فیلم خانه‌ای در تپهٔ ارواح – خلاصه داستان، نقد و بررسی – House on Haunted Hill (1999)
سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : رابرت زمه‌کیس، گیلبرت آدلر و جوئل سیلور
کارگردان : ویلیام مالون
فیلمنامه‌نویس : دیک بیبی، بر مبنای داستانی نوشتهٔ راب وایت
فیلمبردار : ریک بوتا
آهنگساز(موسیقی متن) : دان دیویس
هنرپیشگان : جفری راش، فامکه یانسن، تی‌دیگز، پیتر گالاگر، کریس کاتان، الی لارتر، جفری کومز، ماکس پرلیک و بریجت ویلسن.
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه
سال ۱۹۳۱. در مؤسسه امراض روانی واناکات ـ قلعه‌ای زیبا بر فراز صخره‌ای در کالیفرنیا ـ که مخصوص دیوانه‌های زنجیری است، بیماران علیه ̎دکتر واناکات̎ سادیست و جنایت‌کار (کومز) شورش می‌کنند، ولی او آنان را داخل قلعه به دام می‌اندازد و می‌گذارد تا زنده در آتش بسوزند. تنها پنج‌نفر از کارکنان مؤسسه می‌گریزند. زمان حال. ̎اولین̎ (یانسن)، همسر ̎استیون پرایس̎ (راش)، غول پارک‌های تفریحی، شوهرش را متقاعد می‌کند که برای جشن تولد ̎اولین̎، ساختمان مؤسسه را ـ که حالا جزء املاک ̎واتسن پریچت̎ (کاتان) است ـ اجاره کند. نیروئی مرموز به کامپیوتر ̎استیون̎ راه می‌یابد و فهرست مهمانان جشن را عوض می‌کند.
در شب مهمانی، ̎استیون̎ به مهمانان خوشامد می‌گوید: کارمندی به نام ̎سارا̎ (لارتر) که کارت دعوت رئیسش را دزدیده، یک بازیکن بیس‌بال به نام ̎ادی̎ (دیگز)، زنی تشنهٔ شهرت به نام ̎ملیسا̎ (ویلسن) و پزشکی به نام ̎بلک‌برن̎ (گالاگر). ̎استیون̎ ـ پیش از آنکه بتواند هیچ‌کدام از برنامه‌های پیش‌بینی شده را اجرا کند، کشته می‌شود. ̎اولین̎ با ̎بلک‌برن̎ ـ که محبوبش است ـ توطئه‌ای می‌ریزند که ̎اولین̎ وانمود کند مرده و ̎استیون̎ را متهم به قتل کنند تا یکی از مهمانان وحشت‌زده (̎سارا̎) او را بکشد. اما ̎ظلمت̎ (همان نیروی ماوراءالطبیعه) در واقع نوادگان همان پنج فراری حادثهٔ سال ۱۹۳۱ را گرد هم آورده تا با کشتن آنان قربانیانش را کامل کند. همه، به‌جزء ̎سارا̎ و ̎ادی̎، می‌میرند. روح ̎پریچت̎ ـ که به ظلمت پیوسته ـ پنجره‌ای را برای‌شان باز می‌کند و آنان را فراری می‌دهد.
خانه‌ای در تپهٔ ارواح سه تهیه‌کننده دارد: زمه‌کیس، سیلور و آدلر؛ نام‌های آشنائی که در کنار هم جمع شدند تا به‌طور هم‌زمان با محصول پر خرج کمپانی دریم ورکز یعنی حضور ارواح یان دبونت، یک فیلم ترسناک ارزان‌قیمت بسازند.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
حاصل این رقابت البته به نفع هیچ‌کدام از دو طرف تمام نشد چون هر دو فیلم هم در گیشه و هم نزد منتقدان شکست خوردند. اما این فیلم به دلایلی قابل توجه است. هر چند در عنوان‌بندی اشاره‌ای نمی‌شود اما خانه‌ای در تپهٔ ارواح آشکارا اقتباسی تازه از رمان معروف شرلی جکسن به‌شمار می‌آید که سعی دارد خاطرهٔ فیلم‌های ارزان‌قیمت دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ و به‌خصوص فیلم‌های ویلیام کاسل را زنده کند. برای همین هم فیلم با بهره‌گیری فراوان از کلیشه‌های آن نوع آثار و البته حرکت کاملاً آگاهانه در چارچوب قواعد کلاسیک ژانر وحشت، یک مدل نمونه‌ای از سینمای ترسناک کلاسیک در پایان دههٔ ۱۹۹۰ است.
چیزی که در اوج پرداخت‌های پرهزینه، بهره‌گیری از جلوه‌های ویژه و البته تابوشکنی‌ها در قواعد ژانر، به شدت غنیمت است. این را خود مالون هم قبول دارد که فیلمش تحت‌تأثیر آن فضا و اصلاً با تکیه بر مدل‌های تصویری کاسل ساخته شده و همین موضوع است که خانه‌ای در تپهٔ ارواح را اثری دوست‌داشتنی‌تر از همهٔ نمونه‌های مشابه می‌کند.
