فیلم وولورین – خلاصه داستان، نقد و بررسی – The Wolverine 2013
کارگردان: جیمز منگولد
بازیگران
هیو جکمن در نقش لوگن / ولورین
تائو اوکاموتو در نقش ماریکو یاشیدا
هیرویوکی سانادا در نقش شینگن یاشیدا
ریلا فوکوشیما در نقش یوکیو
فامکه یانسن در نقش جین گری
ویل یان لی در نقش هارادا
سوتلانا خودچنکووا در نقش دکتر گرین / وایپر
هاروهیکو یامانوچی در نقش یاشیدا، پدر شینگن
برایان تی در نقش نوبورو موری
این فیلم ششمین قسمت در سری فیلم‌های مردان ایکس محسوب می‌شود و پس از خاستگاه مردان ایکس: ولورین در سال ۲۰۰۹، دومین فیلمی است که به‌طور اختصاصی به جزئیات حول محور شخصیت ولورین می‌پردازد. قسمت سوم سری فیلم ولورین که حول جریان زندگی این شخصیت می‌پردازد در سال ۲۰۱۷ با نام لوگان اکران شد.
وولورین گرچه در رده‌ی فیلم‌های سوپر قهرمانی جا می‌گیرد اما تفاوت‌های قابل توجهی با فیلم‌های معمولی این ژانر دارد. این یک فیلم سوپر قهرمانی است که اصلاً شبیه همتایان‌اش نیست. وولورین براساس مجموعه کامیک بوک‌های کریس کلارمونت و فرانک میلر (منتشرشده در دهه‌ی ۱۹۸۰) ساخته شده است. وجه ممیزه‌ی وولورین قصه‌ای است که در آن هیچ خبری از عناصر آشنای ژانر سوپر قهرمانی- کشتار جمعی، سرنوشت سیاره‌ی زمین و آدم بدِ فناناپذیر- نیست. به عبارت دیگر، سازندگان فیلم ثابت کرده‌اند که بدون استفاده از عناصر مورد اشاره نیز می‌توان یک فیلم جذاب سوپر قهرمانی ساخت. و این کم دستاوردی نیست.
موفقیت‌های تجاری و هنری وولورین راه را برای ساخت فیلم‌های بدیع و متفاوت در ژانر از نفس‌افتاده‌ی سوپر قهرمانی باز خواهد کرد. ارزش عمده‌ی فیلم اتکای آن بر کاراکتر و دوری‌گزینی‌اش از افه‌های اکشن کامپیوتری و حادثه‌سازی‌های آنچنانی است. البته فیلم تهی از صحنه‌های اکشن نیست و به ویژه فصل اکشنی که حوادث‌اش بر سقف قطار می‌گذرد خیلی جذاب از کار درآمده تا آنجا که فصل اکشنِ قطار در فیلم یکّه‌سوار را (که همزمان با وولورین بر پرده‌ی سینما‌های آمریکای شمالی در حال اکران است) تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. وولورین بیشتر یک داستان جنایی با طعم و مزه‌ی سوپرقهرمانی است تا یک فیلم صرفاً مبتنی بر اکشن و حادثه.
وولورین کاراکتری است برآمده از مجموعه فیلم‌های افراد ایکس، این کاراکتر ابتدا در سومین فیلم افراد ایکس، تحت عنوان ریشه‌های افراد ایکس، معرفی شد. حوادث فیلم در ادامه‌ی حوادث افراد ایکس: آخرین ایستادگی است اما حتی کسانی هم که فیلم‌های مورد اشاره را ندیده باشند هیچ مشکلی در فهم داستان ندارند. هیو جکمن نقش لوگان معروف به وولورین را بازی می‌کند.
لوگان شب‌ها در جنگل می‌خوابد و در خواب‌ها و کابوس‌هایش، که همیشه به خونریزی ختم می‌شود، جین‌گری (فمکه جانسن) را می‌بیند. لوگان خود را حیوان درهم شکسته و جدا افتاده‌ای می‌بیند که خاطرات دردناک گذشته دست از سرش برنمی‌دارد. او نسبت به آینده‌ی خودش کاملاً بی‌تفاوت شده است. در ادامه‌ی ماجرا، لوگان در یکی از سفر‌هایش به شهر از طریق یوکیو (ریلا فوکوشیما) پی می‌برد که سرباز ژاپنی‌ای که لوگان در حین جنگ جهانی دوم و انفجار اتمی جان‌اش را نجات داد در شرف مرگ است و در این آخرین لحظات می‌خواهد لوگان را ببیند و جبران محبت‌های او را بکند. به این ترتیب، لوگان عازم ژاپن می‌شود.
او به دیدار هم قطار پیرش، یاشیدا (هال یامانوچی)، می‌رود. پاشیدا کارخانه‌دار میلیاردری است که در بستر مرگ قرار دارد. دیری نمی‌گذرد که یاشیدا می‌میرد و لوگان وظیفه‌ی حمایت از ماریکو (تائو اوکاموتو) نوه‌ی دختری یاشیدا، را که مافیای ژاپنی (یاکوزا) درصدد ربودن‌اش هستند، بر عهده می‌گیرد. یوکیو که نزدیک‌ترین دوست ماریکو است نیز وظیفه‌ی وردستی لوگان را عهده‌دار می‌شود. آدم بدِ ماجرا هارادا (ویل یون‌لی) نام دارد که می‌خواهد لوگان را از قدرت‌های ماوراء‌الطبیعه‌اش محروم کند و…
وولورین شخصیتی است که فناناپذیر است. سازندگان فیلم برای جالب شدن قصه، خصوصیت فناناپذیری وولورین را از وی گرفته‌اند. این ترفند جواب داده و در نتیجه جنگ و جدال‌های وولورین واقعاً اضطراب‌زاست. البته فیلم درجه‌ی 13-PG دارد که این به معنای تهی بودن آن از خشونت و خونریزی است. جیمز منگولد، کارگردان فیلم، مهارت بیشتری در درام دارد تا اکشن. در دو سوم آغازین فیلم، که تکیه‌ی اصلی بر پیش بردن درام فیلم است، تبحر منگولد بیشتر به چشم می‌آید اما در یک سوم پایانی که اکشن غالب می‌شود مهارت فیلمساز نمود کمتری پیدا می‌کند. متأسفانه فصل پایانی، در تضاد با ۹۰ دقیقه‌ی درخشان آغازین فیلم است.
در مجموع کارگردان، با عناصری که مرتبط با تعامل کاراکترهاست راحت‌تر کار می‌کند تا عناصر اکشن. سبک بصری فیلم نیز به شدت تحت تأثیر سینمای نوار است. نکته‌ی مهم دیگری که نباید فراموش کرد نقش غیرقابل انکار هیو جکمن در موفقیت فیلم است. جکمن یکی از کاریزماتیک‌ترین بازیگرانی است که تاکنون در فیلم‌های سوپر قهرمانی ظاهر شده‌اند. فیزیک عالی و سرمایه‌گذاری احساسی جکمن در وولورین، موجب خلق یکی از بهترین کاراکتر‌های سوپر قهرمانی هالیوود در سال‌های اخیر شده است. شیمی عالی جکمن با رایل فوکوشیما و تائو اوکاموتو نیز نکته‌ای است که نمی‌توان نادیده‌اش گرفت.
علاوه بر این، بردن قصه‌ی فیلم به ژاپن معاصر نوعی فضای اگزوتیک به فیلم داده که آن را متمایز از هر فیلم سوپر قهرمانی دیگری کرده است.
