بهترین و بی خطرترین درمان کمر درد؟
رپورتاژ
درست است که درد کمر بسیار سخت و گاهی طاقت فرساست، اما شما تنها شخصی نیستید که آن را تجربه می‌کنید. در حقیقت ۸۰ درصد از انسان‌ها در مقطعی از زندگی‌شان، کمردرد را تجربه می‌کنند. شاید جالب باشد بدانید که شایع‌ترین علت ناتوانی مرتبط با شغل و عامل غیبت از کار، کمردرد است.
درباره کمر درد بیشتر بدانید
کمر درد یکی از شایع‌ترین علل مراجعه مردم به پزشک و سر دسته علل ناتوانی در جهان است. شدت کمردرد ممکن است گُنگ و ثابت یا ناگهانی و شدید باشد. خوشبختانه شما می‌توانید بیشتر موارد کمر درد را پیشگیری و درمان کنید. اگر پیشگیری موفق نباشد درمان‌های ساده در منزل و مکانیسم جبرانی بدن شما در عرض چند هفته باعث التیام کمر درد شما می‌شوند. جراحی به ندرت برای درمان کمر درد مورد نیاز است.
علائم کمردرد:
یک طیف از علائم است شامل درد عضلات، دردهای تیرکشنده و سوزاننده که پاهای شما ممکن است با خم شدن و ایستادن تیر بکشد و با راه رفتن و بلند کردن اجسام بدتر شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
بیشتر موارد کمر درد به تدریج و با درمان در منزل و مراقبت از خود بهبود می‌یابند اما در موارد زیر به دکتر مراجعه کنید:
- تداوم درد بعد از گذشت چند هفته
- درد شدید است و با استراحت بهبود نمی‌یابد.
- به یک یا هر دو پا انتشار دارد بخصوص اگر درد به زیر زانو گسترش دارد.
- باعث ضعف و یا بی‌حسی و یا احساس گزگز و مور مور در یک یا هر دو پا شده است.
- همراه با یک کاهش وزن بدون توجیه است.
در موارد نادر کمر درد می‌تواند نشان دهنده یک مشکل جدی باشد که باید سریعا به پزشک مراجعه کند مثل:
- باعث مشکل جدید در مثانه (ادرار کردن) یا روده (دفع مدفوع) شود.
- همراه با تب باشد.
- بدنبال سقوط یا ضربه و آسیب به ناحیه پشت شما ایجاد شود.
علل کمر درد
1. کشیدگی عضلات یا تاندون‌ها:
حرکات مکرر بلند کردن اجسام یا حرکات ناگهانی می‌تواند منجر به کشیدگی عضلات تاندون‌ها شوند. اگر شرایط فیزیکی مناسب نداشته باشید یک کشش مداوم بر روی عضلات پشت شما می‌تواند منجر به اسپاسم دردناک عضلات شود.
2. بیرون زدگی یا پارگی دیسک:
دیسک مثل یک بالشتک بین دو استخوان (مهره) در ستون فقرات شما عمل می‌کند. مواد داخل دیسک می‌تواند دچار بیرون زدگی یا پارگی شود و به اعصاب فشار بیاورد. با این وجود شما می‌توانید یک بیرون زدگی یا پارگی دیسک بدون کمر درد داشته باشید و این موضوع اغلب بطور تصادفی زمانیکه گرافی از ستون فقرات به یک دلیل دیگر انجام می‌دهید مشخص می‌شود.
3. آرتریت:
استئو آرتریت (آرتروز) می‌تواند قسمت تحتانی ستون فقرات شما را متاثر کند. در بعضی موارد آرتریت می‌تواند منجر به باریک شدن فضای اطراف اعصاب نخاعی شود، شرایطی که تنگی کانال نامیده می‌شود.
4. استئوپروز (پوکی استخوان):
اگر استخوان‌های شما دچار پوکی شود، مهره‌های ستون فقرات شما می‌تواند دچار شکستگی دردناک شود.
دلایل اصلی که ممکن است باعث کمر درد شوید:
هرکسی می‌تواند دچار کمردرد شود حتی کودکان از این اتفاق مستثنی نیستند. فاکتورهای زیر می‌تواند شما را در گروه پرخطر از نظر بروز کمر درد قرار دهد:
- سن: کمر درد در سنین بالا تر شایع‌تر است و از حدود ۳۰-۴۰ سال شروع می‌شود.
- ورزش نکردن: ضعف و عدم استفاده از عضلات پشت شکم ممکن است منجر به درد کمر شود.
- اضافه وزن: وزن زیاد بدن فشار مضاعف به کمر شما وارد می‌کند.
- بیماری: بعضی از انواع آرتریت‌ها و کنسر می‌تواند منجر به کمر درد شود.
- بلند کردن نامناسب اشیاء: استفاده از کمر بجای پاها در بلند کردن اجسام می‌تواند منجر به کمر درد شود.
- شرایط روحی و روانی: بیماران مستعد به افسردگی و اضطراب شانس بیشتری برای ابتلا به کمر درد دارند.
- سیگار: سیگار کشیدن باعث افزایش میزان کمر درد می‌شود. سیگار باعث افزایش تعداد سرفه می‌شود که می‌تواند منجر به فتق (هرنی) دیسک شود.
جلوگیری و پیشگیری از ابتلا به کمردرد:
شما می‌توانید با بهبود شرایط فیزیکی بدن خود و آموزش و تمرین مناسب از کمر درد پیشگیری کنید.
برای آنکه کمر خود را سالم و قوی نگه دارید:
- ورزش: تمرینات منظم و کم فشار آئروبیک (به شرط آنکه کمر شمارا تحت فشار قرار ندهد) باعث افزایش قدرت کمر شما می‌شود و اجازه می‌دهد عضلات کمر شما عملکرد بهتری داشته باشند. پیاده روی و شنا گزینه‌های خوبی هستند. در مورد نوع ورزش که انجام می‌دهید با پزشک خود مشورت کنید.
از حرکاتی که باعث چرخش یا کشش بیش از حد کمر شما می‌شود، پرهیز کنید و از بدن خود بطور مناسب و صحیح استفاده کنید. - کاهش وزن: اضافه وزن عضلات کمر شما را تحت فشار قرار می‌دهد. اگر شما اضافه وزن دارید با کاهش وزن می‌توانید از کمر درد پیشگیری کنید.
- ترک سیگار: ریسک کمر درد با افزایش تعداد سیگار در روز افزایش می‌یابد و با ترک سیگار به کاهش این ریسک کمک می‌کنید.
- هوشمندانه بایستید: قوز نکنید! در هنگام ایستادن لگن باید در وضعیت طبیعی قرار گیرد. اگر برای مدتی طولانی ایستادید، یکی از پا ها را بر روی زیر پایی قرار دهید فشار از قسمت تحتانی کمر شما برداشته می‌شود.
پوزیشن مناسب می‌تواند باعث کاهش فشار بر عضلات کمر شود. - هوشمندانه بنشینید: صندلی مناسب داشته باشید بطوری که از قسمت تحتانی کمر حمایت کند و دستگیره برای قرار گیری مناسب دستها داشته باشد. قرار دادن یک بالش کوچک یا یک حوله تا شده کوچک در قسمت تهتانی کمر انحنا طبیعی کمر را حفظ می‌کند.
پوزیشن خود را به دفعات (حداقل هر نیم ساعت یکبار) تغییر دهید. - هوشمندانه اشیا را بلند کنید: از بلند کردن اجسام سنگین پرهیز کنید ولی اگه مجبور بودید این کار را انجام دهید اجازه بدهید نیروی پاهای شما این کار را انجام دهید. کمر خود را صاف نگه دارید و تنها زانوها را خم کنید و اجسام را در نزدیک بدن خود نگه دارید اگر شی خیلی سنگین است از دوستان خود کمک بگیرید.
تشخیص کمر درد:
پزشک شما را معاینه می‌کند و توانایی شما در نشستن ایستادن و بلند کردن پاها را ارزیابی می‌کند. پزشک ممکن است از شما بپرسد از صفر تا ۱۰ به درد خود نمره بدهید این ارزیابی‌ها کمک می‌کند تا منشا درد مشخص شود و چه میزان فعالیت شما می‌توانید داشته باشید قبل از اینکه درد شما را از فعالیت روزمره باز دارد.
اگر شک به موارد خاصی وجود داشته باشد ممکن است پزشک یکی از موارد ذیل را از شما درخواست کند تا انجام بدهید:
- X-Ray یا رادیوگرافی ساده: این تصاویر معمولا آرتریت یا استخوان شکسته را نشان می‌دهد. اما به تنهایی مشکلات طناب نخاعی عضلات، اعصاب و دیسک را نشان نمی‌دهد.
- ام‌آر آی (MRI) یا سی‌تی اسکن (CT Scan): این تصاویر معمولا دیسک‌های بیرون زده، عضلات تاندون‌ها، اعصاب لیگامان‌ها و عروق خونی را نشان می‌دهند.
- تست‌های خونی: این آزمایشات مشخص می‌کند آیا عفونت با شرایط دیگر باعث درد شما شده است یا خیر.
- اسکن استخوانی: ممکن است پزشک شما، برای رد کردن علل نادر درد استخوان مثل تومورها یا شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان، اسکن استخوان درخواست نماید.
- نوار عصب-عضله: این دستگاه ایمپالس‌های الکتریکی تولید شده توسط اعصاب و پاسخ عضلات به آنها را بررسی می‌کند. این تست مشخص می‌کند اعصاب در اثر دیسک بیرون زده یا تنگی کانال نخاعی تحت فشار هستند یا خیر.
درمان کمر درد:
بیشتر موارد کمردرد در طول چند ماه با درمان‌هایی در منزل بهبود پیدا می‌کنند. با این وجود افراد با یکدیگر متفاوت هستند و کمردرد می‌تواند یک شرایط پیچیده ایجاد کند.
استراحت طولانی مدت توصیه نمی‌شود. فعالیت خود را تا آنجایی که قابل تحمل است ادامه دهید .فعالیت‌های سبک مثل راه رفتن، فعالیت‌های روزانه را انجام دهید. فعالیت‌هایی که باعث افزایش درد شما می‌شوند کنار بگذارید. اما بدلیل ترس از درد از فعالیت اجتناب نکنید اگر درمان‌های در منزل جوابگو نبود به پزشک مراجعه کنید.
پزشک یکی از درمان‌های ذیل را برای شما در نظر می‌گیرد:
داروها:
1. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی:
این دسته داروها بطور شایع برای کمر درد بکار می‌رود نمونه‌های شایع این داروها مثل ایبوبروفن یا ناپروکسن این داروها باید توسط پزشک تجویز شود و مصرف طولانی مدت آن می‌تواند باعث آسیب به شما شود.
2. شل کننده‌های عضلانی:
ممکن است پزشک بر اساس شدت کمر درد از این دسته از داروها برای شما استفاده کند. شل کننده‌ها ممکن است شما را خواب آلود کنند.
3. کاهش دهنده‌های درد موضعی:
این داروها بصورت کرم، ژل و پماد عرضه می‌شوند و از طریق جذب پوستی اثر می‌کنند و باعث کاهش درد می‌شوند.
4. ضد افسردگی‌ها:
بعضی از انواع داروهای ضد افسردگی در مطالعات ثابت شده که می‌توانند بر کمردردهای مزمن موثر باشند و این اثر مستقل از اثری است که بر روی افسردگی دارند.
فیزیوتراپی:
فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به شما آموزش دهنده تا انعطاف پذیری و قدرت عضلات کمر و شکم خود را بهبود ببخشید. استفاده منظم از این روش‌ها می‌تواند از علل کمر درد شما جلو گیری کند.
این همکاران ما در کلینیک درد راد می‌توانند به شما آموزش دهند تا در دوره تشدید درد چگونه فعالیت‌های خود را تعدیل نمایید تا از شعله ور شدن علایم پیشگیری شود در عین حالی که شما به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهید.
تزریق اپیدورال:
اگر درد شما با درمان دارویی تسکین نیافت و یا درد شدید تیر کشنده به پاها داشتید ممکن است پزشک شما از این روش استفاده کند. کورتیکو استروئید که یک ماده ضد التهاب قوی است در اطراف ریشه‌های عصبی درگیر که بوسیله دستگاه دستگاه X-Ray مشخص شده‌اند تزریق می‌شود این دارو باعث کاهش التهاب در اطراف اعصاب شده و درد شما کاهش می‌یابد.
رادیوفرکوئنسی:
در این روش یک سوزن ظریف از طریق پوست به نزدیکی عصبی که باعث درد شده است هدایت می‌شود. امواج رادیوئی که از طریق سوزن هدایت می‌شوند باعث اختلال در انتقال پیام درد می‌شوند و درد شما کاهش میابد.
لیزر دیسک:
در موارد بیرون زدگی دیسک یک سوزن ظریف تحت هدایت فلوردسکوپی به داخل دیسک هدایت می‌شود. امواج لیزر از طریق سوزن به مرکز دیسک می‌رسد و این امواج باعث کوچک و جمع شدن قسمت بیرون زده دیسک می‌شوند در بسیاری از موارد نیاز به عمل جراحی باز را مرتفع می‌کند.
دیسکوژل:
در موارد بیرون زدگی دیسک یکی از درمان‌ها، تزریق دیسکوژل در داخل دیسک بین مهره‌ها است. دیسکوژل حاوی موادی است که یک واکنش شیمیایی در داخل دیسک ایجاد می‌کند این واکنش باعث جمع شدن قسمت بیرون زده دیسک می‌شود و درد بیمار کاهش میابد یکی از روش‌های نوین در درمان دیسک‌های بیرون زده است که بدون نیاز به بیهوشی و برش پوستی با روشی کاملا بسته دیسک بیرون زده را درمان می‌کند.
آندوسکوپی:
یک روش کم تهاجمی است که از طریق سوراخ‌های کوچک بر روی پوست دستگاه آندوسکوپ به سمت دیسک بیرون زده هدایت می‌شود سپس بوسیله وسیله آن قسمت بیرون زده جدا شده و خارج می‌شود. این روش نیز بدون نیاز به بیهوشی انجام می‌شود. عوارض این روش نسبت به جراحی باز بسیار کمتر است.
جراحی باز:
در مواردی که هیچ یک از روش‌های فوق درد بیمار را کاهش ندهد یا شدت بیماری شدید باشد بطوریکه روش‌های فوق مناسب نباشد بیمار کاندید جراحی باز می‌شود.
قابل ذکر است انجام هر کدام از روش‌های درمانی فوق نیاز به تخصص، تجربه و امکانات کامل است و زیرا عصب‌ها و نخاع حساس‌ترین و مهم‌ترین قسمت اطلاع رسانی بدن است و آسیب به آن می‌تواند مشکلات و عواقب جبران ناپذیری را برای بیمار ایجاد کند.
به همین دلیل ما در کلینیک درد راد ماهرترین و باتجربه‌ترین متخصصان درد کشور را در کنار مدرن‌ترین و مجهزترین امکانات لازم جهت انجام هرگونه جراحی، در یک محیط آرام گرد هم آورده‌ایم. امیدواریم که بتوانیم در جهت کمک به رسانی به بیماران بهترین خدمات را ارائه دهیم.
شما می‌توانید در طریق آدرس و شماره زیر با کلینیک درد راد تماس بگیرید.
شماره: 88882424-021
آدرس: تهران، نرسیده به میرداماد، خیابان قبادیان غربی، پلاک 9، طبقه اول