فیلم پایان روزها – خلاصه داستان، نقد و بررسی – End of Days (1999)

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : آرمیان برنستاین و بیل بوردن
کارگردان : پیتر هایمز
فیلمنامه‌نویس : اندرو و. مارلو
فیلمبردار : پیتر هایمز
آهنگساز(موسیقی متن) : جان دبنی
هنرپیشگان : آرنولد شوارتسنگر، گابریل برن، رابین تانی، کوین پولاک، ک. ک. هـ. پاوندر، دریک اوکانر، راد استایگر، میریام مارگولیس و دیوید وایسنبرگ
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۱ دقیقه

نیویورک، سال ۱۹۷۹. ̎کریستین یورک̎ (تانی̎ به دنیا می‌آید و به شیوهٔ شیطان‌پرستان مسح می‌شود. دسامبر ۱۹۹۹. تلاش کشیش یاغی، ̎توماس آکیناس̎ (اوکانر) برای کشتن یک بانکدار وال استریت (برن) توسط محافظ او، ̎جریکو کین̎ (شوارتسنگر) خنثی می‌شود. ̎آکیناس̎ پیش از مرگ در مورد ̎پایان روزها̎ چیزهائی می‌گوید، ولی وقتی معلوم می‌شود جسد او زبان ندارد، ̎کین̎ فکر می‌کند خودش دیوانه شده است. اما بعد می‌فهمد واتیکان در تلاش است تا از تولد ̎ضدمسیح̎ جلوگیری کند. ̎کین̎ و هم‌کارش، ̎شیکاگو̎ (پولاک) رد ̎کریستین یورک̎ را دنبال می‌کنند، کسی که هم‌گروه ضربت کلیسا به دنبالش هستند و هم کارفرمای ̎کین̎، همان بانکدار وال استریتی که به تسخیر شیطان درآمده است.

شیطان می‌خواهد با آبستن کردن ̎کریستین̎ به هنگام شروع هزارهٔ سوم، ̎پایان روزها̎ را که در مکاشفات یوحنا پیش‌بینی شده، تحقق ببخشد. ̎کین̎ موفق می‌شود ̎پدر کولاک̎ (استایگر) و کشیش‌های هم‌راهش را متقاعد کند که به جای کشتن ̎کریستین̎، از او در کلیسایشان محافظت کنند. شیطان که نمی‌تواند ̎کین̎ را با وعدهٔ بازگرداندن همسر و فرزند مرده‌اش بفریبد، وارد کلیسا می‌شود تا به ̎کریستین̎ هتک حرمت کند و درگیر نبردی وحشتناک با ̎کین̎ می‌شود. در پایان، ̎کین̎ با قربانی کردن خود برای نجات ̎کریستین̎، بر شیطان پیروز می‌شود و … دنیا نجات می‌یابد.

فیلم هایمز حاصل دو سه تب مهم آخر سینمای هالیوود در پایان قرن بیستم است. یکی از این تب‌ها موجی بود که در آستانهٔ سال ۲۰۰۰ بر مبنای شنیده‌ها و شایعات شکل گرفت و دامنه‌اش از داستان‌های عجیب مذهبی تا اختلالات عظیم کامپیوتری در لحظهٔ تحویل سال را شامل می‌شد که همین پایان روزها از سری اول و فیلمی مثل به دام انداختن (جان آمیل، ۱۹۹۹) را از سری دوم می‌توان نام برد. جز این، ساخت فیلم‌های مذهبی هم در آن مقطع دو سه ساله رونق عجیبی گرفت. تولید این فیلم در کنار فیلمی مثل جراحت‌ها (روپرت وین‌رایت، ۱۹۹۹) که اتفاقاً در آن هم برن یکی از نقش‌های اصلی را بازی می‌کند، نشان از همین گرایش داشت.

از سوی دیگر پایان روزها در سری‌ فیلم‌هائی قرار می‌گیرد که می‌خواهد جایگاه شوارتسنگر را در مقام یک اکشن‌کار متفاوت در فیلم‌هائی متفکرانه‌تر محکم کند. فیلم اما تقریباً در تمام این زمینه‌ها ناموفق است چراکه به هر شکل، اثری است که به قصد گیشه ساخته شده و مخاطب آمریکائی در هنگام نمایش آن را پس می‌زند. کار هایمز البته چند ویژگی هم دارد که از آن جمله پس‌زمینهٔ داستانی زندگی ̎کین̎ و همین‌طور پرداخت فضای صحنه‌های حضور شیطان است که تا حدی، برخی فصل‌های خوب طالع نحس (ریچارد دانر، ۱۹۷۶) را به یاد می‌آورد. میان بازیگران تانی تازه‌کار در درآوردن نقش حساس ̎کریستین یورک̎ کاملاً موفق است.