجازی را را در یوتیوب ببینید.